Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Το μήνυμα των εκλογών


Ο σοφός λαός, όταν φτάνει στην κάλπη, δείχνει να διαθέτει και μνήμη και κρίση. Μνήμη, γιατί θα ήταν αδύνατον να λησμονήσει τι του συνέβη τα τελευταία 2 χρόνια και κρίση, γιατί έστειλε ηχηρότατο μήνυμα σε όλη την Ευρώπη, ότι «δεν πάει άλλο». Τα τελευταία χρόνια, από τις εκλογές του 2004 και μετά και ειδικότερα μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, άρχισε να ξηλώνεται το πουλόβερ. Η οικονομική κρίση ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα της περίφημης «θωρακισμένης οικονομίας» κατά Καραμανλή. Από το τέλος του Απρίλη 2010 η χώρα ζει την απόλυτη παράνοια. Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας απαράδεκτης οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε από το τέλος των εκλογών του Οκτώβρη 2009 και για ένα εξάμηνο, οπότε η χώρα βρισκόταν στον αυτόματο πιλότο, ενώ ταυτόχρονα δεχόταν επιθέσεις με δηλώσεις εκ των έσω. Η κατάληξη αυτής της επιλεγμένης πολιτικής ήταν η ένταξη της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και η υπογραφή δυο σκληρών μνημονίων. Ποια ήταν η δικαιολογία των πολιτικών φωστήρων; «Η σωτηρία της χώρας», την οποία ουδέποτε αισθάνθηκαν την ανάγκη να εξηγήσουν πώς την εννοούν.
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 προέκυψαν από πιέσεις που άσκησε ο εκ των συνεταίρων της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο οποίος έχοντας χάσει κάθε αίσθηση μέτρου προεκλογικά, μιλούσε από βήματος για αυτοδυναμία. Μόνο που λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο και εν προκειμένω τον κυρίαρχο λαό. Γιατί οι εκλογές είναι το μόνο μέσο έκφρασης της λαϊκής βούλησης. Το αποτέλεσμα ήταν οδυνηρό για τα δυο κόμματα εξουσίας, αφού αθροιστικά βρέθηκαν στο 33%, με συνέπεια ξαφνικά να βρεθούν εκτός κουτάλας εξουσίας.
Τα όσα γίνονται αυτές τις μέρες είναι σίγουρα πρωτόγνωρα. Από τη μια οι δανειστές έχουν «παγώσει» με τα αποτελέσματα των εκλογών σε Ελλάδα και Γαλλία, από την άλλη η άρχουσα τάξη της χώρας προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμποδίσει το σχηματισμό κυβέρνησης στην οποία δε θα συμμετέχουν τα δυο κόμματα εξουσίας. Οι αρχηγοί των δυο κομμάτων δε δέχονται συνεργασία με τους ουσιαστικούς νικητές των εκλογών, μιλούν για «ψήφο ανοχής», με τα παπαγαλάκια τους διαρρέουν ότι η τρόικα μας ετοιμάζει «εκπλήξεις», με τους τραπεζίτες και τα κατευθυνόμενα μμε προσπαθούν και επιτυγχάνουν σύγχυση των πολιτών αυξάνοντάς τους το αίσθημα φόβου και ανασφάλειας. Κουνάνε το φύλλο των μισθών και συντάξεων, μιλάνε για το «κόμμα της δραχμής», προσπαθούν με κάθε τρόπο, να κερδίσουν χρόνο και φυσικά πιέζοντας να πετύχουν το στόχο τους, που δεν είναι άλλος από την εκ νέου κατάληψη της εξουσίας από την πίσω πόρτα και κατά παράβαση της εντολής του κυρίαρχου λαού. Επιδιώκουν προσφυγή στις κάλπες που θα έχουν προκαλέσει αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο μαρασμό, δείχνοντας με το δάχτυλο την Αριστερά! Ποιοι; Τα κόμματα της «αυτοδυναμίας των καλπονοθευτικών νόμων», τα κόμματα που επί σειρά ετών καπηλεύτηκαν τη λαϊκή βούληση, που διαμόρφωσαν το σημερινό περιβάλλον, που έγιναν καθεστώς!
Το ίδιο το σύστημα, μάλιστα, για να ανακόψει διαρροές, διαμόρφωσε και εκτρωματικά σχήματα των οποίων ηγούνται «πετυχημένοι άνθρωποι της αγοράς»! Ονόματα δεν αναφέρονται, πλέον είναι γνωστοί σε όλους! Και ποιοι είναι αυτοί οι «πετυχημένοι άνθρωποι της αγοράς»; Αυτοί που ανδρώθηκαν και μεγαλούργησαν με ΚΡΑΤΙΚΑ κονδύλια, πάσης φύσεως, που μόλις στέρεψε το κρατικό χρήμα άρχισαν να κατηγορούν το κράτος και τις λειτουργίες του και τώρα θέλουν και να μας κυβερνήσουν! Αυτοί όλοι οι «πετυχημένοι άνθρωποι της αγοράς» καλό είναι να καθίσουν στην άκρη και να ηρεμήσουν γιατί και γι αυτούς ο λαός έχει ΚΑΙ μνήμη ΚΑΙ κρίση, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να του προκαλέσουν σύγχυση!
Μόνο που και τη νέα προσφυγή στις κάλπες την τρέμουν! Γιατί πλέον τα επιχειρήματά τους αποδεικνύονται τόσο αδύναμα μπροστά σε αυτό που έχουν προκαλέσει στην κοινωνία. Διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό, διέλυσαν την εργασία, διέλυσαν το κοινωνικό κράτος, διέλυσαν την Παιδεία. Στις οριζόντιες περικοπές περιορίστηκαν οι περίφημες μεταρρυθμίσεις, με τη μετενέργεια ετοιμάζονται να φέρουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα στα 200 ευρώ και ακόμη υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν πειστεί από τα πάσης φύσεως παπαγαλάκια του συστήματος και θέλουν «κυβέρνηση για να μη ζήσει ο τόπος τα χειρότερα»! Ποια θα είναι αυτά τα χειρότερα; Ότι θα μας πάνε σε άλλο νόμισμα εκτός ευρώ; Μα αυτό και ο πλέον άσχετος μπορεί να το αντιληφθεί! Με μια διαφορά! Όταν φεύγεις μόνος, φεύγεις με τους όρους σου! Όταν σε διώχνουν, τότε σε ξεσκίζουν! Γιατί θα μας υποχρεώσουν σε έξοδο, αφού προηγουμένως έχουν «δέσει» από κάθε άποψη πως οτιδήποτε θα τους ανήκει, ακόμη και η ιδιωτική περιουσία των πολιτών!
Αυτή είναι η «ευρωπαϊκή προοπτική» της χώρας; Αυτό είναι η «παραμονή στο ευρώ»; Δηλαδή, μεγαλύτερη δυστυχία σε ένα πείραμα που δεν «βγαίνει»; Δηλαδή, τι χειρότερο θα συμβεί αν αποφασιστεί η έξοδός μας από το ευρώ με δική μας πρωτοβουλία και αφού προηγουμένως θα έχουμε προκαλέσει όλους αυτούς που επιδιώκουν να πάρουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της πατρίδας;
Το μήνυμα της κάλπης ήταν ξεκάθαρο! Όχι στα κόμματα που επί 38 χρόνια οδήγησαν το τιμόνι της χώρας και το έριξαν στην ξέρα, όχι στα παράνομα Μνημόνια, όχι στους πολιτικούς του life style και της διαφθοράς. Το μήνυμα της κάλπης «έδειξε» κριτική στήριξη σε νέα πρόσωπα, σε άλλα σχήματα, ακόμη και σε πολιτικά μορφώματα, που είναι συνέπεια των αδιέξοδων πολιτικών όλων αυτών των χρόνων. Πολλοί απορούν για την παρουσία της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Γιατί άραγε; Τους χάλασε τη συνταγή το κομματικό έκτρωμα που γιγάντωσε η ανυπαρξία των πάλαι ποτέ μεγάλων κομμάτων; Μα γέννημά τους είναι, όπως κάθε παρασιτικό φαινόμενο! Εξάλλου, την αδυναμία ή ανυπαρξία ή ανικανότητα η φύση την καλύπτει έστω και με «παρά φύσει» σχήματα όπως το νεοναζιστικό κόμμα του Μιχαλολιάκου.
Σε ότι αφορά το ΣΥΡΙΖΑ, είναι απίστευτη η λύσσα με την οποία έχουν πέσει πάνω του τα όρνια της ενημέρωσης και της παραπληροφόρησης. Έχουν φροντίσει με έναν ιδιότυπο μηχανισμό να διαστρεβλώνουν οποιαδήποτε δήλωση κάνει κάθε στέλεχός του, με απώτερο στόχο να βγουν οι διαμορφωτές της προπαγάνδας μέσω των σχολίων τους από τις ειδήσεις των 8 και να κατακεραυνώνουν την παράταξη που μπήκε σφήνα στο δικομματισμό. Μα είναι δυνατόν να μας θεωρούν τόσο ηλίθιους και άφρονες; Ή θεωρούν ότι κατέχουν την πάσης φύσεως γνώση όλοι αυτοί οι κατευθυνόμενοι δημοσιογράφοι; Δηλαδή, για όλα τα δεινά της χώρας ευθύνεται ο Στρατούλης και ο Γλέζος; Για όλα τα δεινά ευθύνεται ο Τσίπρας, που μάλιστα κάποιους τους ενόχλησε η παρουσία του στο Παρίσι; Και γιατί όλα τα πυρά στο ΣΥΡΙΖΑ και όχι στους Ανεξάρτητους Έλληνες; Μήπως γιατί οι δεύτεροι είναι ελεγχόμενοι ενώ ο πρώτος όχι; Και αφού ο Καμένος συγκεντρώνει 33 βουλευτές, μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ φθάνουν να έχουν σχεδόν 200 βουλευτές! Γιατί τόση και τέτοια μανία κατά του ΣΥΡΙΖΑ; Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή ήταν κατά των Μνημονίων και τήρησε συνεπή πορεία επί 2 ½ χρόνια, χωρίς να υποστείλει τη σημαία. Τα κουκιά τους βγαίνουν. Ψάχνουν για συνενόχους; Γιατί; Φοβούνται κάτι; Τα μέτωπα έχουν ξεκαθαριστεί. Είναι τα δυο κόμματα εξουσίας με τη Μνημονιακή κατεύθυνση και τα υπόλοιπα κόμματα! Τα δυο κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, φτάνουν τους 149 βουλευτές. Τον εταίρο τον έχουν βρει. Το γνωστό «Δούρειο Ίππο». Ας προχωρήσουν όπως τους λένε οι προστάτες τους. Εξάλλου, σε αυτή τη χώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται με ακρίβεια. Μόνο που τώρα είναι 2012 και όχι 1965.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, έχει μεγάλη αξία ο λαός να δείξει ψυχραιμία και σοβαρότητα. Μονόδρομοι και αδιέξοδα δεν υπάρχουν. Αν κάποιοι επιδιώκουν να φέρουν το λαό σε πλήρη εξαθλίωση, ας έχουν υπόψη τους ότι ήδη ο λαός αυτός τους έδειξε την πόρτα της εξόδου. Το ότι ακόμη δεν τους έχει πετάξει έξω, οφείλεται στις ισχυρές άμυνες που έχει το σύστημα, που έδειξε πως ένα ποσοστό, μαζί με τους Τζιμερο-Μανο-Μπακογιάννη, που είναι κάτω από 40%, ακόμη καλοτρώνε από το φουκαριάρικο καταλεηλατημένο Κράτος. Όμως, το τέλος σε αυτό το φαγοπότι φτάνει! Και θα το πληρώσουν όλοι αυτοί που λεηλάτησαν τη χώρα επί 10ετίες. Και είναι οι ίδιοι που σήμερα μας μιλούν για το μέλλον, ότι με τις κινήσεις τους διασφαλίζουν τη χώρα! Και ακόμη εμφανίζονται στα κανάλια, παραπλανώντας τους πάντες και τα πάντα! Οι δε τραπεζίτες, που χρηματοδότησαν επί 15 χρόνια το life style του κάθε πολίτη, που του παρείχαν πιστωτικές κάρτες, διακοποδάνεια, αυτοκινητοδάνεια, καθώς και κάθε φύσεως δάνειο, σήμερα έρχονται και στραγγαλίζουν την ίδια του την επιβίωση. Και μάλιστα, εκδίδουν και δελτία τύπου, για «την αναγκαιότητα παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη και κάθε τι αντίθετο θα γυρίσει τη χώρα πολλές 10ετίες πίσω», ενώ με την παραμονή στο ευρώ και με μισθούς 200 ευρώ το μήνα, όλοι οι πολίτες θα ζουν πλουσιοπάροχα!
Τα αστεία τελείωσαν. Η 6η Μαΐου 2012 «έδειξε» το δρόμο. Ας δούμε αν η άρχουσα πολιτική τάξη μπορεί να τον ακολουθήσει. Αν όχι, ας πάνε στο καλό! Αρκετά πρόσφεραν στους εαυτούς τους και στις οικογένειές τους! Εκτός αν τρέμουν για τις τυχόν ποινικές τους ευθύνες…. Γι αυτό ψάχνουν συνενόχους!!!

Γιάννης Γ. Αγγέλου
     

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

ΨΗΦΟΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, ΨΗΦΟΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ


Σε ελάχιστες μέρες ανοίγουν οι κάλπες και η τύχη της χώρας περνά, για λίγες ώρες, στα χέρια του Ελληνικού λαού. Τα λόγια τελειώνουν, οι υποσχέσεις ξαναμπαίνουν στο ράφι, οι λογής λογής Μαυρογυαλούροι αρχίζουν να αγωνιούν για το αν θα κρατήσουν την καρέκλα τους στο Κοινοβούλιο ή θα υποχρεωθούν να βγουν στην αγορά εργασίας. Κυρίως, όμως, ο ίδιος ο πολίτης αναλαμβάνει την υποχρέωση να δώσει μια εξέταση πίσω από το παραβάν, για το τι μέλλον θέλει γι αυτή τη χώρα. Αναλαμβάνει την υποχρέωση να δώσει την απάντησή του σε ότι μέχρι σήμερα έχει υποστεί, να ηρεμήσει από την οργή και να αποφασίσει ψύχραιμα.
Το δίλλημα των εκλογών της Κυριακής είναι «χάος ή αργός θάνατος». Μέχρι σήμερα και επί σειρά ετών, στα πλαίσια μια μεθόδευσης έξυπνα πλασαρισμένης, επικρατούσε η λογική του βολέματος. Η ψήφος ήταν ψήφος ανάγκης, αποτέλεσμα ηθικών εκβιασμών, αλλά και ουσίας, αφού ο καθένας αποφάσιζε με βάση του ποιος θα του έκανε το σίγουρο ρουσφέτι, σε επίπεδο απλού ψηφοφόρου. Σε υψηλότερο επίπεδο τα πάντα είχαν άλλη λογική, δηλαδή, ποιος θα κάνει καλύτερα τη δουλειά. Αυτό, σε ότι αφορά τον απλό πολίτη, τελείωσε. Η καραμέλα του βολέματος έλιωσε, λεφτά για τους πολλούς δεν υπάρχουν, οι απολύσεις στο Δημόσιο Τομέα είναι ένα γεγονός που ξεκινά αμέσως μετά τις εκλογές, οι νέοι κατά κύματα φεύγουν σε άλλες χώρες, το κοινωνικό κράτος κατέρρευσε, τα μέτρα διαδέχονται το ένα το άλλο και μάλιστα το επόμενο είναι σκληρότερο του προηγούμενου. Τα δυο κόμματα εξουσίας, που επί 38 χρόνια κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο, εκβιάζουν τον πολίτη στη λογική του χάους! Την επαύριον των εκλογών, υποχρεωτικά, πρέπει να έχουμε κυβέρνηση με έναν εκ των δυο ή και με τους δυο, αν δεν περπατήσει το σενάριο της αυτοδυναμίας. Διαφορετικά, θα χρεοκοπήσουμε, θα μας διώξουν από το ευρώ, θα μας κυνηγήσουν, θα είμαστε το μαύρο πρόβατο, θα, θα, θα….
Ενώ σήμερα; Σε τι κατάσταση βρίσκεται η χώρα; Δεν έχει χρεοκοπήσει; Με το PSI τι έχει γίνει; Νέα μέτρα δε μας περιμένουν, αφού οι κυβερνώντες αδυνατούν να φορολογήσουν και να εισπράξουν από το μεγάλο κεφάλαιο; Η παραμονή μας στο ευρώ δεν είναι ήδη αβέβαιη; Ποια η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας; Ψηφίστηκε ή όχι η εξόφληση του χρέους με το βρετανικό δίκαιο; Άρα, περί ποιου χάους ομιλούν; Μήπως θέλουν να μας πουν για αργό θάνατο του λαού και ντρέπονται;
Όλα αυτά τα χρόνια μεταλλάχθηκε ο ελληνικός λαός σε μαλθακή μάζα. Σταμάτησε η διεκδίκηση, ξεκίνησε το βόλεμα, σταμάτησε η αγώνας. Η διαδικασία εκμαυλισμού συνεχίστηκε με κάθε μέσο και τρόπο. Πλαστικό χρήμα, αλλαγή τρόπου ζωής, ακριβά αυτοκίνητα, σε όλα leasing. Όλη η χώρα ένα χρέος. Όλος ο λαός υποχείριο των τραπεζών. Φοβικά και ενοχικά σύνδρομα να γεμίζουν την ψυχή των εργαζομένων, των συνταξιούχων. Η περίφημη «ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας», η διαρκής απειλή περί εξόδου από την ΟΝΕ, η φράση «μαζί τα φάγαμε», έδωσαν το σύνθημα να παραμείνει ο λαός στους καναπέδες, στη ραστώνη του.
Μέχρι το Μάη του 2011 οι αντιδράσεις ήταν αναιμικές. Τότε, από την Ισπανία ακούστηκε ένα ξυπνητήρι και ξεκίνησε η μαζική κάθοδος στην Πλατεία Συντάγματος, δίνοντας το σύνθημα να αρχίσουν σταδιακά και οι άλλοι Ευρωπαίοι να διαμαρτύρονται, φωνάζοντας τώρα πια «Είμαστε όλοι Έλληνες». Γιατί, έστω και τώρα, άρχισαν να αντιλαμβάνονται πως η μικρή Ελλάδα είναι η Κερκόπορτα για τη λοιπή Ευρώπη. Και αν η Ελλάδα συνεχίσει να υπομένει, τότε θα δώσει το σύνθημα για την εκδήλωση γενικευμένης επίθεσης κατά των πολιτών της Ευρώπης, κατά των λαών της Ευρώπης.
Οι εκλογές της Κυριακής είναι όντως οι κρισιμότερες εκλογές για την πορεία του τόπου. Μόνο που δεν είναι κρίσιμες για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη. Γιατί θετική ψήφος στη λογική των Μνημονίων, σημαίνει πλήρη αποδοχή των όσων μέχρι σήμερα έχουν επιβληθεί και παράλληλα πράσινο φως για τη λήψη και άλλων μέτρων που θα οδηγήσουν στην πλήρη εξαθλίωση το λαό και τη χώρα, με την ταυτόχρονη απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Αρνητική ψήφος στη λογική αυτή, θα σημάνει πως πλέον δεν πάει άλλο, πως από την Ελλάδα ξεκινά και πάλι η νέα αντίσταση κατά του Δ΄ Ράιχ, πως είναι η ώρα και των άλλων λαών της Ευρώπης να ξεσηκωθούν.
Στο δίλημμα «χάος ή αργός θάνατος» ας πούμε ναι στο χάος. Από το χάος κάτι θα προκύψει, από τον αργό θάνατο, δεν θα ξεφύγουμε. Συνεπώς η ψήφος της Κυριακής, είναι ψήφος συνείδησης, αλλά και ψήφος αφύπνισης. Χρέος στην Ιστορία μας αλλά και στην Ιστορία της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης, όχι των αγορών και των τραπεζιτών, αλλά επιτέλους, μιας Ευρώπης των Λαών.

Γιάννης Γ. Αγγέλου