Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

8 Μαρτίου

Έχει καθιερωθεί η 8η Μαρτίου, ως η Ημέρα της Γυναίκας. Μια μέρα αφιερωμένη ΟΛΟΚΛΗΡΗ στο άλλο μισό του ουρανού. Και μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό εκμετάλλευσης από ανθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία, καταστήματα παιχνιδιών, αναδύεται μια ανάγκη να ειπωθούν δυο λόγια για τη ΓΥΝΑΙΚΑ.
Είναι η ΜΑΝΑ, η αδερφή, η ερωμένη, η σύντροφος, η σύζυγος. Είναι το πρώτο χάδι, όταν το βρέφος ανοίγει τα μάτια του, είναι η τροφός του, καθώς αναζητεί το στήθος για να γευτεί την πρώτη τροφή του. Είναι το πλατύ χαμόγελο της υπομονής, το κατευώδιο στην πρώτη σχολική εμπειρία, το καλωσόρισμα από το σχολείο, η περιποίηση, η φροντίδα, η αγάπη.
Κι όταν το πρώτο σκίρτημα της καρδιάς σημαίνει, για τη γυναίκα, είναι. Τη συμμαθήτρια, που κρυφοκυττά, καθώς σκύβει να πιάσει το μολύβι, ένα ραβασάκι, ένα φιλί, το κράτημα των χεριών.
Αργότερα, καθώς η εφηβεία αναστατώνει την ηρεμία του κορμιού, πάλι η αναζήτηση για τη γυναίκα είναι έντονη. Η αποδοχή, η απόρριψη, η ένωση, καθώς έρχονται τόσο κοντά τα κορμιά και ανακαλύπτεται η τελειότητα της πλάσης.
Σχολείο, πανεπιστήμιο, κοινές πορείες, πάντα στην αναζήτηση μιας επίπλαστης ισότητας, φτιαγμένης στα μέτρα ενός πατριαρχικού συστήματος. Καριέρα, οικογένεια, η στήριξη του συντρόφου, η αγωνία των παιδιών, η αγωνία για τον άντρα που λάτρεψε και μοιράζεται μαζί του τη ζωή και το όνειρο. Ακόμη και στην φάση της αναπαραγωγής, οι εννέα ολόκληροι μήνες, που το κορμί της γίνεται η φωλιά του καρπού ενός έρωτα, δείχνουν τη μεγαλοσύνη της. Κι εκεί, όπως το κορμί παίρνει το σχήμα του βρέφους και νιώθεις την κίνησή του, μέσα στον ασκό, καταλαβαίνεις τι θα πει μητρότητα, τι θα πει γυναίκα.
Μήπως και το πιο σκληρό πρόσωπο για εκμετάλλευση δεν είναι το γυναικείο; Διακινούνται σαν τα ζώα, υπό άθλιες συνθήκες, στο όνομα μιας "καλύτερης ζωής". Τις ντύνουν φτηνά και τις πετάνε στο δρόμο, υποχρεώνοντάς τες να πουλάνε το κορμί τους για λίγα ευρώ. Πουτάνες στους δρόμους, στα "σπίτια", στα διαφόρων ειδών studios, σε bar, ζώντας μόνο για την είσπραξη.
Στη διαφήμιση, πάλι η γυναίκα. Όλα κινούνται γύρω από αυτήν. Ρούχα, αυτοκίνητα, αρώματα, φαγητά, περιποίηση... Όλα γύρω από το παραμύθι της γυναίκας.
Κι όταν φτάνει ψηλά, όλοι αναζητούν το πρόσωπο που την "προώθησε", παραγνωρίζοντας την όποια αξία αυτού του ίδιου του προσώπου. Κι εκεί, δηλαδή, πάλι πουτάνα και απαξιωμένη.
Για τη ΓΥΝΑΙΚΑ, η παγκόσμια μέρα της, πρέπει να είναι μέρα σεβασμού και λατρείας. Ας μην είμαστε μικρόψυχοι, έστω και αυτή την μέρα. Ας προσφέρουμε ένα λουλούδι, ας προφέρουμε μια τρυφερή λέξη, ας αναγνωρίσουμε, επιτέλους, ότι είναι η ίδια η ΖΩΗ. Γιατί, όλα τα μεγάλα γύρω μας είναι ΓΥΝΑΙΚΑ. Η φύση, η ζωή, η θάλασσα, η ανάσα, η ομορφιά, η γη.
Ας παραδεχτούμε μια μέρα του χρόνου, ότι η σύλληψη είναι υπόθεση δυο , αλλά η ζωή είναι υπόθεση μιας, της ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
Όλες, όμορφες και λιγότερο όμορφες, είστε η αγάπη μας. Να είστε πάντα καλά...

Γιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: