Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Περί κινητών

Αντιγράφω:

"Βρετανός ειδικός προειδοποιεί πως τα κινητά τηλέφωνα είναι πολύ πιο επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία ακόμη και απ το κάπνισμα ή απ' την έκθεση στον αμίαντο, τονίζοντας ότι αυξάνονται ραγδαία οι εμφανίσεις καρκινικών όγκων λόγω της χρήσης τους. Ταυτόχρονα απευθύνει έκκληση στις κυβερνήσεις και τις βιομηχανίες παραγωγής των συσκευών να λάβουν επείγοντα μέτρα για να περιοριστούν τα επίπεδα της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας.
Ο καθηγητής Βίνι Κουράνα, στην πλέον ανησυχητική έρευνα που έχει δημοσιευτεί ποτέ για τις επιπτώσεις των κινητών στην ανθρώπινη υγεία, υποστηρίζει πως πρέπει να αποφεύγουμε όσο περισσότερο μπορούμε τη χρήση τους, καθώς μια δεκαετής χρήση κινητού τηλεφώνου μπορεί να διπλασιάσει τις πιθανότητες για καρκίνο του εγκεφάλου. Οι καρκινικοί όγκοι χρειάζονται τουλάχιστον μία δεκαετία να αναπτυχθούν, γεγονός που ακυρώνει τις επίσημες εγγυήσεις ασφαλείας που βασίζονταν σε παλαιότερες έρευνες, οι οποίες δεν περιελάμβαναν στο δείγμα τους κανέναν ή ελάχιστους ανθρώπους που να είχαν χρησιμοποιήσει κινητό για τόσο πολύ καιρό. Τα κινητά τηλέφωνα μπορεί να σκοτώσουν πολύ περισσότερους ανθρώπους
από όσους το κάπνισμα ή ο αμίαντος. Αυτό είναι το συμπέρασμα της μελέτης πολυβραβευμένου καρκινολόγου.
Ο δρ. Βίνι Χουράνα προτρέπει τους καταναλωτές να τα αποφεύγουμε όταν μπορούμε και τις κυβερνήσεις και τη βιομηχανία της κινητής τηλεφωνίας να λάβουν «άμεσα μέτρα» για να μειώσουν την έκθεσή μας στην ακτινοβολία τους.
Η εν λόγω μελέτη του δρος Βίνι Χουράνα αποτελεί το πιο συντριπτικό, μέχρι σήμερα, κατηγορητήριο εις βάρος των κινητών σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούνται για την υγεία. Αντλεί από αυξανόμενα στοιχεία που δείχνουν ότι η χρήση κινητού τηλεφώνου επί 10 χρόνια ή περισσότερο μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εγκεφάλου.
Οι καρκίνοι χρειάζονται τουλάχιστον μία δεκαετία για να αναπτυχθούν και το γεγονός αυτό ακυρώνει τις επίσημες διαβεβαιώσεις για την ασφάλεια των κινητών που βασίζονται σε προηγούμενες μελέτες, οι οποίες περιελάμβαναν λίγους, αν όχι κανέναν ανθρώπους που είχαν
χρησιμοποιήσει τα τηλέφωνα για τόσο μεγάλο διάστημα.
Φέτος η γαλλική κυβέρνηση προειδοποίησε κατά της χρήσης κινητών τηλεφώνων, ιδιαίτερα από παιδιά. Επίσης η Γερμανία συμβουλεύει τους πολίτες της να ελαχιστοποιήσουν τη χρήση των κινητών και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος έχει ζητήσει να μειωθεί η έκθεση στην ακτινοβολία τους.
Ο καθηγητής Χουράνα- κορυφαίος νευροχειρουργός που έχει λάβει 14 βραβεία τα 16 τελευταία χρόνια και έχει δημοσιεύσει περισσότερες από τρεις δωδεκάδες επιστημονικές πραγματείες- εξέτασε περισσότερες από 100 έρευνες για τις επιπτώσεις των κινητών τηλεφώνων. Δημοσίευσε τα αποτελέσματα σε ιστοσελίδα αφιερωμένη στις επεμβάσεις στον εγκέφαλο (http://www.brainsurgery.us/mobilephone.html) και μια πραγματεία του πρόκειται να δημοσιευθεί σε επιστημονική επιθεώρηση. Πριν από μερικούς μήνες η γαλλική κυβέρνηση είχε προειδοποιήσει για τη χρήση των κινητών τηλεφώνων ειδικά όσον αφορά τα παιδιά. Αλλά και η Γερμανία συμβουλεύει τους πολίτες της να περιορίσουν τη χρήση των συσκευών. Τέλος, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος έχει ζητήσει την όσο το δυνατό μικρότερη έκθεση στην ακτινοβολία των κινητών. Ο καθηγητής Κουράνα -κορυφαίος νευροχειρουργός, ο οποίος έχει κερδίσει 14 βραβεία για τις περισσότερες από 30 επιστημονικές του ανακοινώσεις μέσα στα 16 τελευταία χρόνια- με την πρόσφατη έρευνά του ανατρέπει τα ευρήματα περισσότερων από 100 μελετών σχετικά με τις επιπτώσεις των κινητών στην ανθρώπινη υγεία.
Ομολογεί πως τα κινητά μπορούν να σώσουν ζωές σε έκτακτες περιστάσεις και στιγμές κινδύνου, αλλά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «υπάρχει σημαντικό και συνεχώς αυξανόμενο αποδεικτικό υλικό για τη σχέση μεταξύ της χρήσης κινητού τηλεφώνου και συγκεκριμένων εγκεφαλικών όγκων».
Μάλιστα είναι απόλυτα πεπεισμένος πως μέσα στην επόμενη δεκαετία θα αποδειχτούν «τελεσίδικα» οι ισχυρισμοί του. «Αν η βιομηχανία και οι κυβερνήσεις δεν πάρουν άμεσα και αποφασιστικά μέτρα», η συχνότητα εμφάνισης κακοηθών εγκεφαλικών όγκων και των συνεπακόλουθων θανάτων θα παρουσιάσει παγκόσμια αύξηση μέσα σε δέκα χρόνια από σήμερα, οπότε θα είναι και πολύ αργά πια για να υπάρξει επέμβαση της ιατρικής επιστήμης.
Τέλος, όσον αφορά τον συσχετισμό του καπνίσματος με τη χρήση του κινητού τηλεφώνου, ο καθηγητής σημειώνει πως σήμερα τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν παγκοσμίως κινητά, τρεις φορές περισσότεροι δηλαδή απ όσους καπνίζουν, εκ των οποίων πεθαίνουν πέντε
εκατομμύρια ετησίως, ενώ η έκθεση στον αμίαντο ευθύνεται περίπου για τόσους θανάτους όσοι είναι και οι θάνατοι από τροχαία στη Βρετανία κάθε χρόνο."

Δε σχολιάζω το παραμικρό... Τα λέει όλα το άρθρο...

Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται!

Το τελευταίο διάστημα και με τις δημοσκοπήσεις να διαδέχονται η μια την άλλη, καταγράφοντας τη «δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος» προς τα δυο μεγάλα κόμματα, διαπιστώνεται μια προσπάθεια από «κύκλους» ανησυχούντων, η οποία εκφράζεται με τη λύση «σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ».

Πολύ πρόσφατα, μάλιστα, διάβασα σε εφημερίδα και ονόματα στελεχών, που πιθανότατα θα πρόκριναν μια τέτοια λύση και θα συμμετείχαν σε ένα ενδεχόμενο σχήμα. Αυτό τροφοδότησε με πλήθος σεναρίων την πολιτική «αγορά». Είναι προφανές ότι όλα αυτά διαρρέουν προκειμένου, να διατηρείται το κλίμα αστάθειας, να συντηρείται η κρίση στο Κίνημα και να παραμένει στη διακυβέρνηση της χώρας η κυβέρνηση της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Όλα αυτά καλώς συνέβαιναν, μέχρι τη στιγμή που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πήρε την πρωτοβουλία και κατέθεσε την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Σύσσωμος ο τύπος, ακολουθώντας τη «γραμμή Καρατζαφέρη», κατηγόρησε τον Παπανδρέου ότι προέβη σε μια κίνηση στήριξης προς την παραπαίουσα κυβέρνηση και ταυτόχρονα ότι η πράξη αυτή έγινε ως αντίβαρο στην κατάθεση πρότασης δημοψηφίσματος του Αλαβάνου. Επίσης, πως η κίνηση αυτή είχε ως στόχο να «προλάβει» τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.

Για καλή ή κακή τύχη όλων αυτών, όσοι παρακολουθήσαμε στη Βουλή τη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, διαπιστώσαμε μια «νευρική» κυβέρνηση, οι βουλευτές της οποίας είχαν μάθει ένα ποιηματάκι και το έλεγαν συνέχεια, δεν έδωσαν πειστική απάντησε σε κάποιο από τα μεγάλα ζητήματα που ταλανίζουν τους πολίτες της χώρας και ταυτόχρονα είδαμε μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία στήριξε την απούσα κυβέρνηση. Παρατηρήσαμε επίσης, από την πλευρά του ομογάλακτου, με την κυβέρνηση, ΛΑΟΣ, μια στάση εξαιρετικά περίεργη. Ενώ συμφώνησε για το μηδαμινό έργο της κυβέρνησης, εντούτοις κάθε ομιλητής από βήματος κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ για τα πεπραγμένα του, ως ακόμη να είναι κυβέρνηση αυτό!!! Όπως ήταν φυσικό, οι 10 βουλευτές του ΛΑΟΣ ψήφισαν «παρών» το βράδυ της Παρασκευής…

Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, διαπιστώθηκε κοινή γραμμή πλεύσης ΟΛΩΝ στην κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας. Αυτό είναι που προκάλεσε την νευρικότητα στην κυβέρνηση και τον ίδιο τον Καραμανλή. Όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έδωσαν με σαφήνεια να συνειδητοποιήσει ο Ελληνικός λαός, ότι η κυβέρνηση αυτή, η θητεία της οποίας ανανεώθηκε προ εξαμήνου, είναι κυβέρνηση μηδενικού έργου και συνεχούς απουσίας. Ανύπαρκτη στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία, με εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση. Κυβέρνηση μειοδοτών και αρπαχτικών, που διακρίνονται μόνο στο να διαπράττουν σκάνδαλα και να συλλαμβάνονται, ή, να αποπειρώνται αυτοκτονιών αποτυχημένων ή να συλλαμβάνονται από συζύγους των ερωμένων τους και να πεθαίνουν. Οι περίφημοι γαλάζιοι «greek lovers», οι περίφημοι «κουμπάροι», οι περίφημοι γενικώς!!!

Το ΠΑΣΟΚ, μετά το Συνέδριό του, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, ότι θα βρει τα βήματά του! Ήδη η τοποθέτηση νέου Γραμματέα, του Γιάννη Ραγκούση, έδωσε τα πρώτα δείγματα γραφής. Είναι γεγονός ότι χρειάζονται και άλλα. Εκτιμώ ότι πολύ σύντομα θα γίνουν ΟΛΑ!

Και θέλω να υπενθυμίσω κάτι, που πολλοί λησμονούν. Σε κρίσιμη, για τη χώρα, περίοδο, αυτοί που συνεργάστηκαν με τη Δεξιά, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΑΣΟΚ! Θυμίζω το περίφημο, πλέον, ως «βρώμικο ‘89», τότε που ο τότε «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου», μπήκε στο μαντρί του Μητσοτάκη, σχηματίζοντας την κυβέρνηση Τζανή Τζανετάκη!

Το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται! Κινείται παντού και σε όλους τους τόνους. Σύντομα οι δημοσκοπήσεις θα καταγράψουν αυτή την αλλαγή κλίματος και θα γίνει αντιληπτό από όλους ότι το ΠΑΣΟΚ, ξεπερνώντας την κρίση του, κατεβαίνει στην κοινωνία και καταγράφει νίκες στους νέους κοινωνικούς αγώνες! Δεν θα είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ των ιχνηλατών, αλλά το ΠΑΣΟΚ των σκαπανέων! Το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας, για το «αύριο» της πατρίδας!

Ας μη θριαμβολογούμε. Είναι πολύ νωρίς για οτιδήποτε. Χρειάζεται σκληρός και επίπονος αγώνας, σκληρή και επίπονη μάχη, μέρα τη μέρα. Απαιτείται να είμαστε όλοι εκεί, στο πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου. Να δώσουμε τη δική μας μάχη, απέναντι στα εκδοτικά συμφέροντα και τις πολιτικές φούσκες, που πλασάρονται ως «το μέλλον». Ο ίδιος ο Πρόεδρος έδειξε το δρόμο με την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, ξεκινώντας τον αντιπολιτευτικό του αγώνα. Και αυτή τη φορά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι μόνος!

Γιάννης Γ. Αγγέλου

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Earth Hour Hellas









Δες τι διαφορά μπορείς να κάνεις 29 Μαρτίου 2008 στις 8 το βράδυ τοπική ώρα

Πως ξεκίνησαν όλα;

Το όλο εγχείρημα ξεκίνησε με μία ερώτηση: Πως μπορούμε να εμπνεύσουμε τον κόσμο να αναλάβει δράση για την παγκόσμια υπερθέρμανση;

Η απάντηση δόθηκε από μία ομάδα Αυστραλών στο Σύδνεϊ: Να ζητήσουμε από τους κατοίκους της πόλης να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα.

Στις 31 Μαρτίου 2007, 2.2 εκατομμύρια άνθρωποι και 2100 επιχειρήσεις στο Σύδνεϊ έσβησαν τα φώτα τους για μία ώρα- την Ώρα της Γης. Αυτή η τεράστια συλλογική προσπάθεια μείωσε την κατανάλωση ενέργειας κατά 10,2% , μέγεθος ανάλογο της απομάκρυνσης από την κυκλοφορία 48.000 αυτοκινήτων για μία ώρα. (Βρείτε εδώ αποτελέσματα του Earth Hour 2007 στα Αγγλικά).

Σημαντικά μνημεία του Σύδνεϊ με σβηστά φώτα, και πρωτότυπα γεγονότα όπως γάμοι υπο το φως των κεριών προκάλεσαν την προσοχή του υπόλοιπου κόσμου. Εμπνευσμένες από την μεγαλειώδη συλλογική προσπάθεια των εκατομμυρίων κατοίκων του Σύδνεϊ, πολλές μεγάλες πόλεις παγκοσμίως θα συμμετέχουν στην Ώρα της Γης το 2008, μετατρέποντας ένα συμβολικό γεγονός σε ένα παγκόσμιο κίνημα.

Στις 29 Μαρτίου 2008 στις 8 το βράδυ τοπική ώρα, 30 εκατομμύρια άνθρωποι σε μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου, όπως το Δουβλίνο, η Κοπενχάγη, το Τορόντο, το Σικάγο, η Μελβούρνη, το Μπρισμπέιν, το Τελ Αβίβ και η Μαννίλα, θα ενωθούν και θα σβήσουν τα φώτα τους για την ΄Ωρα της Γης.

Στην Ελλάδα λόγω έλλειψης επίσημου οργανωτικού φορέα, το θέμα αφήνεται στα χέρια μας.

Με πρωτοβουλία μιας ανεξάρτητης ομάδας νέων και σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς, το νησί της Αίγινας είναι το μοναδικό μέρος στη χώρα μας που θα συμμετάσχει επίσημα στην Ώρα της Γης! Ελπίζουμε σύντομα να προστεθούν κι άλλες περιοχές της χώρας μας στην προσπάθεια αυτή!

Διαβάστε εδώ τα τελευταία νέα από την οργάνωση της Ώρας της Γης στην Αίγινα!

Ας κάνουμε την Ώρα της Γης πραγματικότητα και στην υπόλοιπη Ελλάδα!


Σκέψου πλανητικά, δράσε τοπικά

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Κάρολος Παπούλιας, ο ευπατρίδης πολιτικός

Όταν, μετά από μια πολιτική διαδρομή χρόνων, βρίσκεσαι στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό κάτι δείχνει, κάτι σημαίνει. Η αναφορά μου στον σημερινό Πρόεδρο τη Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, έχει έναν και μόνο λόγο. Να καταγράψει τον πατριωτισμό του ανδρός. Δε μου έχει συμβεί στα τόσα χρόνια μου, να βλέπω πολιτικό, που με σεβασμό υποκλίνεται μπροστά στους διερχόμενους ανάπηρους, ή στις πολεμικές σημαίες. Κάθε φορά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, από την ημέρα που ανέλαβε, υποκλίνεται στο σύμβολο του έθνους. Κάθε φορά η κίνησή του αυτή με συγκινεί, γιατί στο πρόσωπό του φαίνεται η αγνότητα και η πίστη της κίνησής του αυτής. Δεν είναι επιτηδευμένη, αλλά βαθιά ανθρώπινη.
Ο άνθρωπος, που επί Ανδρέα Παπανδρέου κατείχε τη θέση του επικεφαλής της Ελληνικής διπλωματίας, ήταν η μοναδική επιλογή αυτής της κυβέρνησης που δικαιολογεί την ύπαρξή της. Βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη χρονική στιγμή. Και αμέσως έδωσε το στίγμα του. Απλός, απέριττος, σίγουρος. Και προπάντων, βαθιά πατριώτης. Ένας εξαιρετικά ευγενικός άνθρωπος, στο κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα...
Είχα τη χαρά και τη μοναδική τυχη να τον γνωρίσω στο μικρό τριάρι που διατηρούσε στα Γιάννινα, όταν υπηρέτησα εκεί. Με καλοδέχτηκε στο μπαμπουδένιο σαλόνι του, με ένα πλατύ χαμόγελο. Ζεστός, ανθρώπινος, μοναδικός. Καθίσαμε περίπου 45 λεπτά. Ήταν αρχές του 2000. Συζητήσαμε για πολλά θέματα της πολιτικής εκείνης της περιόδου. Μου έδειξε τη χαρά του που γνώριζε έναν Αξιωματικό. Ειλικρινή χαρά, όχι ψεύτικη, λόγω της γνωριμίας. Φεύγοντας από το σπίτι του, ένιωσα γεμάτος από μια γνωριμία με έναν μοναδικό άνθρωπο. Συναντηθήκαμε και άλλες φορές έκτοτε. Κάποια στιγμή χαθήκαμε. Ήταν αναπόφευκτο να συμβεί και αυτό.
Όμως, πάντοτε θυμάμαι με σεβασμό τον Ηπειρώτη πολιτικό, που με τίμησε με τη φιλία του. Με σεβασμό απέναντι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον ευπατρίδη πολιτικό, τον Κάρολο Παπούλια.

Το "νέο"

Μελετώντας τους αριθμούς για την εκλογή του νέου Πολιτικού Συμβουλίου και του Γραμματέα, βγαίνουν εξαιρετικά χρήσιμα συμπεράσματα. Θα κάνω μια μικρή αναφορά στα αποτελέσματα και θα τοποθετηθώ ξεχωριστά.

- Το κάθε εκλογικό αποτέλεσμα "δείχνει" τάση για τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Διαπιστώνουμε ότι προσήλθαν 273 να ψηφίσουν και ο νέος γραμματέας του Κινήματος, πρόταση του Προέδορυ, συγκέντρωσε 159 ψήφους, ή ποσοστό 60.9%. Μη λησμονούμε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο ήταν μέχρι χτες εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ, με εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσία.

- Ο αυτοπροταθείς Παντελής Οικονόμου, έλαβε 43 ψήφους, ή ποσοστό 16,5%. Είναι γεγονός ότι ο Παντελής Οικονόμου, εδώ και χρόνια, έχει επιλέξει μια αυτόνομη πορεία ΜΕΣΑ στο ΠΑΣΟΚ για το ΠΑΣΟΚ, εκφράζοντας τις θέσεις του με τρόπο, ΠΟΥΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ Ή ΑΠΕΙΛΕΙ! Και αυτό δείχνει το πόσο σημαντικό είναι για ένα στέλεχος να σέβεται το χώρο, την παράταξη που τον ανέδειξε. Σημειώνω ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός, κατά την περίοδο 16/9 - 11/11, προτίμησε να ξεκαθαρίσει τη θέση του, μη επιλέγοντας κάποιον από τους τρεις υποψήφιους και διατηρώντας τις θέσεις του περί επιστροφής στην πολιτική, αυτή καθεαυτή.

- Υπήρξαν 59 λευκά ψηφοδέλτια, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 22,6%. Δεν προσμετρήθηκαν και τα 12 άκυρα.

Τι σημαίνουν αυτοί οι αριθμοί; Τι μας δείχνουν; Χωρίς περιστροφές, για πολλοστή φορά, από το 2004, βλέπουμε να υπάρχουν δυο ισχυρές τάσεις κάτω από την ταμπέλα ΠΑΣΟΚ. Η ομάδα Βενιζέλου, ενισχυμένη από το σπάσιμο των γραμμών του Προέδρου, κατάφερε να έχει δυνατή φωνή στο Εθνικό Συμβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι από εδώ και πέρα το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να ζει στην εσωστρέφειά του και μην απορήσει κάποιος αν ενδεχόμενη νέα δημοσκόπηση δείξει το ΠΑΣΟΚ 3ο κόμμα.

Περίμενα μετά το Συνέδριο να γίνουν οι ενέργειες εκείνες που θα έδιναν το σύνθημα για αντεπίθεση του Κινήματος. Η σαββατιάτικη ομιλία του Προέδρου με γέμισε αισιοδοξία. Όμως, η ασυνεννοησία των στελεχών να επιτύχουν το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό εκλεγμένων στο Εθνικό Συμβούλιο, με προβλημάτισε. Από την άλλη, στο Πολιτικό Συμβούλιο, που ουσιαστικά αποτελεί το όργανο χάραξης της πολιτικής του Κινήματος, βλέπουμε κάποια πρόσωπα, που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ! Η Τόνια Αντωνίου, ας πούμε, δεν μπορεί να παράξει πολιτική. Δεν το έκανε μέχρι σήμερα και δεν υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί για να την αλλάξει. Αναφέρθηκα σε συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο τιμώ για τη στάση του, γιατί από την αρχή βρέθηκε σε ένα από τα δυο μεγάλα στρατόπεδα., ανεξάρτητα από το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την επιλογή της. Μπορώ να αναφερθώ και σε άλλα στελέχη, που έχουν στηρίξει τη μέχρι σήμερα διαδρομή τους σε καταγγελίες, αλλά που δεν έχουν βάλει ένα λιθαράκι στη χάραξη πολιτικής. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούν οι άνθρωποι. Και όμως, στα πλαίσια των συσχετισμών, βρίσκονται σε θέση-κλειδί για το παρόν και το μέλλον του Κινήματος. Και επειδή ο Πρόεδρος αναφέρθηκε στην ανανέωση του Κινήματος, θέλω να πω πως δεν υπήρξε κάτι τέτοιο. Η εκλογή Πρωτόπαππα στην 34η θέση δε μου δείχνει ανανέωση. Πώς να το κάνουμε; Εγώ, ως μέλος του ΠΑΣΟΚ, δε θέλω ανθρώπους που δεν υπήρξαν συνεπής στο παραμικρό απέναντι στο Κίνημα και σήμερα, μετά την απώλεια της βουλευτικής τους έδρας εργάζονται ως Πρόεδροι σε κρατική τράπεζα! Δεν το ανέχομαι!

Τι πρόκειται να συμβεί; Απλά, το ΠΑΣΟΚ, θα συνεχίσει την καθοδική του πορεία. Και είναι άδικο για έναν άνθρωπο, τον Γιώργο Παπανδρέου, με όραμα και ιδέες για την χώρα, να μην βρεθεί στη θέση του Κυβερνήτη. Όμως, η λύση ήταν μια. Διαγραφές καi φυγή προς τα εμπρός. Ο κόσμος περίμενε, όχι μιαν επίπλαστη ενότητα, αλλά δυναμική λύση, ΟΡΙΣΤΙΚΗ, του προβλήματος. Η γάγγραινα δε θεραπεύεται με ασπιρίνη. Αν δεν αποκοπεί το σάπιο από το υπόλοιπο σώμα, τότε η σηψαιμία είναι δεδομένη. Η μέση λύση δεν υφίσταται. Ο Παπανδρέου, στα πλαίσια των ευρύτερων αλλαγών που θα λάβουν χώρα στο ΠΑΣΟΚ το επόμενο διάστημα, να καθορίσει ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ, τι θέλει. Να απομακρυνθεί κάθε τι παλαιό και να χτιστεί από την αρχή το ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Από τις ΔΟ μέχρι τις ΠΕ, πρέπει να υπάρξει σάρωση. Να μην συναντήσει ο πολίτης Πρωτόπαππες ή Κουλούρηδες. Η αλλαγή είναι επιβεβλημένη. Και η αλλαγή πονάει. Αν ο Πρόεδρος θέλει την αλλαγή, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν. Να σαρώσει τη φαυλότητα και το κομματικό κατεστημένο και να δώσει αέρα ελευθερίας σε κάθε οργάνωση. Να απομακρύνει ΤΑΧΙΣΤΑ τους κομματικοδίαιτους που είναι και αιρετοί (!!!) και να επιβάλλει την παρουσία νέων και άφθαρτων ανθρώπων. Να καταργήσει τη δυνατότητα κάθε κομματικοδίαιτου να μπορεί να εκλέγεται σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ θέση στο Κίνημα και να καθιερώσει ποσόστωση που να φτάνει το 60% σε πρωτοεμφανιζόμενους. Επιτέλους! Αρκετά με τα κομματόσκυλα, που τρώνε τη σάρκα τη Δημοκρατικής Παράταξης! Τα μηνύματα που όλοι δεχόμαστε είναι αρνητικά! Η απογοήτευση συνεχίζεται. Ο Πρόεδρος έχει το λόγο. Ας αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία!

Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Περισσότεροι από 1.000 αστυνομικοί στη φύλαξη πολιτικών, δικαστικών

Αντιγράφω από το in.gr

"Στο ΣτΕ κατατέθηκε το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου, το οποίο καθορίζει τον αριθμό των αστυνομικών που θα διατίθενται για την προστασία επίσημων προσώπων, όπως αρχηγοί κόμμάτων, υπουργοί, βουλευτές, ανώτατοι δικαστικοί κλπ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς η δύναμη φύλαξης υψηλών προσώπων υπερβαίνει τους 1.000 άνδρες.
Ειδικότερα, υποχρεωτικά θα φρουρούνται οι κατοικίες του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, των αρχηγών κομμάτων, των υπουργών, των υφυπουργών, αναπληρωτών υπουργών, των πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας, καθώς και τα κτίρια των υπουργείων και των οργανισμών τους, των κεντρικών γραφείων των κομμάτων, των διπλωματικών αποστολών και των δικαστηρίων.
Το σχέδιο ΠΔ καθορίζει τον ανώτατο αριθμό των αστυνομικών που θα διατίθενται για την ασφάλεια πολιτικών και άλλων προσώπων.
Συγκεκριμένα θα διατίθενται για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέχρι 50 αστυνομικοί, τέσσερα συνοδευτικά αυτοκίνητα και αντίστοιχες μοτοσικλέτες, για τους αρχηγούς των κομμάτων μέχρι 20 αστυνομικοί, δύο συνοδευτικά αυτοκίνητα και δύο μοτοσικλέτες, για υπουργούς μέχρι οκτώ αστυνομικοί, ένα συνοδευτικό αυτοκίνητο και μια μοτοσικλέτα, για τους αναπληρωτές υπουργούς μέχρι έξι αστυνομικοί και ένα συνοδευτικό όχημα, για τους υφυπουργούς μέχρι τέσσερις αστυνομικοί και κατ΄ εξαίρεση μόνο για τον υφυπουργό Εσωτερικών μέχρι πέντε αστυνομικοί και ένα συνοδευτικό όχημα, για τους βουλευτές της Αττικής και τους ευρωβουλευτές ένας αστυνομικός και για τους βουλευτές των άλλων νομών δύο, για τους πρώην Πρωθυπουργούς μέχρι οκτώ αστυνομικοί, για τον πρόεδρο και εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τους πρόεδρους του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου μέχρι τέσσερις αστυνομικοί και ένα συνοδευτικό όχημα, για τους διπλωμάτες, εάν συντρέχουν λόγοι ασφαλείας, δύο αστυνομικοί και ένα συνοδευτικό όχημα, για την προσωπική ασφάλεια στελεχών του κυβερνώντος κόμματος μέχρι δεκαπέντε αστυνομικοί, για την προσωπική ασφάλεια στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέχρι δέκα αστυνομικοί.
Το σχέδιο ΠΔ δεν αναφέρεται στον αριθμό των αστυνομικών που θα διατίθενται για την ασφάλεια του Πρωθυπουργού, καθώς αυτός καθορίζεται από τη Γενική Διεύθυνση Ασφαλείας Επισήμων."

1.000 αστυνομικοί για τη φύλαξη των εκλεκτων του λαού και των επιλογών τους! Είναι ο περίφημος περιορισμός των δαπανών που "δεσμευόταν" ο "καταλληλότερος" από το 2004! Και τώρα γίνεται πράξη! Όπως ότι δεν θα πειραζόντουσαν τα περίφημα 3 "δεν"!
Πραγματικά, αυτή η κυβέρνηση δεν είναι απλά η χειρότερη κυβέρνηση! Είναι μια συμμορία, που επιδιώκει να οδηγήσει το λαό στην πλήρη εξαθλίωση και τη χώρα στην απαξίωση! Διαθέτει προσωπικό για να "προστατεύει" τους πάντες!
Αυτό είναι το σώμα των βουλευτών που εξέλεξε ο λαός! Δεν μπορώ να καταλάβω τι προστασία θέλει ο εκλεγείς βουλευτής, που πριν εκλεγεί κυκλοφορούσε ανάμεσά μας, έπινε καφέ μαζί μας και τώρα θέλει αστυνομικό-προστάτη! Μήπως το παρακάνουμε; Μήπως προκαλούμε την τύχη μας μόνοι μας; Μήπως γινόμαστε γραφικοί;
Γιατί, τελικά, αυτός ο κόσμος αφαιρείται από το τμήματα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει στοιχειώδης προστασία στον πολίτη! Δεν κυκλοφορούν περιπολικά, δεν υπάρχει πεζή περιπολία και ρίχνουμε το ανάθεμα στους οικονομικούς μετανάστες, στον κακό μας τον καιρό! Και όταν συμβεί κάτι, ψάχνουν να βρουν περιπολικό, η δε Άμεση Δράση θέλει επιεικώς 45 λεπτά με μια ώρα για να φτάσει στη σημείο που θα συμβεί το οτιδήποτε! Αλλά 1.000 αστυνομικοί διατίθενται για την προστασία του συνόλου των επιφανών και επωνύμων! Όμως, αυτοί δεν έχουν πρόβλημα, αφού έχουν τον αστυνομικο δίπλα τους!
Και για να θυμηθώ τον μεγάλο Νικόλα Άσιμο: ΚΑΤΑΡΡΕΩ!!!


Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Μια ερμηνεία της μπαλάντας...

Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό
Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι
ούλοι δούλοι αφεντικό και μ' αφήναν νηστικό
και μ' αφήναν νηστικό

Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι
και με κάμα και βροχή ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή
Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι
κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά
του χωριού την εκκλησιά

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Και ζευγάρι με το βόδι άλλο μπόι κι άλλο πόδι
όργωνα στα ρέματα τ αφεντός τα στρέμματα
Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ
για τ' αφέντη το φαί

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ' άλλη θάλασσα άλλη γη

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Ένα από τα πιο όμορφα και "δυνατά" ποιήματα του Κώστα Βάρναλη, που πήρε νότες από τον Λουκά Θάνου και το έφερε στα στόματα των όπου γης Ελλήνων ο σταυραετός της Κρήτης, ο μοναδικός και αξεπέραστος Νίκος Ξυλούρης. Το άκουγα συνεχώς το 2003, όταν μετά τη διαφωνία μου με το καθεστώς Παπαντωνίου στο ΥΠΕΘΑ, αποδεσμεύτηκα και με έστελναν στην Ξάνθη! Ποιοι; Οι "δημοκράτες" της συμφοράς! Πάνε αυτά...
Το ακούω κάθε μέρα στο κέντρο της Αθήνας, που τα μεγάφωνα καλούν τον κόσμο σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, για να μην περάσουν τα μέτρα της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό. Και κάθε φορά η ίδια ανατριχίλα, η ίδια συγκίνηση...
Είναι η μοίρα κάποιων μεγάλων σε αυτή τη γή να καταφέρνουν με κάποιες λέξεις που τις βάζουν στη σωστή σειρά, να μας ξεσηκώνουν. Είναι η μοίρα αυτής της χώρας να είχε και να έχει τους μεγάλους δικούς της. Καθαρά μυαλά, καθάρια σκέψη, για μια πατρίδα που δε θα σκοτώνει τα παιδιά της, αλλά που θα αξιοποιεί κάθε πολύτιμη παρουσία.
Και τώρα, μετά από τόσα, πάλι ο κυρ-Μέντιος μας καλεί. Ίσως, γιατί πάνω από οτιδήποτε άλλο είναι η πατρίδα, που την περιφρονούμε στο όνομά της. Που την λοιδορούμε, την ατιμάζουμε, τη βλαστημάμε, πάντα, όμως στο όνομά της! Που τη μικραίνουμε, την υποτιμάμε, τη βάζουμε στην εντατική, πάντα στο όνομά της! Που τη νιότη της την καταδικάζουμε και την αμφισβητούμε, εμείς, οι σοφοί του τίποτα, στο όνομά της...
Πράξη ευθύνης, η μοναδική πράξη ευθύνης, να αποσυρθούν όλοι όσοι βρίσκονται στο 60ο έτος της ηλικίας τους. Να ανοιχτεί ο δρόμος για τη νιότη, να την αφήσουμε να ανθίσει, έστω κι αν φύγουμε από τη μέση και οι 40άρηδες. Υπάρχει πολλή φρεσκάδα πίσω μας. Ας της παραχωρήσουμε το δρόμο. Ίσως, το πηδάλιο στα δικά τους χέρια να αισθάνεται πιο καλά!
Ναι, κυρ-Μέντιο... Ναι...


Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Για όλους τους φίλους...

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει

και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις

γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'.

Ή για αυτούς που αισθάνονται ότι είναι φίλοι... Μέσα σε αυτό το πανηγύρι των χαμένων στιγμών, ας απολαμβάνουμε ότι μας έρχεται.... Και μας έρχεται, είναι βέβαιο...
Και για όποιον θέλει, το ακούει κάτω....

Στην Αθήνα το Φόρουμ της Παγκόσμιας Συμμαχίας Πόλεων κατά της Φτώχειας

"Στην Αθήνα, στις 26 με 28 Μαρτίου, θα διεξαχθεί το 6ο Φόρουμ της Παγκόσμιας Συμμαχίας Πόλεων κατά της Φτώχειας.

Περίπου 1.000 σύνεδροι από 100 χώρες και πέντε ηπείρους θα συγκεντρωθούν με πρωτοβουλία του Αναπτυξιακού Προγράμματος Ηνωμένων Εθνών (UNDP), με απώτερο στόχο την ενεργή εμπλοκή δήμων και τοπικών αρχών στο σχεδιασμό δράσεων για τη μείωση της φτώχειας μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Οπως σημείωσε την Τρίτη κατά τη συνέντευξη Τύπου στο δήμο Αθηναίων ο συντονιστής του Αναπτυξιακού Προγράμματος του ΟΗΕ κ. Μοχάντ Σερίφι, το 50% του πληθυσμού της γης κατοικεί στις πόλεις. Στην Αφρική και την Ασία αυτό το 50% ζει σε παραγκουπόλεις. Στη Λατινική Αμερική το 20% ζει στις φαβέλες. Το «δίκτυο» των πόλεων που δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 έχει στους κόλπους του περισσότερες από 1000 πόλεις και συνεδριάζει ανά διετία σε κάποια πρωτεύουσα. Το 2004 ήταν η Ρώμη, το 2006 η Βαλάνς, φέτος η Αθήνα.

Ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης σημείωσε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την καταπολέμηση της φτώχειας είναι η χορήγηση κονδυλίων και τόνισε ότι, το Σύμφωνο της Λισσαβόνας για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την αύξηση της απασχόλησης δεν έχει ακόμη εφαρμοσθεί επτά χρόνια μετά τη θέσπισή του, διότι το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν δίνουν λεφτά για τη χρηματοδότηση τέτοιων προτάσεων.

Πρόσθεσε: «Οι δήμαρχοι της Ευρώπης μέσα στο όργανο που έχουμε στην ΕΕ, τις ευρωπαϊκές περιφέρειες δηλαδή, εμείς θα πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Αλλά θα ενημερώσουμε όμως και τους Ευρωπαίους πολίτες για να ξέρουν πότε οι ηγέτες τους λένε αλήθεια και πότε ψέματα».

Ο αναπληρωτής διευθυντής του αναπτυξιακού προγράμματος του ΟΗΕ κ. Ζαν Φαμπρέ σημείωσε ότι πριν από 15 χρόνια ένας τους τρεις πέθαινε από πείνα και έχουμε φθάσει στο βαθμό να πεθαίνει ένας στους πέντε ανθρώπους από πείνα. Οπως είπε, τον «ασθενή κρίκο» στην καταπολέμηση της φτώχειας αποτελούν οι δημοτικές αρχές και αυτός πρέπει να ισχυροποιηθεί. «Στις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες αυτό που λείπει, και είναι ενδεικτικό, είναι η ανεπάρκεια πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση, η απουσία κατάλληλης διοικητικής εντολής, ώστε να μπορέσουν να καταπολεμήσουν το φαινόμενο» σημείωσε."

Το παραπάνω το αντέγραψα από το flash.gr. Τώρα, μετά το τέλος του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ και εν αναμονή της υλοποίησης των αποφάσεων του Προέδρου, καλό είναι να δούμε και τα ζητήματα της καθημερινότητας, πέρα από κομματικές θέσεις και αντιλήψεις. Και εδώ προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη, ΟΛΟΙ μας, να γίνουμε κοινωνοί του σπουδαίου πονήματος του συντρόφου και φίλου Δημήτρη Καραμήτσα, "Το ΠΑΣΟΚ του Ανθρώπου". Ίσως, γιατί τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η ανάγκη να αποκτήσει το Κίνημα ανθρωποκεντρική κατεύθυνση, προβάλλει επιτακτικά. Σημειώνω ότι δεν διαφημίζω το συγκεκριμένο κείμενο ή τον συγγραφέα του. Απλά, διαπιστώνω το γεγονός ότι στον ευρύτερο Σοσιαλιστικό χώρο κινούνται προσωπικότητες που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στον τομέα παραγωγής πολιτικής. Θεωρώ δε, πως ειδικά για κάποια ζητήματα, υπάρχει υποχρέωση όλων μας να τα προβάλλουμε και να τα προωθούμε. Γιατί ευήκοα ώτα κάπου θα βρεθούν.

"Το 50% του πληθυσμού της γης κατοικεί στις πόλεις. Στην Αφρική και την Ασία αυτό το 50% ζει σε παραγκουπόλεις. Στη Λατινική Αμερική το 20% ζει στις φαβέλες."

Τεράστιο το ποσοστό, αν λάβουμε υπόψη μας τους αριθμούς. Άνθρωποι που ζουν σε συνθήκες υπό το μηδέν, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Άνθρωποι, που χρησιμοποιούνται ως εργάτες επιχειρηματικών κολοσσών, έναντι ευτελούς μεροκάματου. Αυτή είναι η κοινωνία της ανάπτυξης και της παγκοσμιοποίησης. Κι εδώ πρέπει να ακουστούμε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Επιβάλλεται, για την "Πολιτική του Ανθρώπου".


Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Ο μεγάλος παίκτης...

Το παιχνίδι ξεκίνησε εντυπωσιακά.Είναι οι μεγάλες στιγμές ενός αγώνα που θέλεις να τις ζήσεις. Να βρεθείς στο γήπεδο, να δεις τους οπαδούς της ομάδας, να καταλάβεις τι τρέχει γύρω σου... Φορώντας το κασκόλ σου να περπατήσεις και να ακούσεις. Κι ύστερα στις κατάμεστες εξέδρες, να περιμένεις να βγεί στον αγωνιστικό χώρο η ομάδα σου, να την αποθεώσεις και να πανηγυρίσεις, να ξεσηκωθείς από κάθε ωραία ενέργεια των παικτών της και να θαυμάσεις τις μοναδικές επινοήσεις του μεγάλου αστεριού της ομάδας, βγαλμένες από τα ωραιότερα στιγμιότυπα λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου...

Το παιχνίδι, ενώ ξεκίνησαε εντυπωσιακά, χάρη στην παρουσία του μεγάλου παίκτη, σταδιακά άρχισε να πέφτει. Παίκτες-ρολίστες, ανέλαβαν τον άχαρο ρόλο να ξεσηκώσουν την εξέδρα χωρίς αποτέλεσμα. Το παιχνίδι εξελισσόταν σε "σούπα", άνευρο, χωρίς τεχνική. Προσπάθειες γινόντουσαν, αλλά κάτι δεν άφηνε το μεγάλο παίκτη να κάνει αυτό που έπρεπε. Στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ένας βετεράνος μάγος από την Κύπρο και η εξέδρα "άναψε"! Δυο-τρεις κινήσεις του, ήταν αρκετές για να ξεσηξκωθούν οι φίλαθλοι στις εξέδρα, που ένα ξέσπασμα το περίμεναν. Και πάλι, όσο περνούσε ο χρόνος, η ομάδα "έπεφτε". Πλησίαζε το τέλος του αγώνα. Κι εκεί που ο διαιτητής κυττούσε το χρονόμετρο για να δει πόσος χρόνος απομένει μέχρι τη λήξη του αγώνα, ο μεγάλος άσος "μίλησε"! Με μια εκπληκτική του ενέργεια "άδειασε" τους αντιπάλους του και ξεσηκώθηκε προς την αντίπαλη περιοχή. Οι εξέδρες "κόχλαζαν" από ενθουσιασμό, καταλάβαιναν ότι είχε φτάσει η ώρα του. Και αυτός, διακιώνοντας τον κόσμο και επιβεβαιώνοντας την αξία του, με υποδειγματικό τρόπο, έστειλε την μπάλα στα δίκτυα του αντιπάλου, γνωρίζοντας μια πρωτοφασνή αποθέωση. Ήταν η ώρα του, η στιγμή του, το δικό του γκολ. Ο κόσμος όρθιος στις εξέδρες έστελνε το δικό του μήνυμα. Ας απολαύσουμε την υπέροχη ενέργεια αυτού του μεγάλου παίκτη, που αποφάσισε να ξεσηκώσει τις εξέδρες...

"Αρχίζουμε την ανατροπή από το ίδιο μας το Κίνημα. Για το Πολιτικό Συμβούλιο, θα προτείνω νέα πρόσωπα. Η ανανέωσή μας σε όλη την κλίμακα είναι απαραίτητη. Θα προτείνω πρόσωπα όλων των απόψεων, που έχουν και κοινωνικές, και πολιτικές εμπειρίες, αλλά ταυτόχρονα, θα προτείνω πρόσωπα που δεν υπηρέτησαν σε υπουργικές ή υφυπουργικές θέσεις. Ζητώ από σας, απ' το Συνέδριο, να στηρίξει την απόφασή μου αυτή.

Θα προτείνω, τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου να αποτελούνται, σε αυτή τη μεταβατική φάση ανανέωσης και επανίδρυσης, από στελέχη, όπως είπα, που δεν έχουν θητεύσει υπουργοί και υφυπουργοί.

Η πρότασή μου υπηρετεί και την ανανέωση, και την ενότητα. Στις άλλες, υπεύθυνες θέσεις στη Βουλή, στα όργανα του Κινήματος, στη μάχη της αντιπολίτευσης, θα τεθούν στην πρώτη γραμμή μάχης όλα τα έμπειρα στελέχη. Στην πρώτη γραμμή μάχης της αντιπολίτευσης.

Τονίζω και πάλι: Δεν μοιράζουμε αξιώματα. Μοιραζόμαστε δουλειά και ευθύνες. Και θα αναθέσω σε όλους συγκεκριμένες πολιτικές δουλειές και ευθύνες.

Η πρότασή μου αυτή, διασφαλίζει την συνέχεια και την ενότητα. Και στις δύο περιπτώσεις, η αξιοποίηση θα γίνει με βάση την αξιοκρατία, ανεξάρτητα από τις απόψεις, αντιλήψεις και τοποθετήσεις των στελεχών μας τους τελευταίους μήνες. Εγγυάται την ανανέωση, την αξιοκρατία και την ενότητα.

Είμαι αποφασισμένος για την ανανέωση, αποφασισμένος για την αξιοκρατία, αποφασισμένος για την ενότητα. Στη νέα μάχη που ξεκινάμε, είμαι αποφασισμένος να πετύχουμε. Με μια προϋπόθεση: Την ίδια αποφασιστικότητα να έχετε και εσείς."

Υπέροχη φάση, μοναδική στιγμή. Για κάτι τέτοιες στιμγές "ζουν" οι πραγματικά μεγάλοι παίκτες. Και χτες το βράδυ, λίγο μετά τις 8, μια ηγετική φυσιογνωμία επιβεβαίωσε το ρόλο της. Και πέτυχε ένα πραγματικά όμορφο γκολ στις καρδιές μας, αποδεικνύοντάς μας πως τελικά έχουμε δίκιο που τον λατρεύουμε. Είναι η μοναδική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του πραγματικά μεγάλου και της εξέδρας, σχέση πάθους.

Με τέτοιες κινήσεις, Πρόεδρε, μη φοβάσαι το παραμικρό! Μας έχεις όλους στο πλευρό σου! Πιο σίγουρους από ποτέ, πιο δυνατούς, πιο αποφασισμένους. Γιατί, Πρόεδρε, εμείς είμαστε αποφασισμένοι. Απλά περιμέναμε εσένα να δούμε πόσο αποφασισμένος είσαι. Τώρα που μας το έδειξες, αν είσαι σίγουρος ότι θα γίνουν πολλά. Με ένα τελικό στόχο: "Γιώργο γερά, να φύγει η δεξιά"

Ο αγώνας έληξε στο γήπεδο. Σε ευχαριστούμε για το υπέροχο "γκολ". Συνέχισε και να ξέρεις πως όταν κυττάς γύρω σου είμαστε εμείς, προσφέροντάς σου την ασφάλεια. Κι εσύ εξακολούθησε να "βάζεις" όμορφα "γκολ".

Γιάννης


Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

8ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ

Την Πέμπτη το βράδυ, σε ένα κατάμεστο στάδιο, μίλησε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ανοίγοντας ουσιαστικά τις εργασίες του 8ου Συνεδρίου του Κινήματος. Με σταθερή φωνή, λόγο χωρίς λάθη και με την έμφυτη ευγένεια σε κάθε του κίνηση, έδωσε το στίγμα του. Ανεφέρθηκε στο ΠΑΚ, στην ιστορία του Κινήματος, στο ρόλο της Δημοκρατικής Παράταξης για τη χώρα. Μίλησε για το παρελθόν και το παρόν και έδωσε το σύνθημα για το μέλλον. Ήταν ένας Παπανδρέου, ένας ηγέτης, ενωτικος και σίγουρος. Το ζήτημα ήταν σε τι ακροατήριο απευθυνόταν. Γιατί, με μεγάλη μου λύπη, διαπίστωσα ότι στις πρώτες σειρές καθισμάτων, βρίσκονταν μεγαλοστελέχη του Κινήματος, που έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν και εξακολουθούν να προκαλούν την αποστροφή του κόσμου. Στελέχη που "σάρωσαν" τις κυβερνητικές θέσεις και τώρα "τρώνε" τις σάρκες του Κινήματός μας.
Πίσω από τον Πρόεδρο καθόντουσαν νεολαίοι και οι υπόλοιποι δεν ήταν στον κύριο όγκο των Συνέδρων. Ήταν ή παρατηρητές ή τεχνική γραμματεία. Όμως, το πρώτο βράδυ, που ο Πρόεδρος "έκλεψε" την παράσταση, αυτά δεν είχαν τόση αξία.
Χτες, δεύτερη μέρα του Συνεδρίου, λειτούργησαν ομάδες εργασίας σε όλα τα θέματα, κάτι που θα συνεχιστεί και σήμερα. Αυτό που παρατήρησα, όμως, ήταν μια αγωνία των υποψήφιων για το Εθνικό Συμβούλιο, μήπως δεν εκλεγούν! Αφηνιασμένοι υποψήφιοι, να τρέχουν και να μοιράζουν κάρτες για την εκλογή τους! Και στο χώρο των πολιτκών ζυμώσεων, να υπάρχει απουσία των υποψηφίων! Τραγικό; ΑΛΗΘΙΝΟ!
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, θέλει ένα σοκ! Μόνο με αυτό θα πάρει μπροστά και θα λειτουργήσει. Και τι σημαίνει αυτό; Όλοι όσοι συμμετείχαν σε κυβερνητικές θέσεις, να αποκλειστούν από υποψηφιότητες σε κάθε όργανο και να πάνε να εργαστούν για το Κίνημα στη βάση. Γίνεται; Αυτό περιμένω! Και όχι να τρέχουν στους διαδρόμους, μαζεύοντας ψήφους! Κάποιοις φίλος, με την πραγματική έννοια του όρου, μου είπε: "Καλά που είστε κι εσείς και κάνετε πολιτική, γιατι εμείς μαζεύουμε ψήφους!" Και είπε όλη την αλήθεια...
Γιώργο, άλλαξέ τα όλα... Άλλαξέ τους όλους...


Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Αντιγράφω από το flash.gr:

"Με την ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου αρχίζουν το απόγευμα της Πέμπτης οι εργασίες του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ στο γήπεδο του Τάε Κβο Ντο. Στο συνέδριο θα συμμετάσχουν 7.076 σύνεδροι, το 40% γυναίκες και το 23% νέοι κάτω των 35 ετών."

Έφτασε η στιγμή του 8ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, κατά πολλούς του Συνεδρίου Επανίδρυσης. Η εμπειρία πολλών από εμάς στον Προσυνεδριακό Διάλογο και στην εκλογή συνέδρων δε μας δίνει το δικαίωμα να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι για ότι πρόκειται να συμβεί. Πραγματικά, θέλω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, το Συνέδριο αυτό να ανατρέψει την καθεστωτική αντίληψη, να υποχρεώσει πολλούς να αποχωρήσουν από το πολιτικό προσκήνιο και άλλους να χαθούν από τον πολιτικό χάρτη. Ο Πρόεδρος του Κινήματος Γιώργος Παπανδρέου, ένας οραματιστής πολιτικός, έχει την υποχρέωση πλέον να δώσει το δικό του στίγμα. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να "σπάσει αυγά". Είναι στο χέρι του να επιστρέψει στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ το χαμόγελο της ελπίδας. Ο λόγος ο δικός μας τελείωσε στον Προσυνεδριακό Διάλογο. Ο Πρόεδρος ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να ξεκινήσει το νέο. Περιμένω.... Περιμένουμε.... Και είμαστε πολλοί, η πλειοψηφία. Μια πλειοψηφία που θέλει να εκφρασατεί μέσα από το Κίνημα για την Κοινωνία.

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Περί Ασφαλιστικού

Πώς και σταμάτησε να μας απασχολεί καθημερινά η Ζαχοπουλιάδα; Έχει σχέση αυτό με το ότι οι δημοσιογράφοι, που κατά τα άλλα υπηρετούν την αλήθεια, διατήρησαν το Ταμείο τους ανέγγιχτο; Τους έκλεισε το στόμα το Ασφαλιστικό και σήμερα δε μιλούν, παρά για τις απεργίες και τα σκουπίδια και μάλιστα καταφερόμενοι κατά των απεργών συνδικαλιστών;
Συγχαρητήρια για την "αδέσμευτη" δημοσιογραφία! Ευχαριστούμε που μας ανοίγετε τα μάτια!

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Αφιερωμένο εξαιρετικά...

Στίχοι: Wolf Birman
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ' τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ' αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους γερμανούς τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.

Το μήνυμά του, με βρήκε απροετοίμαστο. Μιλάμε πολύ τακτικά και το τελευταίο του τηλεφώνημα, μπορεί μεν να ήταν απαισιόδοξο, όμως, δεν μου έδειχνε ότι είχε ήδη πάρει την απόφαση να φύγει. Του είπα να περιμένει, με χαρακτήρισε ρομαντικό. Μόνο που αν δεν ήταν και αυτός ρομαντικός δεν θα έφευγε...
Του αφιερώνω αυτούς τους στίχους. Όταν συναντηθούμε θα το τραγουδήσουμε μαζί. Γιατί ο αγώνας δε σταματά, είτε είσαι εκεί, είτε αλλού.
Κι οι στίχοι αυτοί, ξέρω πως σε εκφράζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Γιατί πάνω από όλα έχεις αρχές και αξίες, που δεν ανέχεσαι να ποδοπατούνται. Για το λόγο αυτό είμαστε μαζί. Γιατί μαζί με τον Πέτρο, τον Κώστα, όλους όσους ξέρεις και νιώθεις πως σε αγαπάμε, μπορούμε να πάμε λίγο παρακάτω. Εμείς, οι αθεράπευτα ρομαντικοί και κατ΄άλλους γραφικοί, που γνωριστήκαμε κάποια χρονιά, διαφορετική κι εγώ τελευταίος, που λήγει σε 7! Σημαδιακό; Ποιος ξέρει;
Αύριο είναι μια άλλη μέρα. Διάβασε αυτό που σου έστειλα και θα μιλήσουμε. Μόνο που αυτή τη φορά θα μιλήσουμε για στίχους και για ποίηση. Γιατί αυτό γουστάρουμε να κάνουμε...

Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

6 Μαρτίου 1994...

Πάνε 14 χρόνια από τότε που η Μελίνα, η Μελίνα μας, αποφάσισε να φύγει. Κι αφήνοντάς μας, η χώρα έγινε φτωχότερη από χαμόγελο και η πολιτική λιγότερο φωτεινή από τη λάμψη μιας πραγματικής γυναίκας.
Ο ξένος τύπος την αποκάλεσε "η τελευταία Ελληνίδα θεά" και ήταν ο πιο εύστοχος χαρακτηρισμός. Ναι, ήταν η τελευταία Ελληνίδα θεά, που πάσχισε με όλες της τις δυνάμεις να φέρει τα μάραμαρα του Παρθενώνα στην πατρίδα τους.
Το 1994 μας στέρησε τη Μελίνα, έναν άνθρωπο που πάσχιζε για την πατρίδα. Θα μπορούσα να γράψω πολλά, πάρα πολλά. Δεν θα έχουν αξία.
Είναι φορές που η σιωπή είναι προτιμότερη. Απλά, για μια ακόμη φορά, αξίζει να απολαύσει κάποιος μια όμορφη γυναίκα, που μας έκανε περήφανους όπου κι αν βρισκόταν.
Θα είσαι πάντα στην καρδιά μας. Ιδιαίτερα όσοι σε γνωρίσαμε από κοντά.
Να προσέχεις εκεί που βρίσκεσαι και πότε πότε να μιλάς και στους άλλους για την πατρίδα μας.
Σε αγαπήσαμε και σε αγαπάμε, Μελίνα, Μελινάκι μας...

Γιάννης

8 Μαρτίου

Έχει καθιερωθεί η 8η Μαρτίου, ως η Ημέρα της Γυναίκας. Μια μέρα αφιερωμένη ΟΛΟΚΛΗΡΗ στο άλλο μισό του ουρανού. Και μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό εκμετάλλευσης από ανθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία, καταστήματα παιχνιδιών, αναδύεται μια ανάγκη να ειπωθούν δυο λόγια για τη ΓΥΝΑΙΚΑ.
Είναι η ΜΑΝΑ, η αδερφή, η ερωμένη, η σύντροφος, η σύζυγος. Είναι το πρώτο χάδι, όταν το βρέφος ανοίγει τα μάτια του, είναι η τροφός του, καθώς αναζητεί το στήθος για να γευτεί την πρώτη τροφή του. Είναι το πλατύ χαμόγελο της υπομονής, το κατευώδιο στην πρώτη σχολική εμπειρία, το καλωσόρισμα από το σχολείο, η περιποίηση, η φροντίδα, η αγάπη.
Κι όταν το πρώτο σκίρτημα της καρδιάς σημαίνει, για τη γυναίκα, είναι. Τη συμμαθήτρια, που κρυφοκυττά, καθώς σκύβει να πιάσει το μολύβι, ένα ραβασάκι, ένα φιλί, το κράτημα των χεριών.
Αργότερα, καθώς η εφηβεία αναστατώνει την ηρεμία του κορμιού, πάλι η αναζήτηση για τη γυναίκα είναι έντονη. Η αποδοχή, η απόρριψη, η ένωση, καθώς έρχονται τόσο κοντά τα κορμιά και ανακαλύπτεται η τελειότητα της πλάσης.
Σχολείο, πανεπιστήμιο, κοινές πορείες, πάντα στην αναζήτηση μιας επίπλαστης ισότητας, φτιαγμένης στα μέτρα ενός πατριαρχικού συστήματος. Καριέρα, οικογένεια, η στήριξη του συντρόφου, η αγωνία των παιδιών, η αγωνία για τον άντρα που λάτρεψε και μοιράζεται μαζί του τη ζωή και το όνειρο. Ακόμη και στην φάση της αναπαραγωγής, οι εννέα ολόκληροι μήνες, που το κορμί της γίνεται η φωλιά του καρπού ενός έρωτα, δείχνουν τη μεγαλοσύνη της. Κι εκεί, όπως το κορμί παίρνει το σχήμα του βρέφους και νιώθεις την κίνησή του, μέσα στον ασκό, καταλαβαίνεις τι θα πει μητρότητα, τι θα πει γυναίκα.
Μήπως και το πιο σκληρό πρόσωπο για εκμετάλλευση δεν είναι το γυναικείο; Διακινούνται σαν τα ζώα, υπό άθλιες συνθήκες, στο όνομα μιας "καλύτερης ζωής". Τις ντύνουν φτηνά και τις πετάνε στο δρόμο, υποχρεώνοντάς τες να πουλάνε το κορμί τους για λίγα ευρώ. Πουτάνες στους δρόμους, στα "σπίτια", στα διαφόρων ειδών studios, σε bar, ζώντας μόνο για την είσπραξη.
Στη διαφήμιση, πάλι η γυναίκα. Όλα κινούνται γύρω από αυτήν. Ρούχα, αυτοκίνητα, αρώματα, φαγητά, περιποίηση... Όλα γύρω από το παραμύθι της γυναίκας.
Κι όταν φτάνει ψηλά, όλοι αναζητούν το πρόσωπο που την "προώθησε", παραγνωρίζοντας την όποια αξία αυτού του ίδιου του προσώπου. Κι εκεί, δηλαδή, πάλι πουτάνα και απαξιωμένη.
Για τη ΓΥΝΑΙΚΑ, η παγκόσμια μέρα της, πρέπει να είναι μέρα σεβασμού και λατρείας. Ας μην είμαστε μικρόψυχοι, έστω και αυτή την μέρα. Ας προσφέρουμε ένα λουλούδι, ας προφέρουμε μια τρυφερή λέξη, ας αναγνωρίσουμε, επιτέλους, ότι είναι η ίδια η ΖΩΗ. Γιατί, όλα τα μεγάλα γύρω μας είναι ΓΥΝΑΙΚΑ. Η φύση, η ζωή, η θάλασσα, η ανάσα, η ομορφιά, η γη.
Ας παραδεχτούμε μια μέρα του χρόνου, ότι η σύλληψη είναι υπόθεση δυο , αλλά η ζωή είναι υπόθεση μιας, της ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
Όλες, όμορφες και λιγότερο όμορφες, είστε η αγάπη μας. Να είστε πάντα καλά...

Γιάννης

Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

Ανέκδοτο

Αντιγράφω από το http://stillelate.blogspot.com/, γιατί γέλασα πολύ!


Πραγματικός διάλογος μέσω ραδιοεπικοινωνίας που έγινε μεταξύ Αμερικανικού πολεμικού σκάφους και του Καναδικού Ναυτικού στα ανοιχτά των ακτών της Νέας Γης:

ΚΑΝΑΔΟΙ:
- Παρακαλούμε αλλάξτε την πορεία σας κατά 15 μοίρες νότια για να αποφύγετε σύγκρουση.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ:
- Συνιστούμε να αλλάξετε εσείς την πορεία σας κατά 15 μοίρες βόρεια για να αποφύγετε σύγκρουση.

ΚΑΝΑΔΟΙ:
- Αρνητικό. Πρέπει εσείς να αλλάξετε την πορεία σας.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ:
- Σας ομιλεί ο Κυβερνήτης Αμερικανικού πολεμικού σκάφους, επαναλαμβάνω αλλάξτε τάχιστα την πορεία σας.

ΚΑΝΑΔΟΙ:
- Αρνητικό. Αλλάξτε την πορεία σας κατά 15 μοίρες νότια για να αποφύγετε σύγκρουση.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ:
- Ομιλείτε με το Αμερικανικό αεροπλανοφόρο USA LINCOLN, το δεύτερο μεγαλύτερο σκάφος του Αμερικανικού Στόλου Ατλαντικού.
Συνοδευόμαστε από τρία αντιτορπιλικά, τρία καταδρομικά και μεγάλο αριθμό πλοίων συνοδείας.
Σας διατάζω ως Κυβερνήτης να αλλάξετε την πορεία σας, αλλιώς θα ληφθούν εναντίον σας μέτρα για να διασφαλιστεί η ακεραιότητα του παρόντος σκάφους.

ΚΑΝΑΔΟΙ:
- Ομιλείτε με το φάρο της βραχονησίδας. Πράξτε τα δέοντα.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

Znet και πολιτικός ακτιβισμός

Αντιγράφω από το allazoume first-forum.com:

Όταν ο Κώστας Γαβράς δημιουργούσε την εξαιρετική ταινία "Z", δεν γνώριζε ότι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού μια ομάδα διανοούμενων και πολιτικών ακτιβιστών θα εμπνέονταν σε τόσο μεγάλο βαθμό, που το όνομα της ταινίας θα γινόταν το σύμβολο μιας ολόκληρης κοινότητας.
Το 1987 ο Michael Albert και η Lydia Sargent δημιουργούν το "zmag",ένα περιοδικό πολιτικού ακτιβισμού που σκοπό είχε να ταχθεί κόντρα στο αμερικάνικο κατεστημένο. Σημαντικές προσωπικότητες στήριξαν την προσπάθεια μεταξύ των οποίων και ο μεγαλύτερος, ίσως, φιλόσοφος του 20ου αιώνα, ο Noam Chomsky. Το 1995, το zmag απέκτησε και ψηφιακή ταυτότητα με την δημιουργία του Znet.org.
Το Znet.org είναι αυτή την στιγμή κάτι περισσότερο από ένα απλό portal πολιτικού ακτιβισμού. Γύρω από την ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού έχει δημιουργηθεί μία "κοινότητα" από κόμβους και ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτήν την αλληλεπιδραστική σχέση.
Η δράση της "κοινότητας" και οι πολιτικές ιδέες της συνοψίζονται στο μότο που περιλαμβάνεται ως υπότιτλος στην κεντρική σελίδα του Z-net:
"Μία κοινότητα ανθρώπων που ενδιαφέρονται για την κοινωνική αλλαγή".
Κείμενα και σχολιασμοί της επικαιρότητας, καθώς και γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές αναλύσεις συμπλέκονται με ένα πλήθος άλλων λειτουργιών, οι οποίες εκτείνονται από την επικοινωνία με τον Chomsky και τους άλλους διανοούμενους που συμμετέχουν στις δραστηριότητες του site μέχρι την επικοινωνία με τους άλλους χρήστες του κόμβου.
Όπως περιγράφει η ίδια η Lydia Sargent οι στόχοι του Znet είναι να, πάει κόντρα στα ψέματα και στην παραπληροφόρηση των κατεστημένων media. Να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά του κόσμου κόντρα στη θεσμοθετημένη ταξική, φυλετική και κοινωνική καταπίεση και στον αυταρχισμό. Να παρέχει πληροφόρηση, ανάλυση και όραμα που θα βοηθήσουν στους αγώνες για κοινωνική αλλαγή. Να προσφέρει ένα φόρουμ σε έναν ευρύ κύκλο συγγραφέων, καθηγητών, ακτιβιστών που συνδέονται με τις απελευθερωτικές πολιτικές της Νέας Αριστεράς και των συνακόλουθων κινημάτων.
Και τα έχει καταφέρει περίφημα. Το Znet αποτελεί, αυτή την στιγμή τη μεγαλύτερη, παγκοσμίως, πολιτική διαδικτυακή κοινότητα μιας άλλης δυνατής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Μιας αριστεράς πέρα από αγκύλωσης και προκαταλήψεις που ελευθέρα συζητά, προτείνει και δρα.
Η Ελλάδα δεν έχει, μέχρι στιγμής, καταφέρει να αποκτήσει δική της, ανεξάρτητη φωνή, μέσα σε αυτή την κοινότητα.
Νομίζουμε ότι ήρθε ο καιρός μια τέτοια προσπάθεια να γίνει πραγματικότητα. Περισσότερα την ερχόμενη Τρίτη...

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Ανθρωπιά....

Με αγωνία, εδώ και ένα μήνα, παρακολουθώ το δράμα της πρώην Υπουργού Παιδείας, Μαριέττας Γιαννάκου. Η αγωνία μου, απέναντι στο δράμα ενός ανθρώπου, που μέχρι πριν λίγο καιρό βρισκόταν σε υπουργική θέση και μετά τις εθνικές εκλογές του Σεπτέμβρη βρέθηκε εκτός Κοινοβουλίου και είχε ένα σοβαρό ατύχημα. Όλα μαζεμένα στην πρώην Υπουργό, που, όσο κι αν διαφωνώ στις πολιτικές της επιλογές, οφείλω να ομολογήσω πως αποτελεί μια όαση στην πολιτική στειρότητα της εποχής μας. Είχε και έχει θέσεις και άποψη, είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς μαζί της. Αποτελεί μια προσωπικότητα για το χώρο της Δεξιάς, ένα πρόσωπο σοβαρό και άριστα καταρτισμένο.
Δυστυχώς, ταλαιπωρείται το τελευταίο διάστημα και εύχομαι ολόψυχα να ξεπεράσει τον κίνδυνο, το πρόβλημα και να επανέλθει. Για να μπορούμε να διαφωνούμε πολιτικά και όχι σε επίπεδο ροζ σκανδάλων...

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

ΠΕΡΙ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Με μεγάλη προσοχή το τελευταίο διάστημα παρακολουθώ τις δημοσκοπήσεις και ακούω διάφορα, όπως ότι ο Δικομματισμός καταρρέει κλπ. Το μεγάλο θέμα που λέγεται ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜOΣ, ασφαλώς και αποτελεί πρόκληση και για έναν γνήσια Δημοκράτη πολίτη, που γνωρίζει ότι στη Δημοκρατία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ αδιέξοδα, θα ήθελε πολύ να δει να "σπάει". Όμως, όπως τελικά φάνηκε και από τις τελευταίες εθνικές εκλογές, το κόμματα της Αριστεράς διακατέχονται από ένα μοναδικό σύμπλεγμα κατωτερότητας απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, τη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Διαρκώς επιδιώκουν έναν κλεφτοπόλεμο μαζί του, διαμορφώνοντας εικόνα αρνητική, προκειμένου να έχουν εισροή απογοητευμένων ψηφοφόρων.

Το 1989, στις πρώτες εκλογές του Ιουνίου, τότε που όλη η Δεξιά απαιτούσε το κεφάλι στο πιάτο του ασθενή σωματικά, αλλά διαυγέστατου πνευματικά, Ανδρέα Παπανδρέου, για το δήθεν σκάνδαλο Κοσκωτά, ο εκλογικός νόμος έδινε τη δυνατότητα σε σχηματισμό καθαρά προοδευτικής Αριστερής κυβέρνησης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμού της Αριστεράς. Να θυμίσω ότι η ηγεσία της τότε Ενιαίας Αριστεράς, οι Κύρκος και αείμνηστος Φλωράκης, αν και επισκέφτηκαν τον Ανδρέα στο Νοσοκομείο και έδειξαν διάθεση συνεργασίας, μετά από ένα λουκούλλειο δείπνο στην κατοικία Μητσοτάκη, σχημάτισαν με τη Δεξιά το έκτρωμα κυβέρνησης υπό τον Τζανή Τζανετάκη. Συμμετείχαν δε στο κυβερνητικό αυτό έκτρωμα και οι εκλεκτοί σύντροφοι Κωνσταντόπουλος και Κουβέλης. Επέτυχαν την παραπομπή Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, όπως και την παραπομπή Τσοβόλα και Κουτσόγιωργα. Και μάλιστα, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, συμμετείχε στην παρωδία δίκης με τα περίφημα γουνάκια, που κατέληξε σε φιάσκο για όλους όσους κατηγόρησαν τον τότε Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Πριν τη διεξαγωγή της δίκης είχαμε άλλη μια εκλογική αναμέτρηση, το Νοέμβρη του 1989. Και πάλι με τις διερευνητικές εντολές είχε την ευκαιρία η Αριστερά να σχηματίσει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, να υπάρξει προγραμματική συμφωνία στα μείζονα θέματα, να προχωρούσε η συνεργασία των Αριστερών προοδευτικών κομμάτων της χώρας. Όμως, ούτε και τότε η Αριστερά δέχτηκε κάτι τέτοιο, αντί αυτού δε είχαμε το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας για ένα 4μηνο και ακολούθως εκλογές στις 9 Απρίλη του 1990, με το γνωστό αποτέλεσμα, δηλαδή το Μητσοτάκη πρωθυπουργό.

Η όλη ιστορία ξεκίνησε από τη διάθεση του ΠΑΣΟΚ, για το δικό του όφελος, να εφαρμόσει έναν αναλογικό εκλογικό νόμο. Με το νόμο αυτό, ενισχύονταν όλα τα κόμματα εις βάρος του πρώτου. Η Αριστερά είχε τη χρυσή ευκαιρία να δείξει ότι ΜΠΟΡΕΙ να κάνει την υπέρβαση. Δεν το έκανε. Αντίθετα, έγινε το αριστερό δεκανίκι της Δεξιάς, διαμορφώνοντας κλίμα τελικής νίκης στις εκλογές του Απρίλη. Γιατί δεν το έκανε; Διότι επιθυμούσε τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και τον προσπορισμό ψήφων. Θυμάμαι πως όταν έλεγες «ΠΑΣΟΚ», σε αποκαλούσαν «κλέφτη». Και τότε ο ρόλος των ΜΜΕ ήταν εξαιρετικά σημαντικός. Η ραγδαία ανάπτυξη του εκδοτικού συγκροτήματος ΓΡΑΜΜΗ του Κοσκωτά και η έκδοση της εφημερίδας 24ΩΡΕΣ, προκάλεσε τριγμούς στο εκδοτικό κατεστημένο. Να μη λησμονούμε ότι η νέα εφημερίδα, σε πολύ σύντομο διάστημα, κατόρθωσε να συγκεντρώσει όλους τους καλούς δημοσιογράφους. ΕΘΝΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ και ΤΑ ΝΕΑ έχαναν καθημερινά αναγνώστες. Πώς θα ανέκοπταν αυτή την πτώση; Με σκανδαλολογία ακατάσχετη! Δηλαδή, λάσπη προς κάθε κατεύθυνση! Και τότε το εκδοτικό κατεστημένο αγκάλιασε την Αριστερά, εις βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου. Και τότε το εκδοτικό κατεστημένο επέτυχε το στόχο του, που ήταν η δημιουργία ιδιωτικής τηλεόρασης. Όλα έγιναν επί τη βάσει συντονισμένου σχεδίου, που ήθελε το ΠΑΣΟΚ ικέτη των ΜΜΕ. Δεν επέτυχαν το στόχο τους, γιατί σύντομα ο Μητσοτάκης έδειξε το ποιος είναι. Με τον τρομονόμο, έστειλε στη φυλακή τους διευθυντές των εφημερίδων και ξεσηκώθηκαν οι πάντες!

Η περίοδος εκείνη αποτελεί πρόκληση για μελέτη από τον ιστορικό του μέλλοντος. Για το ρόλο των ΜΜΕ, το ρόλο της Αριστεράς, τη δολοφονία Μπακογιάννη και άλλα πολλά που τώρα μου διαφεύγουν. Φυσικά, ο Μητσοτάκης, έφτιαξε έναν καλπονοθετικό νόμο και με αυτόν έγιναν οι εκλογές του 1993, που επανέφεραν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Ενδιάμεσα είχαμε τη διάλυση της Ενιαίας Αριστεράς, την επαναφορά του ΚΚΕ και την διαμόρφωση του Συνασπισμού, υπό την ηγεσία της Δαμανάκη.

Δε θα αναφερθώ στο χρονικό διάστημα από το 1993 μέχρι το 2004, γιατί είναι πολύ γνωστά τα γεγονότα. Το 2003 το ΠΑΣΟΚ φέρνει έναν εκλογικό νόμο, αυτόν με τον οποίο διεξήχθησαν οι τελευταίες εκλογές, ο οποίος ήταν επίσης αναλογικότερος. Με βάση αυτό το νόμο είδαμε να γιγαντώνεται η Αριστερά και να εισέρχεται στη Βουλή και ένα κόμμα, δεξιότερο της δεξιάς. Πάλι βλέπουμε μια περίεργη συμπεριφορά από πλευράς κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Τι διαπιστώνουμε; Ότι και πάλι επιδιώκεται η συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε αλλαγή με την εκλογή του 33χρονου Τσίπρα. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις κατέγραψαν εκτίναξη του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ στο 18%. Και πάλι οι Κασσάνδρες μίλησαν για διάλυση του ΠΑΣΟΚ, πως το νέο ΠΑΣΟΚ είναι εκτός ΠΑΣΟΚ και λέγεται ΣΥΡΙΖΑ κλπ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, για μια ακόμη φορά, επιδιώκει προσέγγιση με την Αριστερά, με βάση προγραμματικές θέσεις. Για μια ακόμη φορά, όμως, διαπιστώνεται η αδυναμία διαλόγου από πλευράς Αριστεράς! Τραγικό; Αστείο; Και τα δυο μαζί; Εδώ ο νεοεκλεγείς αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, από το βήμα του Συνεδρίου τους, απαγόρευσε στους πολίτες του ΠΑΣΟΚ να αποκαλούνται Αριστεροί! Δηλαδή, φτάσαμε στο σημείο να αποφασίζει ένας άνθρωπος το ποιοι και αν είναι αριστεροί και να μοιράζει πιστοποιητικά Αριστεροφροσύνης!

Και έρχομαι στο σημείο του Δικομματισμού. Πράγματι, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μια υποχώρηση του δικομματισμού στη χώρα μας. Τι σημαίνει αυτό; Δεν έχει επαναληφθεί στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο; Έχει επαναληφθεί σε μικρότερο βαθμό. Όμως, πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τους λόγους που ο Συνασπισμός έφτασε στο 18%. Τι είπε και σε ποιο θέμα, που έδειξε να διαφοροποιείται επί της ουσίας; Διατύπωσε θέση για κάποιο από τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία; ‘Η στα τηλεοπτικά παράθυρα προτιμά να είναι ο αντίλογος σε όλους; Προσωπικά, πιστεύω πως αποτελεί επικοινωνιακό τέχνασμα και δε με ανησυχεί. Όμως, καλό είναι για τους ανησυχούντες, να είναι ψύχραιμοι.

Πώς θα προκύψουν κυβερνήσεις συνεργασίας, όταν τα πλησιέστερα ιδεολογικά κόμματα ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΗ συνεργασίας; Πώς είναι δυνατόν, σε μια χώρα όπου οι επιχειρηματίες επιδιώκουν να διαφυλάττουν τα συμφέροντά τους, να μην διασφαλίσουν το ποιος θα είναι στην κυβέρνηση; Μήπως οι κυβερνήσεις συνεργασίας αποτελούν για κάποιους την απαρχή του απόλυτου ελέγχου του πολιτικού σκηνικού; Και αν αυτό συμβαίνει στην Ιταλία, μη λησμονούμε ότι η γείτονα χώρα ανήκει στις 7 πλουσιότερες χώρες του κόσμου και μπορεί να αντεπεξέλθει. Η μικρά πλην τιμία Ελλάς πώς θα το κατορθώσει;

Σήμερα, με τις μονοκομματικές κυβερνήσεις και κατορθώνουν τα οργανωμένα συμφέροντα να έχουν τον έλεγχο της κατάστασης. Με τις κυβερνήσεις συνεργασίας, μήπως θα έχουμε πολιτικούς-μαριονέτες και υπηρέτες συμφερόντων;

Ο τηλεοπτικός πολίτης, που δίνει τηλεθέαση από 70-80% στο Λαζόπουλο, κρίνεται ώριμος για να ανοίξει την πόρτα σε κυβερνήσεις συνεργασίας; Είμαι πολύ επιφυλακτικός έως αρνητικός ως προς αυτό. Αλλά όλα μπορούμε να τα δούμε σε αυτή τη χώρα…

Γιάννης Γ. Αγγέλου

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Η αξία του Εθελοντισμού

Σύμφωνα με το Λεξικό του Μπαμπινιώτη, ο Εθελοντισμός είναι "η οργανωμένη προσφορά υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο χωρίς την απαίτηση ανταλλάγματος".
Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας: "Ο εθελοντισμός είναι ένα πολύμορφο και δυναμικό σύστημα όπου η ατομική ολοκλήρωση συναντιέται με τη συλλογική ευημερία. Οι μορφές που παίρνει η εθελοντική προσφορά σήμερα διευρύνονται διαρκώς και εκτείνονται σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής από την παροχή υπηρεσιών φροντίδας ως τις οργανωμένες δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, κι από τη δραστηριοποίηση ομάδων πολιτών για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών ως την παροχή εκπαίδευσης σε κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα ή ομάδες.
Η εθελοντική δράση, από την άλλη πλευρά, αποτελεί η ίδια μια μαθησιακή εμπειρία, αναπτύσσοντας τις κοινωνικές, επικοινωνιακές και επαγγελματικές δεξιότητες του εθελοντή. Ο ίδιος ο εθελοντής δεν είναι μόνο πομπός αλλά και δέκτης των ωφελειών που απορρέουν από την εθελοντική του δράση.
Οι αρχές και τα ιδεώδη του εθελοντισμού διαποτίζουν όλες τις δράσεις της Ολυμπιακής Παιδείας και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του προγράμματος. Όλες οι ενέργειες που προάγουν τη μάθηση μέσα από εμπειρίες που συνδέονται με τον εθελοντισμό και την κοινωνική υπηρεσία και καλλιεργούν το ρόλο του "ενεργού πολίτη" αποτελούν προτεραιότητα του προγράμματος."
Και φυσικά, όπου και αν ανατρέξω στο Διαδίκτυο, υπάρχει ένα πλήθος δράσεων με βάση τον εθελοντισμό.
Μιλούμε όλοι πολύ εύκολα για τη Συμμετοχή, για την Αυτοοργάνωση, για το Ανοιχτό Κόμμα, για την Άμεση Δημοκρατία. Όλα αυτά έχουν μια κοινή αφετηρία και έναν κοινό τερματισμό και αυτό είναι ο παράγων ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Όλοι προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να κινηθούμε, δηλαδή να αφυπνίσουμε και να παρακινήσουμε τον σημαντικότερο πόρο που διαθέτουμε, που είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Μέσω του Εθελοντισμού.
Πώς μπορεί να παρακινηθεί ο αδρανοποιημένος πολίτης και να συμμετάσχει σε πρόγραμμα εθελοντικής δράσης; Διαπιστώνοντας ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόγραμμα, συγκεκριμένοι άξονες δράσης και ενεργός συμμετοχή του. Έτσι εξασφαλίζεται η παρουσία του, με μοναδικό κίνητρο την προσφορά του. Το πιο λαμπρό παράδειγμα εθελοντικής προσφοράς και δράσης το έδωσε ο λαός μας κατά την περίοδο της Ολυμπιάδας της Αθήνας. Παντού, σε κάθε σημείο, υπήρχαν εθελοντές οι οποίοι αγόγγυστα πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους. Και ξαφνικά, με το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Εθελοντισμός έβγαλε τα ρούχα του και επέστρεψε στην καθημερινότητά του. Και μαζί με αυτόν, επανήλθε η πόλη της Αθήνας στους γνωστούς ρυθμούς αδιαφορίας του πολίτη για τον πολίτη, για το περιβάλλον, για οτιδήποτε.
Σήμερα, 4 χρόνια από εκείνη την υποδειγματική λειτουργία του Εθελοντισμού στη χώρα μας, βλέπουμε ότι ο Εθελοντισμός επανέρχεται με τη μορφή οργανωμένων ομάδων που επιθυμούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά διαπιστώνεται ότι ο Εθελοντισμός, σε πλείστες όσες περιπτώσεις, αντικαθιστά την αδυναμία ή ανυπαρξία των κρατικών φορέων να πείσουν για την ανάγκη να πραγματοποιηθεί οτιδήποτε. Γιατί; Διότι ο πολίτης είναι πλέον πληροφορημένος σε μεγαλύτερο βαθμό και αντιμετωπίζει με δυσπιστία την παρακίνηση του κρατικού φορέα. Την εθελοντική, όμως, προσφορά, αφού πειστέι ότι μπορεί να του δώσει λύση στα αδιέξοδά του, την ακολουθεί και την προβάλλει.
Ένα μικρό δείγμα εθελοντισμού βλέπουμε στα σχολεία, όπου τα παιδιά μαθαίνουν για την ανακύκλωση, για το περιβάλλον, για την ποιότητα ζωής. Υπάρχει καλύτερος χώρος για να καλλιεργηθεί ο Εθελοντισμός από τα σχολεία; Πόσες φορές οι μικροί σύντροφοι της ζωής μας, δε μας έχουν κάνει παρατήρηση βλέποντας να πετάμε το αποτσίγαρο στο δρόμο ή ένα χαρτάκι;
Βλέπουμε, λοιπόν, πόσο σημαντικό είναι να μαθαίνουμε τον Εθελοντισμό και για τον Εθελοντισμό. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον αμφισβήτησης των πάντων, είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι που ΜΠΟΡΟΥΝ και ΘΕΛΟΥΝ να προσφέρουν. Και εφόσον έχουμε την απαίτηση να είναι ο πολίτης ΕΝΕΡΓΟΣ και μακριά από τον καναπέ του, ας του δώσουμε την ευκαιρία να είναι ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ σε δράσεις με όραμα. Είναι και στο χέρι μας να προάγουμε την αξία του Εθελοντισμού, να δώσουμε το στίγμα της διαφορετικότητας. Και τελικά, εφόσον όλοι εδώ, παντού στα blogs είμαστε εθελοντές, ας πείσουμε και τον διπλανό μας ότι και αυτός μπορεί να βοηθήσει. Ένας στο δρόμο της δράσης σημαίνει μείον ένας στο χώρο της αντίδρασης. Ας το προσπαθήσουμε.

Γιάννης Γ. Αγγέλου

Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Παραθέτω αυτούσια την πρόταση του συντρόφου και φίλου Δημήτρη Καραμήτσα, για το Μακεδονικό. Βρίσκεται και στη σελίδα: http://dialogoskoinonia.wordpress.com/2007/11/01/11/#comment-246


ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
"Φλέγον ζήτημα της επικαιρότητας και πεδίο αντιπαραθέσεων και πολιτικής εκμετάλλευσης αποτελεί το σκοπιανό - μακεδονικό. Είναι σαφές ότι οι πολιτικές λύσεις που ακούγονται περιστρέφονται γύρω από την άσκηση βέτο εκ μέρους της Ελλάδας, σχετικά με την είσοδο στο ΝΑΤΟ ή και μελλοντικά στην Ε.Ε. .
Δεν θα προχωρήσω στο παρόν κείμενο σε ανάλυση διπλωματικής μικροπολιτικής, διότι αυτή είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε θα προχωρήσω σε πολιτική ανάλυση και πρόταση.
Α. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Θεωρώ αυτονόητο ότι στο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο η αριστερά ειδικά η «σκεπτόμενη» πρέπει - και σε αντίθεση με τον συντηρητισμό - να τάσσεται υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών. Τούτο είναι πρωταρχικό καθήκον της και δεν μπορούμε να τον αρνηθούμε στον λαό της γείτονος χώρας, ακόμα και εάν στηρίχθηκε προκειμένου να αποτελέσει πολιτικό και στρατιωτικό προτεκτοράτο των μεγάλων δυνάμεων.
Β. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ
Εάν θα θέλαμε να πραγματοποιήσουμε μια ad hoc ανάλυση δεν θα έπρεπε να αγνοήσουμε την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας και τις τάσεις που διαμορφώνονται στην περιοχή μας, με δεδομένο ότι ο εξ ανατολής κίνδυνος υφίσταται εξακολουθηματικά.
Πέρα από το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών που θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ως αριστεροί πολίτες θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι σκοπός της αριστεράς είναι να ενώνει τους λαούς και όχι να τους διασπά ή να τους «καταργεί», όπως επιδιώκει ο παγκόσμιος πολιτικός συντηρητισμός και το μεγάλο καπιταλιστικό κεφάλαιο.
Πέραν των εξ ανατολής συνόρων μας, η Ελλάδα στην περιοχή αποτελεί σημαντικό οικονομικό παράγοντα και στρατιωτική δύναμη σχετικά ισχυρή. Στα βόρεια σύνορά μας, πέραν του μορφώματος των Σκοπίων υφίσταται ένας ολοένα αναπτυσσόμενος Αλβανικός υπερεθνικισμός - επεκτατισμός που φιλοδοξεί να δημιουργήσει την «Μεγάλη Αλβανία» εντάσσοντας στα ήδη δεδομένα όρια του Αλβανικού κράτους το Κόσσοβο, το Τέτοβο (αλβανόφωνη επαρχία της FYROM), αλλά ακόμα και περιοχές της Ηπείρου που σήμερα ανήκουν στην Ελλάδα. Ο υπερεθνικισμός αυτός καλλιεργείται μέσα από τον διαχωρισμό θρησκεύματος και καταγωγής - γλώσσας, και βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην έλλειψη καλλιέργειας - παιδείας του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους των Αλβανών. Η Αλβανοί επίσης για λόγους που δεν αφορούν την παρούσα ανάλυση έχουν αρνητική - επιθετική θέση έναντι της Ελλάδας, την οποία και θεωρούν φραγμό στα όποια επεκτατικά σχέδιά τους. Το εγχείρημα των Αλβανών μπορεί σήμερα να φαίνεται ανεδαφικό και ανεφάρμοστο, όμως ουδείς γνωρίζει την δυναμική του Αλβανικού κράτους στις επόμενες δεκαετίες και την επικράτηση του μεγαλοϊδεατισμού στην συνείδηση των Αλβανών.
Αντίστοιχα στην Βουλγαρία μεγάλος είναι ο αριθμός των μουσουλμάνων κατοίκων (περίπου 2 εκατομμύρια) που κατοικούν κυρίως στη νότια Βουλγαρία, δηλ. στα βόρεια σύνορά μας. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν Τουρκική εθνική συνείδηση. Το Βουλγαρικό κράτος ενταγμένο πλέον στην Ε.Ε. και παρά το πλούσιο ιστορικό δεδομένο συγκρούσεων με την Ελλάδα, δεν μπορεί να θεωρηθεί εχθρικό προς την Ελλάδα σήμερα. Όμως κανείς δεν γνωρίζει την εξέλιξη της Ε.Ε. και δεν μπορεί να εγγυηθεί ακόμα και για την ύπαρξή της στα επόμενα χρόνια, ούτε μπορεί να εγγυηθεί κανείς για τις εξελίξεις των κοινωνιών και των κρατών στο μέλλον.
Εχει γραφτεί από εθνικιστές του εξ ανατολής κρατικού μορφώματος και αποτελεί πραγματικότητα το γεγονός ότι στα βόρεια και βορειοδυτικά σύνορά μας υφίσταται ένα μουσουλμανικό τόξο που ξεκινά από την Ανατολική Θράκη, περνά από την Δυτική και Βόρεια Θράκη (νότια Βουλγαρία) και εξελίσσεται στην Αλβανία, το Κόσσοβο και την Βοσνία. Μην ξεχνάμε δε, ότι όλοι οι σύγχρονοι πόλεμοι στη νότια Βαλκανική έχουν να κάνουν και αποτελούν δημιούργημα ενός θρησκευτικού εθνικισμού με βάση το μουσουλμανικό θρήσκευμα. Μια παραφυάδα του «μουσουλμανικού τόξου» με άκρως εθνικιστικές θέσεις, εκφράζεται και από την «Τουρκική ένωση Δυτικής Θράκης».
Είναι σαφές ότι ως Ελλάδα, πρέπει να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας στις εξελίξεις αυτές, να προβλέπουμε και να προετοιμάζουμε τις τακτικές και στρατηγικές του μέλλοντος, όχι βέβαια με γνώμονα την πολεμική αντιπαράθεση (για αυτή πρέπει να είμαστε απλώς έτοιμοι), αλλά για την αποφυγή της. Δεν υπάρχει καλύτερη τακτική για τον σκοπό αυτό, από την δημιουργία δεσμών φιλίας με τους γύρω λαούς, ιδίως με αυτούς που επίσης κινδυνεύουν από την επανενεργοποίηση του μουσουλμανικού τόξου.
Γ. Η «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», F.Y.R.O.M Ή ΣΚΟΠΙΑ ΩΣ ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ
Είναι σαφές και γνωστό ότι ο πιο «αδύναμος» κρίκος που διακόπτει το μουσουλμανικό τόξο είναι το κράτος των Σκοπίων. Το ίδιο έχει μεγάλο αριθμό αλβανόφωνων κατοίκων που έχουν και στρατιωτικά κινηθεί σε βάρος του, προβάλλοντας το δικαίωμα αυτοδιάθεσης - ουσιαστικά συνένωσης με την Αλβανία. Το δικαίωμά τους, όσο και να μην εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα είναι σεβαστό και θα ήταν περισσότερο σεβαστό εάν το Τέτοβο και η περιοχή του (περίπου είκοσι χωριά) κατοικείτο αποκλειστικά από Αλβανούς.
Το κράτος των Σκοπίων αντίστοιχα είναι σχεδόν κυκλωμένο από το μουσουλμανικό τόξο και ας μην ξεχνάμε ότι η Βουλγαρία θεωρεί από πολλά έτη ότι πρόκειται για βουλγαρική εθνότητα και επαρχία.
Είναι σαφές ότι το κράτος των Σκοπίων, αποτελεί τον προμαχώνα έναντι του μουσουλμανικού τόξου, αδύναμο κρίκο, αλλά και μοναδικό δυνητικά σύμμαχο της Ελλάδας στην περιοχή.
Οι λόγοι της δημιουργίας «μακεδονικού» ομόσπονδου Γιουγκοσλαυικού κράτους στην περιοχή από τον Τίτο, που επανέφερε το Μακεδονικό ζήτημα στο προσκήνιο είναι πολλοί. Από το 1991 και πέραν με την ανακήρυξή του ως αυτοτελές κρατικό μόρφωμα βιώνουμε και βιώνει το κράτος αυτό μια νέα πραγματικότητα. Όμως η ανακήρυξη ενός νέου κράτους πρέπει να στηρίζεται στην ύπαρξη ενός συνεκτικού δεσμού και ο δεσμός αυτός και συνήθης στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι ο εθνικός δεσμός, η φυλή των φιλοσόφων του προηγούμενου και προ-προηγούμενου αιώνα. Είναι σαφές ότι χωρίς το εθνικό στοιχείο που τονίζει την διαφορετικότητα δεν θα μπορούσε να υπάρξει και να αιτιολογηθεί ακόμα η δημιουργία ανεξάρτητου κράτους (ακόμα και εάν οι εμπνευστές του είχαν άλλες σκοπιμότητες). Ας σταθούμε όμως στο δεδηλωμένο των εθνικών ταυτίσεων και όχι στο άδηλο των αφανών σκοπιμοτήτων. Ως προς το ζήτημα της εθνικής συνείδησης πρέπει να κατανοήσουμε το εθνοτικό δεδομένο που επικαλούνται ή πιστεύουν οι βόρειοι γείτονές μας, ούτως ή άλλως πρέπει να αντιληφθούμε ότι με αυτή την πραγματικότητα ή ιδεολόγημα ανατράφηκαν. Θα πρέπει βέβαια να καταθέσω και την προσωπική μου εμπειρία, καθώς όταν πέσουν οι εθνικιστικές μάσκες και οι ίδιοι αναγνωρίζουν το ψευδεπίγραφο του όρου Μακεδονία, με την εθνική του χρήση. Αυτά, χωρίς να παραβλέπουμε τον σκοπιανό εθνικισμό (τόσα χρόνια καλλιεργείται) και παρά τις αλυτρωτικές ακρότητες του Συντάγματός τους.
Παραταύτα, τα Σκόπια αποτελούν εν δυνάμει και σε βάθος χρόνου σταθερό σύμμαχο της Ελλάδας, μόνιμο σύμμαχο θα έλεγα, με μοναδική διέξοδο την Ελλάδα. Δεν πρέπει λοιπόν η Ελλάδα να παρασύρεται από εθνικισμούς και να προσφεύγει σε επιθετικές πολιτικές έναντι των Σκοπίων (άλλωστε αυτές δεν απέδωσαν), αλλά θα πρέπει να δει το μέλλον με θετικές απόψεις για τον λαό του κράτους αυτού.
Δ. Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Θα ήθελα να παραθέσω μία παλιά μου πρόταση και γνώμη, εντελώς ριζοσπαστική και έξω από τις δεδομένες λογικές/πολιτικές που επιβάλλουν οι μεγάλες δυνάμεις και οι ίδιοι μας οι εαυτοί. Την πρόταση αυτή την έχω συζητήσει πάμπολλες φορές και δεν έλαβα την παραμικρή αρνητική κριτική. Το πρόβλημα των Σκοπίων είναι σήμερα απλά όνομα ονομασίας και δεν πρέπει να το βλέπουμε (αμφότεροι οι λαοί) εθνικιστικά, αλλά απλά ως πρόβλημα εννοιολογικής ταύτισης και προσδιορισμού, ιδίως για τον αδαή ως προς το θέμα, υπόλοιπο πλανήτη, π.χ. εάν η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην Μακεδονία πως είναι κομμάτι της Ελλάδας, εάν κάτι παράγεται στην Μακεδονία (την Ελληνική) πως θα διακρίνει ο αμερικάνος καταναλωτής και πως θα εννοήσει από πού προέρχεται αυτό. Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος την αρνητική πολιτική διότι έχουμε ανάγκη και από φίλους (π.χ. ως ασπίδα σε διάφορα «τόξα» που απλώνονται από εθνικιστές γείτονες στα σύνορά μας) και από θετική πολιτική.
Η πρόταση λοιπόν έχει ως εξής:
Εάν οι “Μακεδόνες” κάτοικοι του κρατιδίου πιστεύουν ή θέλουν να πιστεύουν πως είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, όπως πιστεύουμε και εμείς στην αυτή εθνική ταυτότητα, κατοικώντας αμφότεροι στον ιστορικό χώρο της Μακεδονίας, τότε γιατί να αγωνιζόμαστε να τους ανατρέψουμε το πιστεύω τους; είναι αδέλφια μας με άλλη γλώσσα. Ως αδελφός λαός δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα καλύτερο από το να τους προτείνουμε και να τους καλέσουμε να ενωθούν με την υπόλοιπη Ελλάδα σε ένα κράτος, εισερχόμενοι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, απολαμβάνοντας μεγαλύτερη ασφάλεια και ιδιαίτερη αυτονομία (που θα τους παραχωρηθεί), αλλά και επιτυγχάνοντας την γεωγραφική ένωση της αρχαίας Μακεδονίας.
Τα οφέλη που θα προκύψουν από μία τέτοια πρόταση είναι πολλά, ακόμα και στην περίπτωση μη αποδοχής της, ως χαρακτηριστική προθέσεων, τόσο ως προς τους «διεθνείς καλοθελητές» (βλ. Η.Π.Α., Μ. Βρετανία κλπ.) όσο και ως στάση φιλίας απέναντι στους γείτονές μας αυτούς, τουλάχιστον στην περίπτωση αυτή οικοδομείται μία σχέση πραγματικής φιλίας με το λαό και χτίζονται αμφοτέρωθεν οι γέφυρες που θα μας ενώσουν μελλοντικά.
Τα ανωτέρω μπορούν να τεθούν σε δημοψήφισμα με δέσμευση για συνταγματική διάταξη μη απόσχισης για 50 έτη. Τα Σκόπια εξακολουθούν να έχουν τοπική κυβέρνηση με τοπικές αρμοδιότητες, δικαστήρια τα οποία εφαρμόζουν τους Ελληνικούς νόμους και διοικητική οργάνωση η οποία εντάσσεται σε αυτή του Ελληνικού κράτους, Εκλέγουν κανονικά βουλευτές στην Ελληνική Βουλή και αποτελούν τμήμα της Ελληνικής επικράτειας.
Τα οφέλη για την Ελλάδα; Ας τα σκεφτεί ο καθένας μόνος του …
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Δημήτρης Απ. Καραμήτσας
Υ.Γ. Η υπάρχουσα εντονότατη οικονομική διείσδυση ελληνικών επιχειρήσεων και οι συχνές επισκέψεις «μακεδονομάχων» στα Σκόπια δεν εξετάζονται στην παρούσα ανάλυση, αν και επικουρούν την λογική της."

Το μόνο που έχω να σχολιάσω, είναι ότι η πρόταση αυτή με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Όποιος δεν έχει κάτι να πει καλό είναι να σωπαίνει και να αφήσει αυτούς που και ΜΠΟΡΟΥΝ και ΕΧΟΥΝ να προτείνουν να μιλήσουν.