Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Παραθέτω αυτούσια την πρόταση του συντρόφου και φίλου Δημήτρη Καραμήτσα, για το Μακεδονικό. Βρίσκεται και στη σελίδα: http://dialogoskoinonia.wordpress.com/2007/11/01/11/#comment-246


ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
"Φλέγον ζήτημα της επικαιρότητας και πεδίο αντιπαραθέσεων και πολιτικής εκμετάλλευσης αποτελεί το σκοπιανό - μακεδονικό. Είναι σαφές ότι οι πολιτικές λύσεις που ακούγονται περιστρέφονται γύρω από την άσκηση βέτο εκ μέρους της Ελλάδας, σχετικά με την είσοδο στο ΝΑΤΟ ή και μελλοντικά στην Ε.Ε. .
Δεν θα προχωρήσω στο παρόν κείμενο σε ανάλυση διπλωματικής μικροπολιτικής, διότι αυτή είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε θα προχωρήσω σε πολιτική ανάλυση και πρόταση.
Α. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Θεωρώ αυτονόητο ότι στο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο η αριστερά ειδικά η «σκεπτόμενη» πρέπει - και σε αντίθεση με τον συντηρητισμό - να τάσσεται υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών. Τούτο είναι πρωταρχικό καθήκον της και δεν μπορούμε να τον αρνηθούμε στον λαό της γείτονος χώρας, ακόμα και εάν στηρίχθηκε προκειμένου να αποτελέσει πολιτικό και στρατιωτικό προτεκτοράτο των μεγάλων δυνάμεων.
Β. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ
Εάν θα θέλαμε να πραγματοποιήσουμε μια ad hoc ανάλυση δεν θα έπρεπε να αγνοήσουμε την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας και τις τάσεις που διαμορφώνονται στην περιοχή μας, με δεδομένο ότι ο εξ ανατολής κίνδυνος υφίσταται εξακολουθηματικά.
Πέρα από το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών που θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ως αριστεροί πολίτες θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι σκοπός της αριστεράς είναι να ενώνει τους λαούς και όχι να τους διασπά ή να τους «καταργεί», όπως επιδιώκει ο παγκόσμιος πολιτικός συντηρητισμός και το μεγάλο καπιταλιστικό κεφάλαιο.
Πέραν των εξ ανατολής συνόρων μας, η Ελλάδα στην περιοχή αποτελεί σημαντικό οικονομικό παράγοντα και στρατιωτική δύναμη σχετικά ισχυρή. Στα βόρεια σύνορά μας, πέραν του μορφώματος των Σκοπίων υφίσταται ένας ολοένα αναπτυσσόμενος Αλβανικός υπερεθνικισμός - επεκτατισμός που φιλοδοξεί να δημιουργήσει την «Μεγάλη Αλβανία» εντάσσοντας στα ήδη δεδομένα όρια του Αλβανικού κράτους το Κόσσοβο, το Τέτοβο (αλβανόφωνη επαρχία της FYROM), αλλά ακόμα και περιοχές της Ηπείρου που σήμερα ανήκουν στην Ελλάδα. Ο υπερεθνικισμός αυτός καλλιεργείται μέσα από τον διαχωρισμό θρησκεύματος και καταγωγής - γλώσσας, και βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην έλλειψη καλλιέργειας - παιδείας του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους των Αλβανών. Η Αλβανοί επίσης για λόγους που δεν αφορούν την παρούσα ανάλυση έχουν αρνητική - επιθετική θέση έναντι της Ελλάδας, την οποία και θεωρούν φραγμό στα όποια επεκτατικά σχέδιά τους. Το εγχείρημα των Αλβανών μπορεί σήμερα να φαίνεται ανεδαφικό και ανεφάρμοστο, όμως ουδείς γνωρίζει την δυναμική του Αλβανικού κράτους στις επόμενες δεκαετίες και την επικράτηση του μεγαλοϊδεατισμού στην συνείδηση των Αλβανών.
Αντίστοιχα στην Βουλγαρία μεγάλος είναι ο αριθμός των μουσουλμάνων κατοίκων (περίπου 2 εκατομμύρια) που κατοικούν κυρίως στη νότια Βουλγαρία, δηλ. στα βόρεια σύνορά μας. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν Τουρκική εθνική συνείδηση. Το Βουλγαρικό κράτος ενταγμένο πλέον στην Ε.Ε. και παρά το πλούσιο ιστορικό δεδομένο συγκρούσεων με την Ελλάδα, δεν μπορεί να θεωρηθεί εχθρικό προς την Ελλάδα σήμερα. Όμως κανείς δεν γνωρίζει την εξέλιξη της Ε.Ε. και δεν μπορεί να εγγυηθεί ακόμα και για την ύπαρξή της στα επόμενα χρόνια, ούτε μπορεί να εγγυηθεί κανείς για τις εξελίξεις των κοινωνιών και των κρατών στο μέλλον.
Εχει γραφτεί από εθνικιστές του εξ ανατολής κρατικού μορφώματος και αποτελεί πραγματικότητα το γεγονός ότι στα βόρεια και βορειοδυτικά σύνορά μας υφίσταται ένα μουσουλμανικό τόξο που ξεκινά από την Ανατολική Θράκη, περνά από την Δυτική και Βόρεια Θράκη (νότια Βουλγαρία) και εξελίσσεται στην Αλβανία, το Κόσσοβο και την Βοσνία. Μην ξεχνάμε δε, ότι όλοι οι σύγχρονοι πόλεμοι στη νότια Βαλκανική έχουν να κάνουν και αποτελούν δημιούργημα ενός θρησκευτικού εθνικισμού με βάση το μουσουλμανικό θρήσκευμα. Μια παραφυάδα του «μουσουλμανικού τόξου» με άκρως εθνικιστικές θέσεις, εκφράζεται και από την «Τουρκική ένωση Δυτικής Θράκης».
Είναι σαφές ότι ως Ελλάδα, πρέπει να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας στις εξελίξεις αυτές, να προβλέπουμε και να προετοιμάζουμε τις τακτικές και στρατηγικές του μέλλοντος, όχι βέβαια με γνώμονα την πολεμική αντιπαράθεση (για αυτή πρέπει να είμαστε απλώς έτοιμοι), αλλά για την αποφυγή της. Δεν υπάρχει καλύτερη τακτική για τον σκοπό αυτό, από την δημιουργία δεσμών φιλίας με τους γύρω λαούς, ιδίως με αυτούς που επίσης κινδυνεύουν από την επανενεργοποίηση του μουσουλμανικού τόξου.
Γ. Η «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», F.Y.R.O.M Ή ΣΚΟΠΙΑ ΩΣ ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ
Είναι σαφές και γνωστό ότι ο πιο «αδύναμος» κρίκος που διακόπτει το μουσουλμανικό τόξο είναι το κράτος των Σκοπίων. Το ίδιο έχει μεγάλο αριθμό αλβανόφωνων κατοίκων που έχουν και στρατιωτικά κινηθεί σε βάρος του, προβάλλοντας το δικαίωμα αυτοδιάθεσης - ουσιαστικά συνένωσης με την Αλβανία. Το δικαίωμά τους, όσο και να μην εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα είναι σεβαστό και θα ήταν περισσότερο σεβαστό εάν το Τέτοβο και η περιοχή του (περίπου είκοσι χωριά) κατοικείτο αποκλειστικά από Αλβανούς.
Το κράτος των Σκοπίων αντίστοιχα είναι σχεδόν κυκλωμένο από το μουσουλμανικό τόξο και ας μην ξεχνάμε ότι η Βουλγαρία θεωρεί από πολλά έτη ότι πρόκειται για βουλγαρική εθνότητα και επαρχία.
Είναι σαφές ότι το κράτος των Σκοπίων, αποτελεί τον προμαχώνα έναντι του μουσουλμανικού τόξου, αδύναμο κρίκο, αλλά και μοναδικό δυνητικά σύμμαχο της Ελλάδας στην περιοχή.
Οι λόγοι της δημιουργίας «μακεδονικού» ομόσπονδου Γιουγκοσλαυικού κράτους στην περιοχή από τον Τίτο, που επανέφερε το Μακεδονικό ζήτημα στο προσκήνιο είναι πολλοί. Από το 1991 και πέραν με την ανακήρυξή του ως αυτοτελές κρατικό μόρφωμα βιώνουμε και βιώνει το κράτος αυτό μια νέα πραγματικότητα. Όμως η ανακήρυξη ενός νέου κράτους πρέπει να στηρίζεται στην ύπαρξη ενός συνεκτικού δεσμού και ο δεσμός αυτός και συνήθης στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι ο εθνικός δεσμός, η φυλή των φιλοσόφων του προηγούμενου και προ-προηγούμενου αιώνα. Είναι σαφές ότι χωρίς το εθνικό στοιχείο που τονίζει την διαφορετικότητα δεν θα μπορούσε να υπάρξει και να αιτιολογηθεί ακόμα η δημιουργία ανεξάρτητου κράτους (ακόμα και εάν οι εμπνευστές του είχαν άλλες σκοπιμότητες). Ας σταθούμε όμως στο δεδηλωμένο των εθνικών ταυτίσεων και όχι στο άδηλο των αφανών σκοπιμοτήτων. Ως προς το ζήτημα της εθνικής συνείδησης πρέπει να κατανοήσουμε το εθνοτικό δεδομένο που επικαλούνται ή πιστεύουν οι βόρειοι γείτονές μας, ούτως ή άλλως πρέπει να αντιληφθούμε ότι με αυτή την πραγματικότητα ή ιδεολόγημα ανατράφηκαν. Θα πρέπει βέβαια να καταθέσω και την προσωπική μου εμπειρία, καθώς όταν πέσουν οι εθνικιστικές μάσκες και οι ίδιοι αναγνωρίζουν το ψευδεπίγραφο του όρου Μακεδονία, με την εθνική του χρήση. Αυτά, χωρίς να παραβλέπουμε τον σκοπιανό εθνικισμό (τόσα χρόνια καλλιεργείται) και παρά τις αλυτρωτικές ακρότητες του Συντάγματός τους.
Παραταύτα, τα Σκόπια αποτελούν εν δυνάμει και σε βάθος χρόνου σταθερό σύμμαχο της Ελλάδας, μόνιμο σύμμαχο θα έλεγα, με μοναδική διέξοδο την Ελλάδα. Δεν πρέπει λοιπόν η Ελλάδα να παρασύρεται από εθνικισμούς και να προσφεύγει σε επιθετικές πολιτικές έναντι των Σκοπίων (άλλωστε αυτές δεν απέδωσαν), αλλά θα πρέπει να δει το μέλλον με θετικές απόψεις για τον λαό του κράτους αυτού.
Δ. Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Θα ήθελα να παραθέσω μία παλιά μου πρόταση και γνώμη, εντελώς ριζοσπαστική και έξω από τις δεδομένες λογικές/πολιτικές που επιβάλλουν οι μεγάλες δυνάμεις και οι ίδιοι μας οι εαυτοί. Την πρόταση αυτή την έχω συζητήσει πάμπολλες φορές και δεν έλαβα την παραμικρή αρνητική κριτική. Το πρόβλημα των Σκοπίων είναι σήμερα απλά όνομα ονομασίας και δεν πρέπει να το βλέπουμε (αμφότεροι οι λαοί) εθνικιστικά, αλλά απλά ως πρόβλημα εννοιολογικής ταύτισης και προσδιορισμού, ιδίως για τον αδαή ως προς το θέμα, υπόλοιπο πλανήτη, π.χ. εάν η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην Μακεδονία πως είναι κομμάτι της Ελλάδας, εάν κάτι παράγεται στην Μακεδονία (την Ελληνική) πως θα διακρίνει ο αμερικάνος καταναλωτής και πως θα εννοήσει από πού προέρχεται αυτό. Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος την αρνητική πολιτική διότι έχουμε ανάγκη και από φίλους (π.χ. ως ασπίδα σε διάφορα «τόξα» που απλώνονται από εθνικιστές γείτονες στα σύνορά μας) και από θετική πολιτική.
Η πρόταση λοιπόν έχει ως εξής:
Εάν οι “Μακεδόνες” κάτοικοι του κρατιδίου πιστεύουν ή θέλουν να πιστεύουν πως είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, όπως πιστεύουμε και εμείς στην αυτή εθνική ταυτότητα, κατοικώντας αμφότεροι στον ιστορικό χώρο της Μακεδονίας, τότε γιατί να αγωνιζόμαστε να τους ανατρέψουμε το πιστεύω τους; είναι αδέλφια μας με άλλη γλώσσα. Ως αδελφός λαός δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα καλύτερο από το να τους προτείνουμε και να τους καλέσουμε να ενωθούν με την υπόλοιπη Ελλάδα σε ένα κράτος, εισερχόμενοι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, απολαμβάνοντας μεγαλύτερη ασφάλεια και ιδιαίτερη αυτονομία (που θα τους παραχωρηθεί), αλλά και επιτυγχάνοντας την γεωγραφική ένωση της αρχαίας Μακεδονίας.
Τα οφέλη που θα προκύψουν από μία τέτοια πρόταση είναι πολλά, ακόμα και στην περίπτωση μη αποδοχής της, ως χαρακτηριστική προθέσεων, τόσο ως προς τους «διεθνείς καλοθελητές» (βλ. Η.Π.Α., Μ. Βρετανία κλπ.) όσο και ως στάση φιλίας απέναντι στους γείτονές μας αυτούς, τουλάχιστον στην περίπτωση αυτή οικοδομείται μία σχέση πραγματικής φιλίας με το λαό και χτίζονται αμφοτέρωθεν οι γέφυρες που θα μας ενώσουν μελλοντικά.
Τα ανωτέρω μπορούν να τεθούν σε δημοψήφισμα με δέσμευση για συνταγματική διάταξη μη απόσχισης για 50 έτη. Τα Σκόπια εξακολουθούν να έχουν τοπική κυβέρνηση με τοπικές αρμοδιότητες, δικαστήρια τα οποία εφαρμόζουν τους Ελληνικούς νόμους και διοικητική οργάνωση η οποία εντάσσεται σε αυτή του Ελληνικού κράτους, Εκλέγουν κανονικά βουλευτές στην Ελληνική Βουλή και αποτελούν τμήμα της Ελληνικής επικράτειας.
Τα οφέλη για την Ελλάδα; Ας τα σκεφτεί ο καθένας μόνος του …
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Δημήτρης Απ. Καραμήτσας
Υ.Γ. Η υπάρχουσα εντονότατη οικονομική διείσδυση ελληνικών επιχειρήσεων και οι συχνές επισκέψεις «μακεδονομάχων» στα Σκόπια δεν εξετάζονται στην παρούσα ανάλυση, αν και επικουρούν την λογική της."

Το μόνο που έχω να σχολιάσω, είναι ότι η πρόταση αυτή με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Όποιος δεν έχει κάτι να πει καλό είναι να σωπαίνει και να αφήσει αυτούς που και ΜΠΟΡΟΥΝ και ΕΧΟΥΝ να προτείνουν να μιλήσουν.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τουλάχιστον Γιάννη αποτελεί μια πρόταση δημιουργικής πολιτικής.
Οταν οι άλλοι πάνε να σε βγάλουν τρελλό τους αιφνιδιάζεις και κλείνουν τα στόματα (ιδίως αυτά που θέλουν να χορτάσουν από την διχόνοια).

Μια κοινωνία για όλους είπε...

Και όχι μόνο, Δημήτρη μου! Όλοι οι πολεμοκάπηλοι, που συνήθως δεν υπηρέτησαν τη στρατιωτική τους θητεία ή υπηρέτησαν στο τριεθνές (την Δήμων Παπάγου, Χολαργού, Αθηναίων), έχουν γνώμη και επιδιώκουν να την επιβάλλουν με τη συνεχή παρουσία τους στα ΜΜΕ. Και όλοι αυτοί οι γραφικοί έχουν βήμα, αφήνοντας στο περιθώριο τις ψύχραιμες φωνές. Μετά και από αυτό, θεωρώ ότι μέσα στην εβδομάδα ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να συναντηθούμε για να συζητήσουμε κάποιο ζήτημα ιδιαίτερα σοβαρό. Πορσβλέπω στη βοήθειά σου.
Γιάννης

organotis είπε...

Αυτή η πρόταση ανατρέπει τις τρέχουσες λογικές κι επειδή οι ανατροπές μ'αρέσουν θα την εξετάσω βαθύτερα. Το θέμα είναι πως θα μπορούσε να βγει στον αέρα για να αποτελέσει αντικείμενο διαλόγου. Διαλόγου που σήμερα περιορίζεται στους "επώνυμους" παραθυράτους

Μια κοινωνία για όλους είπε...

Νότη μου, η σημεριλή πραγματικότητα μας δείχνει το δρόμο των ανατροπών. Ας τον ακολουθήσουμε! Εξάλλου, ακολουθώντας την πεπατημένη, την πατήσαμε!
Όσο για τους παραθυράτους, μήπως ο Πρόεδρος πρέπει να στείλει ένα έγγραφο στα ΜΜΕ και να απαιτεί να μην καλούνται όσοι είναι εκτός γραμμής και όσοι είναι παλαιοί και φθαρμένοι; Γιατί όταν εμφανίζονται αυτοί στα τηλεπαράθυρα το ΠΑΣΟΚ χάνει 2 με 3 %.