Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Το "νέο"

Μελετώντας τους αριθμούς για την εκλογή του νέου Πολιτικού Συμβουλίου και του Γραμματέα, βγαίνουν εξαιρετικά χρήσιμα συμπεράσματα. Θα κάνω μια μικρή αναφορά στα αποτελέσματα και θα τοποθετηθώ ξεχωριστά.

- Το κάθε εκλογικό αποτέλεσμα "δείχνει" τάση για τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Διαπιστώνουμε ότι προσήλθαν 273 να ψηφίσουν και ο νέος γραμματέας του Κινήματος, πρόταση του Προέδορυ, συγκέντρωσε 159 ψήφους, ή ποσοστό 60.9%. Μη λησμονούμε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο ήταν μέχρι χτες εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ, με εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσία.

- Ο αυτοπροταθείς Παντελής Οικονόμου, έλαβε 43 ψήφους, ή ποσοστό 16,5%. Είναι γεγονός ότι ο Παντελής Οικονόμου, εδώ και χρόνια, έχει επιλέξει μια αυτόνομη πορεία ΜΕΣΑ στο ΠΑΣΟΚ για το ΠΑΣΟΚ, εκφράζοντας τις θέσεις του με τρόπο, ΠΟΥΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ Ή ΑΠΕΙΛΕΙ! Και αυτό δείχνει το πόσο σημαντικό είναι για ένα στέλεχος να σέβεται το χώρο, την παράταξη που τον ανέδειξε. Σημειώνω ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός, κατά την περίοδο 16/9 - 11/11, προτίμησε να ξεκαθαρίσει τη θέση του, μη επιλέγοντας κάποιον από τους τρεις υποψήφιους και διατηρώντας τις θέσεις του περί επιστροφής στην πολιτική, αυτή καθεαυτή.

- Υπήρξαν 59 λευκά ψηφοδέλτια, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 22,6%. Δεν προσμετρήθηκαν και τα 12 άκυρα.

Τι σημαίνουν αυτοί οι αριθμοί; Τι μας δείχνουν; Χωρίς περιστροφές, για πολλοστή φορά, από το 2004, βλέπουμε να υπάρχουν δυο ισχυρές τάσεις κάτω από την ταμπέλα ΠΑΣΟΚ. Η ομάδα Βενιζέλου, ενισχυμένη από το σπάσιμο των γραμμών του Προέδρου, κατάφερε να έχει δυνατή φωνή στο Εθνικό Συμβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι από εδώ και πέρα το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να ζει στην εσωστρέφειά του και μην απορήσει κάποιος αν ενδεχόμενη νέα δημοσκόπηση δείξει το ΠΑΣΟΚ 3ο κόμμα.

Περίμενα μετά το Συνέδριο να γίνουν οι ενέργειες εκείνες που θα έδιναν το σύνθημα για αντεπίθεση του Κινήματος. Η σαββατιάτικη ομιλία του Προέδρου με γέμισε αισιοδοξία. Όμως, η ασυνεννοησία των στελεχών να επιτύχουν το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό εκλεγμένων στο Εθνικό Συμβούλιο, με προβλημάτισε. Από την άλλη, στο Πολιτικό Συμβούλιο, που ουσιαστικά αποτελεί το όργανο χάραξης της πολιτικής του Κινήματος, βλέπουμε κάποια πρόσωπα, που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ! Η Τόνια Αντωνίου, ας πούμε, δεν μπορεί να παράξει πολιτική. Δεν το έκανε μέχρι σήμερα και δεν υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί για να την αλλάξει. Αναφέρθηκα σε συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο τιμώ για τη στάση του, γιατί από την αρχή βρέθηκε σε ένα από τα δυο μεγάλα στρατόπεδα., ανεξάρτητα από το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την επιλογή της. Μπορώ να αναφερθώ και σε άλλα στελέχη, που έχουν στηρίξει τη μέχρι σήμερα διαδρομή τους σε καταγγελίες, αλλά που δεν έχουν βάλει ένα λιθαράκι στη χάραξη πολιτικής. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούν οι άνθρωποι. Και όμως, στα πλαίσια των συσχετισμών, βρίσκονται σε θέση-κλειδί για το παρόν και το μέλλον του Κινήματος. Και επειδή ο Πρόεδρος αναφέρθηκε στην ανανέωση του Κινήματος, θέλω να πω πως δεν υπήρξε κάτι τέτοιο. Η εκλογή Πρωτόπαππα στην 34η θέση δε μου δείχνει ανανέωση. Πώς να το κάνουμε; Εγώ, ως μέλος του ΠΑΣΟΚ, δε θέλω ανθρώπους που δεν υπήρξαν συνεπής στο παραμικρό απέναντι στο Κίνημα και σήμερα, μετά την απώλεια της βουλευτικής τους έδρας εργάζονται ως Πρόεδροι σε κρατική τράπεζα! Δεν το ανέχομαι!

Τι πρόκειται να συμβεί; Απλά, το ΠΑΣΟΚ, θα συνεχίσει την καθοδική του πορεία. Και είναι άδικο για έναν άνθρωπο, τον Γιώργο Παπανδρέου, με όραμα και ιδέες για την χώρα, να μην βρεθεί στη θέση του Κυβερνήτη. Όμως, η λύση ήταν μια. Διαγραφές καi φυγή προς τα εμπρός. Ο κόσμος περίμενε, όχι μιαν επίπλαστη ενότητα, αλλά δυναμική λύση, ΟΡΙΣΤΙΚΗ, του προβλήματος. Η γάγγραινα δε θεραπεύεται με ασπιρίνη. Αν δεν αποκοπεί το σάπιο από το υπόλοιπο σώμα, τότε η σηψαιμία είναι δεδομένη. Η μέση λύση δεν υφίσταται. Ο Παπανδρέου, στα πλαίσια των ευρύτερων αλλαγών που θα λάβουν χώρα στο ΠΑΣΟΚ το επόμενο διάστημα, να καθορίσει ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ, τι θέλει. Να απομακρυνθεί κάθε τι παλαιό και να χτιστεί από την αρχή το ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Από τις ΔΟ μέχρι τις ΠΕ, πρέπει να υπάρξει σάρωση. Να μην συναντήσει ο πολίτης Πρωτόπαππες ή Κουλούρηδες. Η αλλαγή είναι επιβεβλημένη. Και η αλλαγή πονάει. Αν ο Πρόεδρος θέλει την αλλαγή, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν. Να σαρώσει τη φαυλότητα και το κομματικό κατεστημένο και να δώσει αέρα ελευθερίας σε κάθε οργάνωση. Να απομακρύνει ΤΑΧΙΣΤΑ τους κομματικοδίαιτους που είναι και αιρετοί (!!!) και να επιβάλλει την παρουσία νέων και άφθαρτων ανθρώπων. Να καταργήσει τη δυνατότητα κάθε κομματικοδίαιτου να μπορεί να εκλέγεται σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ θέση στο Κίνημα και να καθιερώσει ποσόστωση που να φτάνει το 60% σε πρωτοεμφανιζόμενους. Επιτέλους! Αρκετά με τα κομματόσκυλα, που τρώνε τη σάρκα τη Δημοκρατικής Παράταξης! Τα μηνύματα που όλοι δεχόμαστε είναι αρνητικά! Η απογοήτευση συνεχίζεται. Ο Πρόεδρος έχει το λόγο. Ας αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία!

Δεν υπάρχουν σχόλια: