Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Α/ΓΓΕΘΑ




Υπάρχει ΚΑΙ η παραίτηση κύριε Α/ΓΕΕΘΑ

Αξιότιμε κύριε Α/ΓΕΕΘΑ
Είναι πολύ ευχάριστο που ως σύγχρονος άνθρωπος προσαρμόζεστε στις απαιτήσεις των καιρών. Και ασφαλώς πράττετε ΑΡΙΣΤΑ που επικοινωνείτε μέσω twitter. Αποτελεί πλέον μια συνήθη πρακτική επικοινωνίας όλων όσων κατέχουν αξιώματα. Το ερώτημα που με βασανίζει είναι άλλο. Αυτό που αναρτήσατε στο λογαριασμό σας το έχετε συζητήσει με τον κο ΥΕΘΑ; Ως μέλος του ΚΥΣΕΑ, θέσατε το πρόβλημα στον κο πρωθυπουργό; Ή η τακτική του twitter είναι η πρακτική του καλού και κακού Ασφαλίτη; Δηλαδή κάνε εσύ τον καλό να κάνω εγώ τον κακό;
Εάν πράγματι θεωρείτε ότι όντως στις Ένοπλες Δυνάμεις ΔΕΝ υπάρχουν μάχιμοι και μη μάχιμοι, τότε να το ξεκαθαρίσετε στον κο ΥΕΘΑ. Η πρακτική του «διαίρει και βασίλευε» που εφαρμόζεται με απόλυτη επιτυχία στο σύνολο των εργαζομένων, καλό θα είναι να ΜΗΝ αγγίξει το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Τα τελευταία χρόνια, με μεγάλη επιτυχία είναι η αλήθεια, κατάφεραν οι πολιτικοί που μας κυβέρνησαν, να προκαλέσουν πρόβλημα και να βάλουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ΟΛΩΝ των κλάδων εργαζομένων. Δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών, ιδιωτικοί εναντίον τραπεζικών, τραπεζικοί εναντίον υπαλλήλων ΔΕΚΟ, υπάλληλοι ΔΕΚΟ εναντίον υπαλλήλων ΟΤΑ και αυτό το γαϊτανάκι ΔΕΝ έχει τελειωμό. Αποτέλεσμα; Οι εργαζόμενοι στρέφονται εναντίον εργαζομένων και οι πολιτικοί κάνουν ήσυχα τη δουλειά τους, στην πλάτη ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως.
Και αφού είδαν ότι αυτό είχε επιτυχία, αποφάσισαν να το εφαρμόσουν στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας. «Μάχιμοι» και «μη μάχιμοι»! Και ποιοι το ορίζουν αυτό; Οι κατ επάγγελμα ανεπάγγελτοι πολιτικοί και οι παρατρεχάμενοί τους με τη μορφή των συμβούλων; Οι οποίοι καλό θα είναι στο βιογραφικό τους να συμπεριελάμβαναν το πού υπηρέτησαν καθώς και τη διάρκεια της θητείας τους.
Αλήθεια κύριε Αρχηγέ, οι Ένοπλες Δυνάμεις μας έχουν τη δυνατότητα να «σηκώσουν» το βάρος ενός διχασμού, που έξυπνα επιδιώκεται από τον πολιτικό σας προϊστάμενο; Και πριν από αυτό, εσείς, ως Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, θα ανεχθείτε αυτόν το διαχωρισμό, που πλήττει το κύρος του θεσμικού σας ρόλου; Και πώς θα επισκεφθείτε τους υφισταμένους σας; Πώς θα τους κοιτάξετε στα μάτια, εάν ΕΣΕΙΣ δε δώσετε τη μάχη σας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των υφισταμένων σας; Γνωρίζετε κύριε Αρχηγέ ότι ο μισθός του Ανθυπολοχαγού είναι κατά τι μεγαλύτερος του πρωτοδιόριστου, αλήστου μνήμης, αγροφύλακα, του κου Πολύδωρα; Ξέρετε πώς αισθάνονται τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετούν στις εσχατιές της Πατρίδας; Γιατί, όπως ΑΡΙΣΤΑ γνωρίζετε, μάχιμος ΔΕΝ είναι μόνον ο ιπτάμενος ή ο βατραχάνθρωπος, αλλά και ο Αξιωματικός του Πεζικού, που φυλάττει Θερμοπύλες. Πώς κάποιος χαρακτηρίζεται ως μάχιμος, όταν για να εκτελέσει την αποστολή του βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει μια αλυσίδα ανθρώπων και υπηρεσιών που θα τον υποστηρίζει; Όλο αυτό το σύστημα μπορεί να χαρακτηρίζεται ως «μη μάχιμο»; Δηλαδή, σε μια τορπιλάκατο, ο μηχανικός τι είναι; Μάχιμος ή μη μάχιμος; Ο μηχανικός αεροσκαφών; Ο εκκαθαριστής ναρκών; Ο επιτελής τι είναι; Τα στελέχη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας; Της Υδρογραφικής Υπηρεσίας; Της ΕΜΥ;
Κύριε Αρχηγέ,
Είναι γεγονός ότι οι προκάτοχοί σας δεν είχαν την ατυχία να διαχειριστούν μια ανάλογη κατάσταση. Είστε ο πρώτος Α/ΓΕΕΘΑ που καλείται να λάβει αποφάσεις ή να συνηγορήσει στη λήψη αποφάσεων, που αλλάζουν ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ το επίπεδο ζωής του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Και πιστεύω πως δεν ανήκετε στην κατηγορία όσων έλεγαν «το μοναστήρι νάναι καλά» γιατί τώρα πια κινδυνεύετε να μείνετε σε ένα άδειο μοναστήρι.
Προ ολίγων ημερών συναντήθηκε ο πρωθυπουργός με τον Αρχιεπίσκοπο και ελήφθησαν ΑΜΕΣΑ αποφάσεις για την τύχη των κληρικών. Εσείς, γιατί δεν επιδιώκετε μια ανάλογη συνάντηση με τον κο Πρωθυπουργό; Ο θεσμικός σας ρόλος δε σας αποκλείει να πράξετε κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι ηγείστε του πολυπληθέστερου οργανισμού της Πατρίδας μας. Και μάλιστα, ενός οργανισμού, που το ανθρώπινο δυναμικό του ΔΕΝ έχει επίσημη συνδικαλιστική εκπροσώπηση, άρα είστε από κάθε άποψη, ο κυρίως υπεύθυνος για όλους αυτούς, από τον επόμενο στην ιεραρχία μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη.
Κύριε Αρχηγέ,
Εμείς, όταν αποφασίσαμε να αποστρατευθούμε, το πράξαμε με πλήρη συναίσθηση της πράξης μας. Φυσικά, η Πολιτεία, που νομοθέτησε σχετικά, ξαφνικά, μέσα σε μια νύχτα, αποφάσισε πως οι κάτω των 55 ετών ΠΑΥΟΥΝ να έχουν δικαιώματα και προχώρησε σε μειώσεις συντάξεων, σα να είμαστε εμείς οι φταίχτες για τη σημερινή κατάσταση της Πατρίδας. Εμάς ΔΕ μπορείτε να μας υπερασπιστείτε, όπως αδυνατούν να μας υπερασπιστούν και οι Ενώσεις Αποστράτων. Εσείς, όμως, έχετε την ευκαιρία να γραφτείτε στην Ιστορία με χρυσά γράμματα, εάν δεν εισακουστεί η γνώμη σας και να παραιτηθείτε συμβουλεύοντας τους αντικαταστάτες σας να πράξουν κατά συνείδηση. Είναι βέβαιο πως τουλάχιστον δυο από τους αντικαταστάτες σας θα ακολουθήσουν το δικό σας δρόμο. Τότε μόνον μπορεί να ταρακουνηθούν οι πολιτικοί του «Ναι σε όλα», οι σύγχρονοι «Νενέκοι». Και τότε να είστε βέβαιος πως θα αποκατασταθεί το κύρος ΟΛΩΝ μας στη συνείδηση του Ελληνικού Λαού, γιατί θα είστε και θα είμαστε η πραγματική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ σε ό,τι επιδιώκουν να μας επιβάλουν. Είναι στο χέρι σας κύριε Αρχηγέ. Να εξυψώσετε ή να βυθίσετε τις Ένοπλες Δυνάμεις και το ανθρώπινο δυναμικό τους.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, στο πάντα επίκαιρο έργο του «Το μεγάλο μας τσίρκο», λέει σε κάποιους στίχους του:
Λαέ μη σκύψεις άλλο το κεφάλι
Η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή
Του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί

Μην μετατρέπετε τις Ένοπλες Δυνάμεις σε ένα σμάρι κιοτήδων (δειλών). Δείξτε τους ότι ΑΞΙΑ είστε ο Αρχηγός τους. Και επιτέλους, μετά από πολλά πολλά χρόνια, δώστε το δικαίωμα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, να ξαναγίνουν η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ.

Με εκτίμηση
Γιάννης Γ. Αγγέλου
Σχης (ΜΧ) ε.α. (κάτω των 55)
Οικονομολόγος
ΜΒΑ, Μs’c        

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Η Τράπεζα της Ελλάδος, η Bundesbank και το Πέπλο της Σιωπής

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2012/08/bundesbank.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29#.UB6mzqDrUjY

Όταν πριν δυο εβδομάδες έγραφα για το «Πέπλο της Σιωπής», κάποιοι μου απάντησαν ότι τα παραλέω. Ότι τίποτα το μεμπτό δεν έκανε ο κ. Σάλλας δανειζόμενος από την Marfin του κ. Βγενόπουλου μέσω offshore της οικογένειάς του για να αγοράσει μετοχές στην Τράπεζα Πειραιώς, στο πλαίσιο αύξησης μετοχικού κεφαλαίου που αποφάσισε το ΔΣ της τράπεζας υπό την προεδρία του.
Πράγματι, η Τράπεζα της Ελλάδος, ερωτηθείσα από το Reuters για το κατά πόσον τέτοια δάνεια προς τραπεζίτη από άλλη τράπεζα είναι θεμιτά ή όχι, απάντησε ως εξής (σε δική μου μετάφραση από το αγγλικό κείμενο που μου παρείχε το Reuters): «Το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απαγορεύει την δανειοδότηση νομικού ή φυσικού προσώπου με στόχο την συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ενός άλλου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος.»
Όταν η Τράπεζα της Ελλάδος ρωτήθηκε τι ποσοστό των 13 δις «νέων» κεφαλαίων που έχουν εισέλθει στις ελληνικές τράπεζες από το 2008 οφείλονται σε δανεισμό της μίας ελληνικής τράπεζας από μια άλλη ελληνική τράπεζα (δάνεια δηλαδή που μόνο εικονικά επανακεφαλαιοποιούν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα), η Τράπεζα της Ελλάδος αρνήθηκε να απαντήσει.
Το ερώτημα που τίθεται, δεδομένης αυτής της στάσης της Τραπέζης της Ελλάδος, είναι το εξής: Σε τι βαθμό συνάδει η στάση της Κεντρικής μας Τράπεζας με εκείνη, επ’ αυτών των τόσο σημαντικών ζητημάτων, των Κεντρικών Τραπεζών των εταίρων μας; Η απάντηση είναι ότι η στάση της Τράπεζας της Ελλάδος έρχεται σε σύγκρουση με την άποψη τουλάχιστον της Bundesbank (της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας) καθώς και των Κεντρικών Τραπεζών της  Γαλλίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας.
Αυτό προκύπτει μετά από ερώτημα που έθεσε τις περασμένες ημέρες το ίδιο το Reuters (το οποίο αποκάλυψε τα επίμαχα δάνεια του κ. Σάλλα) στις Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης. Το ερώτημα ήταν το εξής: Έστω ότι η τράπεζα Α δανείζει είτε σε άτομο, είτε σε επιχείρηση, είτε σε offshore ονόματι Χ ένα ποσό Δ με τον σκοπό ο/η Χ να αγοράσει μετοχές στο πλαίσιο της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας Β. Σύμφωνα με τους κανόνες της Κεντρικής σας Τράπεζας, ρώτησε το Reuters, επιτρέπονται τέτοια δάνεια; Και αν ναι, θα επιβάλατε στην Τράπεζα Α να αφαιρέσει το ποσό Δ από την δική της κεφαλαιοποίηση (όπως αυτή ορίζεται από την Συμφωνία της Βασιλείας);
Όπως είδαμε πιο πάνω, η Τράπεζα της Ελλάδος ουσιαστικά υπεραμύνεται της αδράνειάς της ως προς την περίπτωση του δανείου της Marfin προς τις offshore της οικογένειας Σάλλα, απαντώντας ότι δεν είχε λόγο ούτε να εμποδίσει αυτόν τον δανεισμό ούτε και να επιβάλει βέβαια στην Marfin του κ. Βγενόπουλου να δηλώσει πως η δική του κεφαλαιοποίηση μειώθηκε κατά ένα ποσό ίδιο με το δάνειο που παρείχε στις εν λόγω offshore.
Αντίθετα όμως με την Τράπεζα της Ελλάδος, οι Κεντρικές Τράπεζες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας θεωρούν απολύτως απαραίτητη την αφαίρεση αυτών των κεφαλαίων από την κεφαλαιοποίηση της τράπεζας που παρέχει τα δάνεια αυτά σε άλλους με στόχο την αγορά μετοχών σε άλλη τράπεζα. (*) Λογικό είναι: Ο στόχος των ρυθμιστικών αρχών (π.χ. Κεντρικών Τραπεζών, Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς) είναι να εξασφαλίσουν πως οι εμπορικές τράπεζες διαθέτουν ικανά κεφάλαια ώστε να αντέξουν σε μια ξαφνική επιδείνωση του επιχειρηματικού κλίματος, τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό, χωρίς ανά πάσα στιγμή να τρέχουν στον φορολογούμενο για βοήθεια. Πρόκειται λοιπόν για κανόνες που προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον γενικά και τους φορολογούμενους ειδικότερα.
Στην περίπτωση των τραπεζών της Ευρωζώνης, όταν ξέσπασε η Κρίση του 2008 (και κατόπιν η κρίση χρέους του 2009/10), διαπιστώθηκε ότι τα διαθέσιμα κεφάλαιά τους ήταν τόσο λίγα που οι τράπεζες ουσιαστικά ήταν νεκροζώντανες. Έτσι, οι ρυθμιστικές αρχές απαίτησαν από τις τράπεζες να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους – αρχικά αντλώντας τα από τον ιδιωτικό τομέα (από επενδυτές) και, εφόσον αυτό αποδεικνυόταν αδύνατον, από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF). Βέβαια, οι καλοί τραπεζίτες σε καμία περίπτωση σε ήθελαν το δεύτερο, την άντληση δημοσίων κεφαλαίων από το EFSF, καθώς έτσι θα έπρεπε να αποδώσουν μετοχές, και έλεγχο, στο δημόσιο (που βάζει τα χρήματα). Φυσικό ήταν να προσπαθήσουν να αντλήσουν ιδιωτικά κεφάλαια ώστε να αποφευχθεί η ντε φάκτο δημοσιοποίησή τους.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι κανείς σώφρων επενδυτής δεν βάζει τα χρήματά του σε ουσιαστικά πτωχευμένες τράπεζες σε μια οικονομία που φθίνει. Έστω ότι, εν μέσω ενός τόσο ζοφερού κλίματος, εμφανιζόταν κάποιος εξυπνάκιας και πρότεινε στους τραπεζίτες το εξής κόλπο: Η τράπεζα Α δανείζει στην τράπεζα Β 100 εκατομμύρια. Η τράπεζα Β προβαίνει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 100 εκατομμύρια, τα οποία αγοράζει με τα 100 εκατομμύρια που δανείστηκε από την τράπεζα Α. Έτσι, αμέσως-αμέσως, εμφανίζεται ότι η τράπεζα Β αύξησε την κεφαλαιοποίησή της κατά 100 εκατομμύρια. «Και η κακόμοιρη η δική μας τράπεζα, τι έχει να κερδίσει;», αναρωτιέται ο εκπρόσωπος της τράπεζας Α. Τότε ο εξυπνάκιας του απαντά: «Μα είναι απλό: η τράπεζα Β τώρα θα δανείσει στην τράπεζα Α 100 εκατομμύρια με τα οποία η Α θα αγοράσει μετοχές της στο πλαίσιο μιας δικής της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό, μάλιστα, οι δύο τράπεζες μπορούν να το κάνουν συνέχεια, με  τα ίδια 100 εκατομμύρια να πηγαίνουν πέρα-δώθε, έως ότου τα «εικονικά» κεφάλαιά τους φτάσουν το όριο που απαιτούν οι ρυθμιστικές αρχές.» Τότε, οι τραπεζίτες θέτουν το τελευταίο τους ερώτημα στον εξυπνάκια: «Κι η Κεντρική Τράπεζα; Οι ρυθμιστικές αρχές, εν γένει, θα μας αφήσουν;»
Όπως είδαμε, η Τράπεζα της Ελλάδος, στην «φανταστική» αυτή ιστορία, θα επαναλάμβανε: «Το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απαγορεύει την δανειοδότηση νομικού ή φυσικού προσώπου με στόχο την συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ενός άλλου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος.» Με άλλα λόγια, θα υπονόμευε τον εαυτό της και το έργο της δίνοντας την δυνατότητα στον εξυπνάκια της ιστορίας μου να προτείνει τρόπο ακύρωσης της επιβολής από την Ευρωπαϊκή Ένωση των κανόνων ελάχιστης κεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος.
Αυτός είναι ο λόγος που οι Κεντρικές Τράπεζες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας απάντησαν το ερώτημα του Reuters λέγοντας ότι, ναι μεν η δανειοδότηση της τράπεζας Β από την τράπεζα Α επιτρέπεται αλλά, σε μια τέτοια περίπτωση, θα επέβαλαν στην τράπεζα που παρέχει το δάνειο να το αφαιρεί από τα κεφάλαια που δηλώνει ότι έχει στο πλαίσιο της ρύθμισης της ελάχιστης κεφαλαιοποίησής της. Έτσι, το κίνητρο να κοροϊδέψουν οι τράπεζες Α και Β την πολιτεία (παρέχοντας εκ περιτροπής η μία δάνεια στην άλλη) αναιρείται και το μόνο κίνητρο παροχής δανείων που απομένει είναι η υγιής κερδοφορία (όταν δηλαδή δίνεται δάνειο επειδή το επιτόκιο δανεισμού είναι μεγαλύτερο από το επιτόκιο που πληρώνει η τράπεζα-χορηγός και η τράπεζα που δανείζεται είναι αρκετά φερέγγυα).
Συμπερασματικά, ενώ οι Κεντρικές Τράπεζες των σοβαρών εταίρων μας (δηλαδή των πλεονασματικών χωρών συν της Γαλλίας) δεν θα άφηναν να συναφτούν δάνεια που μόνο πλασματικά αυξάνουν την κεφαλαιοποίηση του εθνικού τραπεζικού τους συστήματος, η Τράπεζα της Ελλάδος είτε δεν έχει καταλάβει το πρόβλημα είτε κάνει ότι δεν το κατανοεί. Σε μια χώρα που το τραπεζικό σύστημα κλυδωνίζεται, που η κεφαλαιοποίησή του είναι λεπτότερη από τον ιστό μιας αράχνης, που το πτωχευμένο δημόσιο δανείζεται 30 με 50 δις για να τα δώσει στις τράπεζες (ανακαλύπτοντας «καινοτόμες» μεθόδους ώστε οι τραπεζίτες να μην αναγκαστούν να αποδώσουν κοινές μετοχές στον φορολογούμενο ο οποίος βουλιάζει στα δάνεια εκ μέρους τους), η Κεντρική μας Τράπεζα παραμένει θεατής προσπαθειών να μπουν στο περιθώριο οι επιταγές των ρυθμιστικών κανόνων της Ευρώπης. Επιβραβεύει μάλιστα τέτοιου είδους συμπεριφορές, από κοινού με την κυβέρνηση, παραδίδοντας στην τράπεζα που βρέθηκε να εφαρμόζει αυτές τις «πρακτικές» το καθαρισμένο από ζημίες, κερδοφόρο τμήμα, μιας τράπεζας όπως η Αγροτική.
Μήπως ήρθε η ώρα να επιληφθεί ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος; Τον παρακαλώ να σκεφτεί το εξής: Αν ο κ. Weideman της Bundesbank ήταν στην θέση του κ. Προβόπουλου, και ιδίως αν μία ιδιωτική τράπεζα της οποίας είχε διατελέσει ο ίδιος υψηλά ιστάμενο στέλεχος (θυμίζω ότι το τελευταλιο πόστο του κ. Προβόπουλου ήταν Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς) εμφανιζόταν να συμμετέχει σε τέτοιου είδους δανεισμό, νομίζω ο Πρόεδρος της Bundesbank θα κινείτο γρήγορα και αποφασιστικά ώστε να θέσει τέλος σε μια πρακτική που, αν μη τι άλλο, καθιστά αδύνατον στην πολιτεία να ζητά από τους πολίτες της να αγκαλιάσουν νέα, χρηστά ήθη. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο κ. Προβόπουλος θα αρνηθεί να διατάξει αλλαγή πλεύσης στους υφιστάμενούς του που αδρανούν τόσον καιρό.

(*) Η έρευνα αυτή του Reuters δημοσιεύτηκε νωρίς το πρωί σήμερα. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνεται και η εξής δήλωσή μου: "These are loans from one bankrupt bank to another bankrupt bank… It is scandalous the troika stays silent about this form of corruption while handing over billions of taxpayers' money to these banks." [Πρόκειται για δάνεια της μίας πτωχευμένης τράπεζας στην άλλη.. Αποτελεί σκάνδαλο ότι η τρόικα παραμένει βουβή μπροστά σε αυτή την μορφή διαφθοράς την στιγμή που παραδίδονται δισεκατομμύρια ευρώ των φορολογούμενων σε αυτές τις τράπεζες.]
(**) Από όλες τις Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης, μόνο εκείνες της Ισπανίας, του Λουξεμβούργου και της Σλοβακίας είπαν ότι δεν θα επέβαλαν αυτή την μείωση των δηλωμένων κεφαλαίων της τράπεζας Α.
 
(για την αντιγραφή γγα)

Την ώρα της Αλήθειας….


Αλήθεια, πώς είχε χαρακτηριστεί η Κυβέρνηση Σαμαρά κατά τη συγκρότησή της; «Εθνικής συνευθύνης»; «Εθνικού σκοπού»; Ή «ειδικού σκοπού»; Με όσα συμβαίνουν τι τελευταίες μέρες, κατά τις οποίες έχει ξεχαστεί ΑΠΟΛΥΤΩΣ η περίφημη επαναδιαπραγμάτευση, διαπιστώνει κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας ότι πρόκειται για Κυβέρνηση «ειδικού σκοπού»! Τι σημαίνει αυτό; Ότι στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, δε θα έχει μείνει το παραμικρό στο Κράτος! Ή για να είμαι ακριβέστερος, οι επόμενες εκλογές θα γίνουν ουσιαστικά σε ένα άλλο κράτος! Και το κυριότερο, θα γίνουν εκλογές με αυτούς που θέλουν, για να εκλέξουν και πάλι αυτούς που θέλουν! Γιατί, με τα συνεχή μέτρα που λαμβάνονται, είναι αμφίβολο αν θα υπάρχει πολίτης από τα 2/3 (Κοινωνία τριών ταχυτήτων, που ψηφίζουν μόνο οι έχοντες και κατέχοντες) που θα μπορέσει να προσέλθει στην κάλπη!
Ο καθηγητής (και αυτός!) υπουργός οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, άνθρωπος των τραπεζικών και λοιπών συμφερόντων, από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του, προσπαθεί είναι αλήθεια, να μας περιγράψει όσο καλύτερα μπορεί την πραγματικότητα! Και είναι ο ΜΟΝΟΣ που έχει το θάρρος να την πει! Ίσως, γιατί δεν έχει (ακόμη;) ανάγκη ψήφου! Διορισμένος είναι εξάλλου. Τώρα το πώς σε αυτή την κυβερνητική τρόικα έπρεπε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ στο τιμόνι του Υπουργείου Οικονομικών να είναι άνθρωπος του Σημίτη, αυτό ουδείς μπήκε στον κόπο να μας το εξηγήσει! Γιατί, μη λησμονούμε, η πρώτη επιλογή ήταν ο έτερος καθηγητής, Βασίλης Ράπανος. Αλλά, πού να δίνεις τώρα εξηγήσεις στους ιθαγενείς! Έχουμε «δουλειές» να κάνουμε!
Ο πρωθυπουργός, που στη διπλή προεκλογική περίοδο είχε υψώσει τη σημαία της επαναδιαπραγμάτευσης και του φόβου της δραχμής, οδηγεί τη χώρα με ιλιγγιώδη ταχύτητα εκτός ευρωζώνης, μαζί με τα συνεταιράκια του, Βενιζέλο και Κουβέλη. Η αποθέωση του παραλογισμού είναι οι κορώνες του διορισμένου (και αυτός!) Προέδρου του άλλοτε ΠΑΣΟΚ. Ο οποίος συμφωνεί διαφωνόντας, για να δώσει το δικό του στίγμα και να δείξει πόσο μεγάλος ηγέτης είναι. Επί της ουσίας, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μη γίνει ο νέος Ζίγδης, κάτι που δεν το αποφεύγει! Αν ληφθούν, μάλιστα, υπόψη και οι παρασκηνιακές κινήσεις που γίνονται κάπου σε διαμέρισμα του Λυκαβηττού, το τέλος του έρχεται! Και φυσικά, αυτοί που του το ετοιμάζουν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τον έχρισαν και τον τοποθέτησαν εκεί! «Πετυχημένοι» υπουργοί του πρόσφατου παρελθόντος, που αφού διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις, την Υγεία, την Παιδεία, την Οικονομία, τη χώρα, ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ, θέλουν να διαλύσουν και το κόμμα που τους ανέδειξε, για να φτιάξουν το δικό τους μαγαζάκι και να γραφούν στην ιστορία ως αρχηγοί κόμματος! Και αυτοί!
Η κυβέρνηση Σαμαρά έδωσε δείγμα γραφής με τους απεργούς στη Χαλυβουργία και την ΑΤΕ! Αλήθεια, οι εισαγγελείς κοιμούνται ή η Δικαιοσύνη εκτός από τυφλή είναι και κουφή; Πώς έγινε μια υγιής τράπεζα και συγχωνεύθηκε από μια που τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων βοούν για απάτη του μεγαλομετόχου της; Τι πλυντήριο είναι αυτό; Τι γραμμάτια εξοφλούν οι κυβερνώντες και οι κυβερνήσαντες όλα αυτά τα χρόνια; Σε τι πλάνη ζούσαμε ως λαός, διχασμένοι σε διλήμματα ανόητα; Και τώρα, που χρειάζεται ομοψυχία, που απαιτείται λαϊκή ετοιμότητα, κοινωνική εγρήγορση και εθνική αντίδραση, παραμένουμε ήσυχοι στους καναπέδες μας, βλέποντας το διπλανό μας να καίγεται. Αυτό ήθελαν, αυτό επεδίωκαν με την τραπεζική χρηματοδότηση του life style του κάθε πολίτη. Και το επέτυχαν πλήρως με το ίδιο εργαλείο, τις τράπεζες, που σήμερα στραγγαλίζουν την επιβίωσή του.
Αναμένονται εντός των ημερών και νέα μέτρα, για να καλυφθούν τα 11,5 δις. Ήδη τα μμε που έπαιξαν το ρόλο τους προεκλογικά, ανακοινώνουν το κάθε κακό με το μαρτύριο της σταγόνας! Και φυσικά, για αυτή τη βρώμικη δουλειά, μπήκε μπροστά ο ειδικός, ο άνθρωπός τους, ο κος Στουρνάρας.
Βέβαια, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να μην πιαστούν οι στόχοι (το πλέον πιθανό!) και η χώρα από 1/1/2013 να βρεθεί εκτός ευρωζώνης και με εθνικό νόμισμα! Και τότε όλα θα είναι χειρότερα! Αυτή είναι η πολιτική του δήθεν ισχυρού ευρώ, του μύθου της ευρωζώνης και του καλαμπουριού της ισχυρής Ελλάδας! Γιατί, όλοι αυτοί οι πολιτικοί του συστήματος, οι υπηρέτες των συμφερόντων, ΔΕΝ τόλμησαν να πετάξουν έξω τους δήθεν δανειστές! Γιατί, με τις εθελόδουλες πολιτικές τους, έβαλαν τη χώρα στο ζυγό των Γερμανών, με την καραμέλα της σωτηρίας της χώρας. Ποια σωτηρία, ποιας χώρας; Κυρίως, όμως, ποιου λαού;
Αλλά, του ερωτήματος αυτού προηγείται ένα άλλο; Ποιος πολιτικός ΔΕΝ έχει αναλάβει δεσμεύσεις στα μεγάλα του αφεντικά;
Ακούγεται από την πρώτη στιγμή πως ότι φτιάχτηκε σε αυτή τη χώρα, όλα οφείλονται σε δανεικά. Μήπως οι δανειστές μας ΔΕΝ είχαν κέρδη; Μέχρι το 2008 από τη μικρή Ελλάδα είχαν κερδίσει πάνω από 400 δις! Και θέλουν μέχρι το 2020 άλλα τόσα! Αν αυτό δε λέγεται ληστεία, τότε τι λέγεται; Αγαθοεργία; Ευρωπαική αλληλεγγύη; Ή κάποια άλλη από τις μεγαλόστομες παπαριές που μας έχουν φλομώσει την τελευταία 3ετία;
Η Ελλάδα, ως χώρα, έχει τις δυνατότητες ΚΑΙ να επιβιώσει ΚΑΙ να ξεφύγει από αυτή τη θηλιά! Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας είναι πολλές και μεγάλες. Αυτό οι δανειστές μας το γνωρίζουν ΑΡΙΣΤΑ και αυτές θέλουν και βάζουν σιγά σιγά στο χέρι! Πού είναι ο υπερπατριώτης πρωθυπουργός, ο οποίος κάποια στιγμή στήριξε την πολιτική του καριέρα σε ένα δικό του παραμυθάκι, ιδρύοντας την ΠΟΛ.ΑΝ; Γιατί σήμερα δεν τολμά να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πετάξει από τη χώρα όλα αυτά το κοράκια; Γιατί δε μπορεί; Τι δεσμεύσεις έχουν, αυτός και οι όμοιοί του, αναλάβει; Προχθές, σε συνέντευξη τύπου, ο υπερυπουργός Χατζηδάκης, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑΤΑ ΤΟΥ, μας έκανε μάθημα πατριωτισμού και άγνοιας πολιτικού κόστους! Γιατί; Έπαψε να τον ενδιαφέρει η πολιτική μετά από αυτή την κυβερνητική του θητεία; Ή είναι τόσο πολλά αυτά που έχει βγάλει ώστε να μην τον ενδιαφέρει η επόμενη μέρα; Τυχαία η αναφορά μου στον συγκεκριμένο υπουργό, απλά, ο συγκεκριμένος, είναι ο εκφραστής του πλέον ακραίου νεοφιλελεύθερου κομματιού της κυβερνητικής τρόικας. Και φυσικά ΧΩΡΙΣ ένσημα από οποιαδήποτε άλλη εργασία, όπως και ο σημερινός πρωθυπουργός.
Η ώρα της μεγάλης αλήθειας φτάνει. Το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένονται εξελίξεις, που φυσικά θα επηρεάσουν σοβαρότατα και τη χώρα μας. Η ουσία είναι, σε αυτή την κοσμογονία, ως χώρα θα πρέπει να έχουμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές ΔΙΚΕΣ μας και όχι να βρίσκονται σε ξένα χέρια, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Το άκρατο και αλόγιστο ξεπούλημα, ΔΕΝ θα έχει αποτέλεσμα, παρά μόνο πρόσκαιρα κέρδη σε όλα αυτά τα κοράκια που πετάνε στον ουρανό μας και πατάνε στη γή μας. Αυτοί και μόνο αυτοί θα κερδίσουν και, όπως πάντα, οι ντόπιοι μαυραγορίτες. Ο λαός μας πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση, η κοινωνία μας να διατηρήσει την ευαισθησία της και την αλληλεγγύη της σε υψηλό βαθμό. Τα δυσκολότερα είναι μπροστά και σε αυτά πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Να σταματήσουν τα ηλίθια ψευτοδιλήμματα. Το συμφέρον του λαού και της Πατρίδας είναι ΠΑΝΩ από το συμφέρον του οιουδήποτε πολιτικάντη. Το συμφέρον του λαού μας και της Πατρίδας μας είναι ΠΑΝΩ από τα μικροπολιτικά συμφέροντα κάποιων εθελόδουλων κομματαρχών.
Στην κρίσιμη ώρα της αλήθειας, οφείλουμε να είμαστε ΕΔΩ, παρόντες και έτοιμοι για τη μεγάλη μάχη. Γιατί πλέον η μάχη αυτή δεν έχει μόνο εθνικό χαρακτήρα, αλλά ΚΑΙ ταξικό.

γγα     

Άρχισαν τα όργανα ή είναι παλαιά όργανα;;;

Το London μουντό, το hotel ιστορικό, τα έξοδα πληρωμένα…  (αναδημοσίευση από www.pheme.gr)
http://www.pheme.gr/article.aspx?id=4728

Το London μουντό, το hotel ιστορικό, τα έξοδα πληρωμένα…




ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΙΔΗΣ

Οι εντυπώσεις συμβούλων του Μεγάρου Μαξίμου από το.. τζαμπέ ταξιδάκι τους στο Λονδίνο.

Ανήκουν στη θρυλική Μονάδα Παρακολούθησης Κυβερνητικού Έργου της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού, που είχε συστήσει ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.

Αντιπροσωπεύουν τους ιθύνοντες νόες, τους επίλεκτους τεχνοκράτες που έχει επιφορτισθεί με την παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου, ανεξαρτήτου κυβερνήσεως και ηγέτη του κράτους.

Βλέπετε, καθήκον τους είναι να προνοούν, να φροντίζουν για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους. Γι’ αυτό και ενώ διορίσθηκαν επί Γιώργου Παπανδρέου, συνεχίζουν αδιαλείπτως το έργο τους επί Αντώνη Σαμαρά.

Μπορεί να είδαν το πρωθυπουργικό γραφείο να καταλαμβάνεται σε μικρό χρονικό διάστημα από τέσσερα πρόσωπα (Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος, Παναγιώτης Πικραμμένος, Αντώνης Σαμαράς), οι ίδιοι, ωστόσο, συνεχίζουν με αυταπάρνηση να προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους στο ελληνικό κράτος.

Λογικό είναι λοιπόν τα δυο στελέχη της Μονάδας Παρακολούθησης Κυβερνητικού Έργου, έπειτα από έναν.. ολόκληρο χρόνο δουλειάς στη Γενική Γραμματεία του Πρωθυπουργού, να θέλουν να "αποδράσουν" στο Ολυμπιακό Λονδίνο. Να περάσουν λίγες στιγμές ξεκούρασης και ανεμελιάς σε κάποιο από τα πολυτελή ξενοδοχεία του Λονδίνου. Να παρακολουθήσουν από τις θέσεις των επισήμων τους Ολυμπιακούς Αγώνες, προσμένοντας ελληνικές διακρίσεις.

Τώρα αν οι δυο πρωθυπουργικοί σύμβουλοι βρίσκονται στο Λονδίνο χωρίς να έχουν κάνει χρήση της κανονικής τους αδείας, μικρό το κακό. Δεν είναι δα και είναι τόσο σοβαρό θέμα για να προκαλέσει την εξέγερση των συναδέλφων τους που παραμένουν στο πόστο τους…

Ας φρόντιζαν και οι ίδιοι να προετοιμάσουν επιμελώς το δικό τους σκασιαρχείο! Ας εξασφάλιζαν και οι ίδιοι, φερ’ ειπείν, δωρεάν εισιτήρια των Ολυμπιακών Αγώνων και σειρά άλλων προνομίων. Ο κύριος και η κυρία που κάθονται στο διπλανό τους γραφείο, πως τα κατάφεραν να αποδράσουν στο Λονδίνο με όλα τα ναύλα πληρωμένα! 

Ας μην γκρινιάζουν λοιπόν οι ατυχήσαντες πρωθυπουργικοί σύμβουλοι, ας μην μεμψιμοιρούν. Δεν τους φταίει κανείς που λιώνουν στην άδεια Αθήνα, ενώ οι δυο συνάδελφοι τους, με τις υψηλές διασυνδέσεις, περνούν ζάχαρη στο Λονδίνο, προσμένοντας μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων, την έναρξη της θερινής τους άδειας…



(για την αντιγραφή γγα)


Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Απορίες....


Απαισιόδοξος ο Γ. Παπακωνσταντίνου για

τη διάρκεια της κυβέρνησης
Απαισιόδοξος σε ότι αφορά στη διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης εμφανίζεται ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, σε συνέντευξή του στο γερμανικό οικονομικό περιοδικό «Wirtschaftswoche». Σημειώνει ότι δεν του αρέσει «το πως ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, συμμετέχουν στην κυβέρνηση με μισή καρδιά», ωστόσο, δηλώνει βέβαιος ότι η χώρα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη.

«Είναι σημαντικό να δούμε τώρα τα γεγονότα ως μια κλήση αφύπνισης», υπογραμμίζει ο κ. Παπακωνσταντίνου, συμπληρώνοντας πως «πρέπει να αλλάξει εκ θεμελίων ο τρόπος που λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες και το κράτος, το φορολογικό σύστημα και η κοινωνική πρόνοια».
Παράλληλα, υπεραμύνεται της πολιτικής που άσκησε και αναφέρεται στα βήματα προόδου που σημειώθηκαν, με την μείωση π.χ. του πρωτογενούς ελλείμματος κατά 8% σε δύο χρόνια και με την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στο φορολογικό σύστημα, στο σύστημα υγείας και στο συνταξιοδοτικό. Αναφέρει ακόμα και το γεγονός ότι φορολογικοί παραβάτες οδηγούνται πλέον στη φυλακή.
Για τον κυβερνητικό συνασπισμό που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές, εξηγεί ότι θα προτιμούσε ένα σχήμα όπως στην Γερμανία, όπου όλα τα κόμματα ορίζουν υπουργούς, ενώ σχετικά με τους υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας, σημειώνει ότι πολλοί από αυτούς δεν υπήρξαν ιδιαίτερα επιτυχημένοι στην τελευταία τους θητεία και αναφέρει ότι θα προτιμούσε περισσότερους τεχνοκράτες και φρέσκα πρόσωπα.
Προβλέπει ότι αυτός ο συνασπισμός συνιστά μεγάλη πολιτισμική μεταβολή για την Ελλάδα και τάσσεται υπέρ της κατάργησης του μπόνους των 50 εδρών που δίνει ο εκλογικός νόμος στο νικητή.
Από τη νέα κυβέρνηση δηλώνει ότι περιμένει να προωθήσει αποφασιστικά τη σύνδεση της απόδοσης των δημοσίων υπαλλήλων με την αμοιβή τους και τονίζει ότι το πολιτικό σύστημα και η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα αντιτάσσονται στην αλλαγή.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την απροθυμία χωρών όπως η Φινλανδία, η Γερμανία και η Ολλανδία να συνεχίσουν να συμμετέχουν στην παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα, ο κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρει ότι αυτές οι χώρες επωφελήθηκαν πάρα πολύ από το ευρώ και ιδιαίτερα η Γερμανία και πως θα έπρεπε η Καγκελάριος Μέρκελ να επισκεφθεί την Ελλάδα, αλλά και την Ιταλία και την Ισπανία. «Οπωσδήποτε θα υπήρχαν διαδηλώσεις, αλλά εάν σεβόταν τα συναισθήματα των ανθρώπων και δεν παρουσιαζόταν ως κατακτητής, η επίσκεψη θα είχε πολύ σημαντικό αποτέλεσμα. Η Γερμανία και η γερμανική κυβέρνηση προκαλούν την εντύπωση ότι δεν γνωρίζουν πώς πρέπει να χειριστούν την τεράστια δύναμη που έχουν στην Ευρώπη. Μερικές φορές η Γερμανία κοιτάζει υπερβολικά προς το εσωτερικό της. Θα έπρεπε να χρησιμοποιεί έξυπνα τη δύναμή της και να είναι συγχρόνως ανεκτική», επισημαίνει.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών πάντως, δεν θεωρεί ότι η κυβέρνηση της οποίας ήταν μέλος μπορούσε να έχει κάνει διαφορετικές επιλογές στην αντιμετώπιση της κρίσης ή να έχει ενεργήσει ταχύτερα, καθώς, όπως λέει, όταν ανέλαβε, «τα πράγματα ήταν ήδη τελείως εκτός ελέγχου» και προσθέτει ότι η οικονομική ύφεση του 2008, προκάλεσε την εκτόξευση του χρέους. «Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να λάβουμε με διαφορετικό τρόπο τις σημαντικές αποφάσεις. Κάποια πράγματα δεν εξαρτώνται από εμάς. Θα επιθυμούσαμε ένα καθαρά ευρωπαϊκό πρόγραμμα βοήθειας, όμως η Γερμανία επέμεινε να συμπεριλάβει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στην Ελλάδα το ΔΝΤ θεωρείται οργανισμός που καταστρέφει τις εθνικές οικονομίες. Αυτό δημιούργησε δυσφορία», εξηγεί, αλλά διευκρινίζει ότι τελικά το ΔΝΤ στην πράξη ήταν συχνά πιο ρεαλιστικό ως προς τους στόχους και τον χρόνο επίτευξής τους από ότι οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι, επισημαίνει, επέμεναν επειδή ορισμένα κράτη-μέλη ασκούσαν πίεση.


Αυτή ήταν η συνέντευξη που παραχώρησε ο πρώην τσάρος της ελληνικής οικονομίας, ο γνωστός και ως «ύπαρχος του Τιτανικού». Δεν του αρέσει «πως ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, συμμετέχουν στην κυβέρνηση με μισή καρδιά», ωστόσο, δηλώνει βέβαιος ότι η χώρα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη.
Πολύ ωραία μας τα λέει ο κος Παπακωνσταντίνου, ειδικά όταν αναφέρεται στην οικονομική πολιτική που ακολούθησε. Δεν αναφέρει κάπου, όμως, πώς η χώρα, ενώ, σύμφωνα με όσα ο ίδιος ισχυριζόταν, το 2012 θα «έβγαινε στις αγορές», υποχρεώθηκε σε κούρεμα και σε ύφεση για Πέμπτη χρονιά. Δε μας εξηγεί πώς η ανεργία έχει φτάσει σε πρωτοφανή ποσοστά, πώς οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη, με τη μορφή ντόμινο, πώς το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει ΠΛΗΡΩΣ, πώς τα φορολογικά συστήματα αλλάζονται συχνότερα από πουκάμισα, πώς δημιουργείται πλεόνασμα, πώς τα έσοδα των ΔΟΙ είναι λιγότερα κατά 40% αυτών του 2010, πώς το κράτος ΔΕΝ αποδίδει ΦΠΑ σε επιχειρήσεις, πώς ενώ υπάρχουν ΔΟΙ το χαράτσι των ακινήτων το έχει «χρεωθεί» η ΔΕΗ. Μήπως οφείλει κάποιες εξηγήσεις για το περίφημο πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ; Για την κατάρρευση της ΔΕΗ; Για τους μεγάλους χρεώστες της ΔΕΗ που ΔΕΝ έκανε το παραμικρό, είτε ως ΥΠΟΙΚ, είτε ως Υπουργός Ενέργειας; Μήπως μπορεί να μας εξηγήσει, επίσης, πόσο κέρδισε η οικονομία της χώρας με τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, με την κατάργηση δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα, καλοκαιριού; Πόσο περιόρισε την ανεργία το άρθρο 16 του Ασφαλιστικού Νόμου; Δεν πρέπει να εξηγήσει στο λαό τι γίνεται με το σπίτι του στη Βραυρώνα; Πόσο νοικιάζει το πετρόχτιστο στη Σέριφο; Με τι ασχολείται σήμερα; Πού εργαζόταν πριν γίνει ακριβοπληρωμένος δημόσιος λειτουργός;
Μας έχει εξηγήσει επαρκώς γιατί η χώρα μπήκε στο μηχανισμό στήριξης, γιατί το Δεκέμβρη του 2009 και το Γενάρη του 2010 ΔΕΝ δανείστηκε από τις αγορές; Πριν την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό στήριξης, τι διαπραγματεύσεις έγιναν;
Σε ότι αφορά το συνταξιοδοτικό, τι μεταρρυθμίσεις έγιναν; Σταμάτησε, ας πούμε, βουλευτής να λαμβάνει σύνταξη από ταμείο του, από τη Βουλή και από όπου αλλού; Ή οι περίφημες μεταρρυθμίσεις είχαν ως στόχο τους απλούς πολίτες, που γνώρισαν καλά στο πετσί τους τι θα πει μεταρρυθμίσεις;  
Και μια τελευταία ερώτηση προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά: «Πότε θα ανοίξει το φάκελο για την ένταξη της χώρας στη μηχανισμό στήριξης;»
γγα  

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Αύξηση της στρατιωτικής θητείας. Μύθοι και αλήθειες


Εμπρός στο δρόμο που «χάραξε» ο πρώην ΥΕΘΑ κος Μπεγλίτης! Αφού είναι αυτός που πρώτος «άνοιξε» το θέμα της αύξησης της στρατιωτικής θητείας, στα πλαίσια της αντιμετώπισης του προβλήματος των Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠ.ΟΠ). Ποιο είναι αυτό το πρόβλημα; Ότι οι ΕΠ.ΟΠ, μετά τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού χρόνου παραμονής, παραιτούνται, προκαλώντας ένα τεράστιο κενό σε επιχειρησιακές θέσεις. Εκτός αυτού, παρά την οικονομική κρίση, η προσέλευση ήταν και παραμένει χαμηλή. Οι λόγοι είναι πολλοί και δε θα αναλυθούν σε λίγες γραμμές. Η ουσία είναι πως αυτός ο θεσμός που ξεκίνησε με μεγάλες φιλοδοξίες το 2001, μετά από 11 χρόνια καταρρέει. Και οι ευθύνες, για την αποτυχία, είναι και πολλές και μεγάλες.
Τι σημαίνει «αύξηση της στρατιωτικής θητείας» κατά 3 ολόκληρους μήνες; Αφενός θα υπάρξει οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες των οπλιτών από την περαιτέρω τρίμηνη παρουσία τους στο στρατό, σε μια περίοδο που οι οικονομικές δυσκολίες είναι τεράστιες και τα προβλήματα ανυπέρβλητα και αφετέρου διότι θα αυξηθεί και η υπηρεσιακή δαπάνη για το προσωπικό.
Εκτιμάται πως για τρεις μήνες θητείας το κόστος για το στρατό (σίτιση, ένδυση, υπόδηση) θα είναι 400 ευρώ επιπλέον για κάθε στρατιώτη, φτάνοντας συνολικά τα 3.000 ευρώ από τα 2.400 ευρώ σήμερα. Κάποιοι επικαλούνται πως το μόνο θετικό είναι πως στο 12μηνο θα υπάρξουν μεταθέσεις στους τόπους καταγωγής-διαμονής, οι οποίες σήμερα δεν ισχύουν, κάτι το οποίο όπως όλοι καλά γνωρίζουμε ότι δεν συμβαίνει για ένα μεγάλο αριθμό στρατιωτών.
Το μεγάλο πρόβλημα των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι η αύξηση ή η μείωση της θητείας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η δομή. Σε μια χώρα 11.000.000 δε νοείται δομή Κίνας. Μόνο στο Στρατό Ξηράς υπάρχουν 13 Αντιστράτηγοι… Υπάρχουν 850 περίπου Μονάδες, δηλαδή 850 σφραγίδες Διοικήσεων, όταν οι ΗΠΑ έχουν 350 ή 400! Δηλαδή σε μια χώρα με έκταση 131.944 τ.χλμ βρίσκουμε υπερδιπλάσιο αριθμό Μονάδων!
Και φυσικά, το σημαντικότερο από όλα, είναι η υποτελής σχέση της ηγεσίας των ΕΔ προς την πολιτική ηγεσία. Εδικά από το 2004 και μετά, οπότε και σχεδόν διπλασιάστηκε ο αριθμός των Κέντρων Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, σε μια χώρα με τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, προκειμένου να ικανοποιηθούν αιτήματα βουλευτών συγκεκριμένων περιοχών! Και φυσικά, υπάρχει «μηχανισμός» εξυπηρέτησης των ημετέρων! Έχει, δηλαδή, στηθεί ένας ρουσφετολογικός μηχανισμός, που βασίζεται στην εξυπηρέτηση (ή «εξυπηρέτηση»;) του στρατευμένου από το βουλευτή. Με την επικείμενη αύξηση της θητείας, η σχέση αυτή θα «δεθεί» ακόμη περισσότερο, αφού είναι γεγονός, πως παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες, υπάρχουν πάντα οπλίτες δυο ταχυτήτων.
Δυο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό. Ούτε λάθος απόφαση ανατρέπεται με λάθος απόφαση. Η μείωση της θητείας το 2009, με τον τρόπο που έγινε, ήταν μεγάλο λάθος. Τώρα γίνεται ένα άλλο λάθος, με την επαναφορά της θητείας στους 12 μήνες. Την πρώτη φορά προκλήθηκε αναστάτωση και πρόβλημα στην επάνδρωση των Μονάδων. Τώρα, εν μέσω οικονομικής κρίσης, προστίθεται ένα ακόμη πρόβλημα στην ελληνική οικογένεια, αφού επιβαρύνεται με ένα επιπλέον χαράτσι 3 μηνών.
Η δικαιολογία ότι η αύξηση της θητείας αποτελεί ισοδύναμο μέτρο για να μην περικοπούν οι μισθοί των στρατιωτικών είναι ένας τεράστιος μύθος! Εάν ήθελαν να μην περικόψουν μισθούς και συντάξεις θα φρόντιζαν να συμμάζευαν Μονάδες, να γινόταν εξορθολογισμός του συστήματος Ένοπλες Δυνάμεις, να αξιοποιούσαν την ακίνητη περιουσία των τριών Κλάδων. Αντ’ αυτού; Μοίραζαν στρατόπεδα αριστερά και δεξιά οι εκάστοτε ΥΕΘΑ, χρήματα σε δεξιώσεις, αλόγιστες σπατάλες σε εξοπλιστικά προγράμματα και προώθηση ανικάνων σε ηγετικές θέσεις, φίλα, όμως προσκείμενων στις πολιτικές ηγεσίες.
Φυσικά, επειδή παραδοσιακά οι ΕΔ αποτελούσαν προνομιακό χώρο της ΝΔ και γενικότερα των συντηρητικών κομμάτων, είχαν υποσχεθεί πολλά προς τα στελέχη – ψηφοφόρους, με πιο πρόσφατο τη μη περαιτέρω περικοπή μισθών και συντάξεων. Τώρα, που τα κουκιά δε βγαίνουν, προσπαθούν με δήθεν ισοδύναμα να ισοφαρίσουν την προεκλογική αμετροέπεια. Όμως, η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως δεν θα τα καταφέρουν. Και δεν θα τα καταφέρουν, γιατί οι σχεδιασμοί επί χάρτου έχουν αποτύχει σε όλα τα επίπεδα!   
Αλήθεια, η περίφημη αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας θα πάει υπέρ των ΜΤ ή στο γνωστό Ταμείο, που έγινε για την αποπληρωμή του επαχθούς χρέους;;;;  

γγα

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Το μήνυμα των εκλογών


Ο σοφός λαός, όταν φτάνει στην κάλπη, δείχνει να διαθέτει και μνήμη και κρίση. Μνήμη, γιατί θα ήταν αδύνατον να λησμονήσει τι του συνέβη τα τελευταία 2 χρόνια και κρίση, γιατί έστειλε ηχηρότατο μήνυμα σε όλη την Ευρώπη, ότι «δεν πάει άλλο». Τα τελευταία χρόνια, από τις εκλογές του 2004 και μετά και ειδικότερα μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, άρχισε να ξηλώνεται το πουλόβερ. Η οικονομική κρίση ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα της περίφημης «θωρακισμένης οικονομίας» κατά Καραμανλή. Από το τέλος του Απρίλη 2010 η χώρα ζει την απόλυτη παράνοια. Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας απαράδεκτης οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε από το τέλος των εκλογών του Οκτώβρη 2009 και για ένα εξάμηνο, οπότε η χώρα βρισκόταν στον αυτόματο πιλότο, ενώ ταυτόχρονα δεχόταν επιθέσεις με δηλώσεις εκ των έσω. Η κατάληξη αυτής της επιλεγμένης πολιτικής ήταν η ένταξη της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και η υπογραφή δυο σκληρών μνημονίων. Ποια ήταν η δικαιολογία των πολιτικών φωστήρων; «Η σωτηρία της χώρας», την οποία ουδέποτε αισθάνθηκαν την ανάγκη να εξηγήσουν πώς την εννοούν.
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 προέκυψαν από πιέσεις που άσκησε ο εκ των συνεταίρων της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο οποίος έχοντας χάσει κάθε αίσθηση μέτρου προεκλογικά, μιλούσε από βήματος για αυτοδυναμία. Μόνο που λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο και εν προκειμένω τον κυρίαρχο λαό. Γιατί οι εκλογές είναι το μόνο μέσο έκφρασης της λαϊκής βούλησης. Το αποτέλεσμα ήταν οδυνηρό για τα δυο κόμματα εξουσίας, αφού αθροιστικά βρέθηκαν στο 33%, με συνέπεια ξαφνικά να βρεθούν εκτός κουτάλας εξουσίας.
Τα όσα γίνονται αυτές τις μέρες είναι σίγουρα πρωτόγνωρα. Από τη μια οι δανειστές έχουν «παγώσει» με τα αποτελέσματα των εκλογών σε Ελλάδα και Γαλλία, από την άλλη η άρχουσα τάξη της χώρας προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμποδίσει το σχηματισμό κυβέρνησης στην οποία δε θα συμμετέχουν τα δυο κόμματα εξουσίας. Οι αρχηγοί των δυο κομμάτων δε δέχονται συνεργασία με τους ουσιαστικούς νικητές των εκλογών, μιλούν για «ψήφο ανοχής», με τα παπαγαλάκια τους διαρρέουν ότι η τρόικα μας ετοιμάζει «εκπλήξεις», με τους τραπεζίτες και τα κατευθυνόμενα μμε προσπαθούν και επιτυγχάνουν σύγχυση των πολιτών αυξάνοντάς τους το αίσθημα φόβου και ανασφάλειας. Κουνάνε το φύλλο των μισθών και συντάξεων, μιλάνε για το «κόμμα της δραχμής», προσπαθούν με κάθε τρόπο, να κερδίσουν χρόνο και φυσικά πιέζοντας να πετύχουν το στόχο τους, που δεν είναι άλλος από την εκ νέου κατάληψη της εξουσίας από την πίσω πόρτα και κατά παράβαση της εντολής του κυρίαρχου λαού. Επιδιώκουν προσφυγή στις κάλπες που θα έχουν προκαλέσει αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο μαρασμό, δείχνοντας με το δάχτυλο την Αριστερά! Ποιοι; Τα κόμματα της «αυτοδυναμίας των καλπονοθευτικών νόμων», τα κόμματα που επί σειρά ετών καπηλεύτηκαν τη λαϊκή βούληση, που διαμόρφωσαν το σημερινό περιβάλλον, που έγιναν καθεστώς!
Το ίδιο το σύστημα, μάλιστα, για να ανακόψει διαρροές, διαμόρφωσε και εκτρωματικά σχήματα των οποίων ηγούνται «πετυχημένοι άνθρωποι της αγοράς»! Ονόματα δεν αναφέρονται, πλέον είναι γνωστοί σε όλους! Και ποιοι είναι αυτοί οι «πετυχημένοι άνθρωποι της αγοράς»; Αυτοί που ανδρώθηκαν και μεγαλούργησαν με ΚΡΑΤΙΚΑ κονδύλια, πάσης φύσεως, που μόλις στέρεψε το κρατικό χρήμα άρχισαν να κατηγορούν το κράτος και τις λειτουργίες του και τώρα θέλουν και να μας κυβερνήσουν! Αυτοί όλοι οι «πετυχημένοι άνθρωποι της αγοράς» καλό είναι να καθίσουν στην άκρη και να ηρεμήσουν γιατί και γι αυτούς ο λαός έχει ΚΑΙ μνήμη ΚΑΙ κρίση, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να του προκαλέσουν σύγχυση!
Μόνο που και τη νέα προσφυγή στις κάλπες την τρέμουν! Γιατί πλέον τα επιχειρήματά τους αποδεικνύονται τόσο αδύναμα μπροστά σε αυτό που έχουν προκαλέσει στην κοινωνία. Διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό, διέλυσαν την εργασία, διέλυσαν το κοινωνικό κράτος, διέλυσαν την Παιδεία. Στις οριζόντιες περικοπές περιορίστηκαν οι περίφημες μεταρρυθμίσεις, με τη μετενέργεια ετοιμάζονται να φέρουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα στα 200 ευρώ και ακόμη υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν πειστεί από τα πάσης φύσεως παπαγαλάκια του συστήματος και θέλουν «κυβέρνηση για να μη ζήσει ο τόπος τα χειρότερα»! Ποια θα είναι αυτά τα χειρότερα; Ότι θα μας πάνε σε άλλο νόμισμα εκτός ευρώ; Μα αυτό και ο πλέον άσχετος μπορεί να το αντιληφθεί! Με μια διαφορά! Όταν φεύγεις μόνος, φεύγεις με τους όρους σου! Όταν σε διώχνουν, τότε σε ξεσκίζουν! Γιατί θα μας υποχρεώσουν σε έξοδο, αφού προηγουμένως έχουν «δέσει» από κάθε άποψη πως οτιδήποτε θα τους ανήκει, ακόμη και η ιδιωτική περιουσία των πολιτών!
Αυτή είναι η «ευρωπαϊκή προοπτική» της χώρας; Αυτό είναι η «παραμονή στο ευρώ»; Δηλαδή, μεγαλύτερη δυστυχία σε ένα πείραμα που δεν «βγαίνει»; Δηλαδή, τι χειρότερο θα συμβεί αν αποφασιστεί η έξοδός μας από το ευρώ με δική μας πρωτοβουλία και αφού προηγουμένως θα έχουμε προκαλέσει όλους αυτούς που επιδιώκουν να πάρουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της πατρίδας;
Το μήνυμα της κάλπης ήταν ξεκάθαρο! Όχι στα κόμματα που επί 38 χρόνια οδήγησαν το τιμόνι της χώρας και το έριξαν στην ξέρα, όχι στα παράνομα Μνημόνια, όχι στους πολιτικούς του life style και της διαφθοράς. Το μήνυμα της κάλπης «έδειξε» κριτική στήριξη σε νέα πρόσωπα, σε άλλα σχήματα, ακόμη και σε πολιτικά μορφώματα, που είναι συνέπεια των αδιέξοδων πολιτικών όλων αυτών των χρόνων. Πολλοί απορούν για την παρουσία της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Γιατί άραγε; Τους χάλασε τη συνταγή το κομματικό έκτρωμα που γιγάντωσε η ανυπαρξία των πάλαι ποτέ μεγάλων κομμάτων; Μα γέννημά τους είναι, όπως κάθε παρασιτικό φαινόμενο! Εξάλλου, την αδυναμία ή ανυπαρξία ή ανικανότητα η φύση την καλύπτει έστω και με «παρά φύσει» σχήματα όπως το νεοναζιστικό κόμμα του Μιχαλολιάκου.
Σε ότι αφορά το ΣΥΡΙΖΑ, είναι απίστευτη η λύσσα με την οποία έχουν πέσει πάνω του τα όρνια της ενημέρωσης και της παραπληροφόρησης. Έχουν φροντίσει με έναν ιδιότυπο μηχανισμό να διαστρεβλώνουν οποιαδήποτε δήλωση κάνει κάθε στέλεχός του, με απώτερο στόχο να βγουν οι διαμορφωτές της προπαγάνδας μέσω των σχολίων τους από τις ειδήσεις των 8 και να κατακεραυνώνουν την παράταξη που μπήκε σφήνα στο δικομματισμό. Μα είναι δυνατόν να μας θεωρούν τόσο ηλίθιους και άφρονες; Ή θεωρούν ότι κατέχουν την πάσης φύσεως γνώση όλοι αυτοί οι κατευθυνόμενοι δημοσιογράφοι; Δηλαδή, για όλα τα δεινά της χώρας ευθύνεται ο Στρατούλης και ο Γλέζος; Για όλα τα δεινά ευθύνεται ο Τσίπρας, που μάλιστα κάποιους τους ενόχλησε η παρουσία του στο Παρίσι; Και γιατί όλα τα πυρά στο ΣΥΡΙΖΑ και όχι στους Ανεξάρτητους Έλληνες; Μήπως γιατί οι δεύτεροι είναι ελεγχόμενοι ενώ ο πρώτος όχι; Και αφού ο Καμένος συγκεντρώνει 33 βουλευτές, μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ φθάνουν να έχουν σχεδόν 200 βουλευτές! Γιατί τόση και τέτοια μανία κατά του ΣΥΡΙΖΑ; Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή ήταν κατά των Μνημονίων και τήρησε συνεπή πορεία επί 2 ½ χρόνια, χωρίς να υποστείλει τη σημαία. Τα κουκιά τους βγαίνουν. Ψάχνουν για συνενόχους; Γιατί; Φοβούνται κάτι; Τα μέτωπα έχουν ξεκαθαριστεί. Είναι τα δυο κόμματα εξουσίας με τη Μνημονιακή κατεύθυνση και τα υπόλοιπα κόμματα! Τα δυο κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, φτάνουν τους 149 βουλευτές. Τον εταίρο τον έχουν βρει. Το γνωστό «Δούρειο Ίππο». Ας προχωρήσουν όπως τους λένε οι προστάτες τους. Εξάλλου, σε αυτή τη χώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται με ακρίβεια. Μόνο που τώρα είναι 2012 και όχι 1965.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, έχει μεγάλη αξία ο λαός να δείξει ψυχραιμία και σοβαρότητα. Μονόδρομοι και αδιέξοδα δεν υπάρχουν. Αν κάποιοι επιδιώκουν να φέρουν το λαό σε πλήρη εξαθλίωση, ας έχουν υπόψη τους ότι ήδη ο λαός αυτός τους έδειξε την πόρτα της εξόδου. Το ότι ακόμη δεν τους έχει πετάξει έξω, οφείλεται στις ισχυρές άμυνες που έχει το σύστημα, που έδειξε πως ένα ποσοστό, μαζί με τους Τζιμερο-Μανο-Μπακογιάννη, που είναι κάτω από 40%, ακόμη καλοτρώνε από το φουκαριάρικο καταλεηλατημένο Κράτος. Όμως, το τέλος σε αυτό το φαγοπότι φτάνει! Και θα το πληρώσουν όλοι αυτοί που λεηλάτησαν τη χώρα επί 10ετίες. Και είναι οι ίδιοι που σήμερα μας μιλούν για το μέλλον, ότι με τις κινήσεις τους διασφαλίζουν τη χώρα! Και ακόμη εμφανίζονται στα κανάλια, παραπλανώντας τους πάντες και τα πάντα! Οι δε τραπεζίτες, που χρηματοδότησαν επί 15 χρόνια το life style του κάθε πολίτη, που του παρείχαν πιστωτικές κάρτες, διακοποδάνεια, αυτοκινητοδάνεια, καθώς και κάθε φύσεως δάνειο, σήμερα έρχονται και στραγγαλίζουν την ίδια του την επιβίωση. Και μάλιστα, εκδίδουν και δελτία τύπου, για «την αναγκαιότητα παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη και κάθε τι αντίθετο θα γυρίσει τη χώρα πολλές 10ετίες πίσω», ενώ με την παραμονή στο ευρώ και με μισθούς 200 ευρώ το μήνα, όλοι οι πολίτες θα ζουν πλουσιοπάροχα!
Τα αστεία τελείωσαν. Η 6η Μαΐου 2012 «έδειξε» το δρόμο. Ας δούμε αν η άρχουσα πολιτική τάξη μπορεί να τον ακολουθήσει. Αν όχι, ας πάνε στο καλό! Αρκετά πρόσφεραν στους εαυτούς τους και στις οικογένειές τους! Εκτός αν τρέμουν για τις τυχόν ποινικές τους ευθύνες…. Γι αυτό ψάχνουν συνενόχους!!!

Γιάννης Γ. Αγγέλου