Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Τι θέλει να πει ο κος Τσάτσος;

Αντιγράφω από την kathimerini.gr:

"Δημ. Τσάτσος: Mην κάνετε το Σύνταγμα «περίγελο»
Ο κορυφαίος συνταγματολόγος καταρρίπτει τα πολιτικά επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές

Συνέντευξη στον Κωνσταντινο Ζουλα

Αν το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιήσει τον Μάρτιο την προεδρική εκλογή για να ρίξει την κυβέρνηση και ψηφίσει εκ των υστέρων τον κ. Κάρολο Παπούλια, θα καταστήσει «ερμηνευτικό περίγελο» το Σύνταγμα, καθώς θα έχει «εξόφθαλμα περιφρονήσει το βαθύτερο νόημά του», υπογραμμίζει σήμερα ο κορυφαίος Συνταγματολόγος κ. Δημήτρης Τσάτσος. Στην βαρύνουσα συνέντευξή του, ο διακεκριμένος καθηγητής και δύο φορές επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ, καταρρίπτει και το πολιτικό επιχείρημα του κ. Γιώργου Παπανδρέου ότι θα προκαλέσει εθνικές εκλογές για το συμφέρον της χώρας. «Η επίκληση του εθνικού συμφέροντος δεν μπορεί να εκτοπίσει τις πρόνοιες του Συνταγματικού νομοθέτη που, ούτως ή άλλως, το προσδιορίζουν και το προστατεύουν», επισημαίνει και συνιστά στον κ. Κάρολο Παπούλια «να αρνηθεί την «εργαλειοποίησή» του ως «σκεύος» τεχνάσματος για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών», προκειμένου να διαφυλάξει το κύρος του Συντάγματος.

– Κύριε καθηγητά υπήρξατε πάντοτε πολέμιος του Συνταγματικού άρθρου 32 § 4 που προβλέπει τη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή πρόωρων εθνικών εκλογών, αν δεν συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός ψήφων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Το ΠΑΣΟΚ έχει προαναγγείλει ότι θα κάνει χρήση του επίμαχου άρθρου τον προσεχή Μάρτιο και θα ’θελα να μου πείτε αν εμμένετε στη θέση σας.

– Εχω σε ανύποπτο χρόνο υποστηρίξει ότι το να διακόπτεται ο βίος μιας δημοκρατικά εκλεγμένης Βουλής λόγω μη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας είναι ρύθμιση ατυχέστατη και όχι πολύ κοντά στη δημοκρατική αρχή. Η θέση μου αυτή είναι πάγια και δεν θέτω θέμα συνταγματικότητας της εν λόγω ρύθμισης, καθώς το αν υφίστανται «αντισυνταγματικές διατάξεις του Συντάγματος» ανέκαθεν υπήρξε μεγάλο ζήτημα στη θεωρία του κλάδου μας. Η θέση μου αφορά καθεαυτή τη ρύθμιση η οποία μπορεί να μετατραπεί σε «εργαλείο» διεξαγωγής πρόωρων βουλευτικών εκλογών, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στο βαθύτερο, αλλά σαφές νόημα του εν λόγω άρθρου. Θα παρατηρούσα μάλιστα ότι μια τέτοια επιλογή δεν μπορεί να χρεωθεί σε όλη τη Βουλή. Θα χρεωθεί μόνο στο κόμμα ή στα κόμματα, τα οποία τυχόν θα δήλωναν ότι η στάση τους στην εκλογή Προέδρου αποβλέπει στη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών.

– Υπονοείτε, δηλαδή, ότι αν κάνει χρήση του επίμαχου άρθρου η αξιωματική αντιπολίτευση, θα έχει προβεί σε θεσμική εκτροπή, όπως υποστήριξε προσφάτως και ο συνάδελφός σας συνταγματολόγος κ. Γιώργος Κασιμάτης;

– Δεν έχω συμπάθεια στη λέξη «εκτροπή». Θα εμμείνω στην πάγια θέση μου, επιχειρώντας να την εξηγήσω και στους αναγνώστες σας που δεν έχουν βαθύτερες νομικές γνώσεις. Η περίπτωση της έκτακτης διάλυσης της Βουλής στο άρθρο 32 προβλέπεται από το Σύνταγμα στην περίπτωση εκείνη και μόνον που διαπιστώνεται πραγματική αδυναμία συμφωνίας της αυξημένης πλειοψηφίας της Βουλής στο πρόσωπο ενός των υποδεικνυομένων υποψηφίων. Ο διακεκριμένος συνάδελφος κ. Κασιμάτης, ορθώς επεσήμανε (σ.σ.: την προηγούμενη Κυριακή στο «Παρόν») ότι τα μόνα θεμιτά κριτήρια της στάσης ενός κόμματος στην εκλογή Προέδρου είναι τα «κριτήρια που αφορούν την προσωπικότητα και την πολιτική καταλληλότητα του υποψηφίου». Για να γίνω δε ακόμη σαφέστερος, θα σας έλεγα ότι το εν λόγω άρθρο του Συντάγματος δεν θέτει την προεδρική εκλογή ως εργαλείο στη διάθεση εκείνων που θέλουν, για λόγους άσχετους με το πρόσωπο του υποψήφιου Προέδρου, να επιτύχουν βουλευτικές εκλογές. Το νόημα του εν λόγω άρθρου είναι το ακριβώς αντίθετο. Οι πρόωρες εκλογές είναι αυτές που τίθενται στη διάθεση μιας προεδρικής εκλογής ως ultimum remedium. Δηλαδή, ως «έσχατο μέσο λύσης». Για τον λόγο αυτόν, θεωρώ κρίσιμη και σωστή και την παρατήρηση του κ. Κασιμάτη ότι το Σύνταγμα προσδιορίζει περιοριστικά τις περιπτώσεις πρόωρων εκλογών.

– Η αξιωματική αντιπολίτευση, ωστόσο, επικαλείται ως κεντρικό επιχείρημά της για την εσπευσμένη πρόκληση εκλογών τον Μάρτιο, το εθνικό συμφέρον της χώρας…

– Δεν αμφισβητώ το εθνικό κίνητρο σε κανένα κόμμα και πολύ περισσότερο στο ιστορικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ομως, η επίκληση του εθνικού συμφέροντος δεν μπορεί να εκτοπίσει το προφανές νόημα του Συντάγματος, πόσω μάλλον τις πρόνοιες του συνταγματικού νομοθέτη που, ούτως ή άλλως, προσδιορίζουν και προστατεύουν το εθνικό συμφέρον.

– Από τις απαντήσεις σας αντιλαμβάνομαι ότι θα θεωρούσατε συνταγματικά και θεσμικά δόκιμη μόνον την περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ πρότεινε για πρόεδρο κάποιο άλλο πρόσωπο και όχι τον κ. Καρ. Παπούλια.

– Καίτοι με προκαλείτε, θα αποφύγω να μπω στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία, καθώς η θέση μου, όπως σας είπα, είναι πάγια, θεσμική και, νομίζω, σαφέστατη. Προφανώς ένα κόμμα μπορεί να ματαιώσει μια προεδρική εκλογή. Μπορεί να το πράξει είτε απορρίπτοντας τον υποδεικνυόμενο, από τα άλλα κόμματα, πρόεδρο, είτε και προτείνοντας κάποιο άλλο πρόσωπο. Τότε η διάλυση της Βουλής θα έχει προκύψει για λόγους που εμπίπτουν στο νόημα του Συντάγματος. Οταν όμως εκ των προτέρων δηλώσει ότι αρχικώς δεν θα ψηφίσει τον υποδεικνυόμενο από τα άλλα κόμματα πρόεδρο, για να προκληθούν εκλογές, και μετά την επίτευξη του στόχου του θα τον ψηφίσει τότε μια σοβαρή ρύθμιση του Συντάγματος γίνεται ερμηνευτικός περίγελος, καθώς περιφρονείται εξόφθαλμα το βαθύτερο νόημά της. Εξυπακούεται, δε, ότι αν το ίδιο κόμμα ενεργήσει έτσι, χωρίς να το δηλώσει, τότε είναι θέμα πειστικότητας της εξήγησης που θα δώσει στο τέλος.

– Υπάρχουν νομικές συνέπειες σε μια τέτοια περίπτωση;

– Κυρώσεις δεν προβλέπονται και ευτυχώς δεν έχουμε συνταγματικό δικαστήριο. Ομως, αν η «κοινή γνώμη» ή η «κοινωνική συνείδηση» αντιληφθεί το ερμηνευτικά παραποιητικό τέχνασμα, θα το καταγράψει. Και αυτό δεν είναι λίγο. Η καταγραφή αυτή αποτελεί ιστορικοπολιτική κύρωση. Η σημασία της ιστορικοπολιτικής κύρωσης είναι, βέβαια, μόνον τόση, όσος και ο εν τόπω και χρόνω πολιτικός πολιτισμός. Το κύρος και η ισχύς του δικαίου, ιδιαίτερα του Συντάγματος, δεν εξαρτάται από τον εξαναγκασμό ως μορφή κύρωσης αλλά από τη θέση που έχουν οι θεσμοί στη συνείδηση των πολιτών.

– Αν, παρά ταύτα, η αξιωματική αντιπολίτευση εμμείνει στη διακηρυγμένη θέση της;

– Θέλω να ελπίζω πως κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Αν συμβεί, όμως, νομικά δεν μπορεί κανείς να παρέμβει.

– Με την τροπή, πάντως, που έχουν λάβει τα πράγματα, η διαστρέβλωση του συνταγματικού πνεύματος, όπως την περιγράφετε, φαντάζει αναπόφευκτη…

– Οχι αναγκαία. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί κι ένα ακόμη ενδεχόμενο: Ο υποψήφιος Πρόεδρος να αρνηθεί την «εργαλειοποίησή» του ως «σκεύος» τεχνάσματος για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να αρνηθεί την έτσι σχεδιασμένη υποψηφιότητά του. Βέβαια, μπορεί να βρεθεί νέος πρόθυμος να παίξει τον ρόλο του εργαλείου. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, η άρνηση του πρώτου θα έχει βαρύνουσα συνέπεια στο πεδίο του πολιτικού πολιτισμού. Και επιτρέψτε μου μια τελευταία παρατήρηση: Πρέπει να γίνει στη χώρα μας επιτέλους αντιληπτό ότι η παραβίαση του Συντάγματος, όπως στο θέμα που συζητάμε, δεν παύει να είναι καταδικαστέα παραβίαση επειδή μπορεί να συντελεστεί «ανενόχλητα» μιας που ούτε προβλέπονται ούτε θα μπορούσαν να προβλέπονται νομικές κυρώσεις. Η κοινωνικοπολιτική μομφή σε μια Δημοκρατία πρέπει να έχει τη σημασία της και να τη λαμβάνουν υπόψη τα μέλη του πολιτικού προσωπικού."

Ιδού λοιπόν και ο "κορυφαίος" συνταγματολόγος, ο άνθρωπος που επί δυο συνεχείς θητείες, υπήρξε επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ! Ο άνθρωπος, που συντάχτηκε με τη πλευρά Βενιζέλου (πνευματικό του παιδί), μετά το βράδυ των άτυχων, για το ΠΑΣΟΚ, εκλογών του Σεπτέμβρη 2007.
Και έρχεται να υποδείξει, πως το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή ο ΓΑΠ, οφείλει να μην "παίξει" με το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μάλοον ο κύριος καθηγητής ζει σε άλλη χώρα. Δεν μπορώ να εξηγήσω με άλλο τρόπο, πώς ζητεί από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να απεμπολήσει το δικαίωμά του να πάει η χώρα σε εκλογές, ώστε επιτέλου να αποκτήσει κυβέρνηση. Εκτός εάν ο έγκριτος νομικός θεωρεί πως σήμερα η χώρα κυβερνάται. Τότε θα πρέπει να διερευνήσουμε και άλλα πολλά. Όπως τις υπόγειες συνεργασίες για μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Αλλά, ας μας το πει και αυτό κύριος καθηγητής. Δεν θα είναι το πρώτο που έχει πει ή πράξει ο κύριος Τσάτσος. Γιατί, καλώς η κακώς, έχουμε και μνήμη και κρίση...

ΓΓΑ

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Κατάπιαμε τη γλώσσα και την ταυτότητα...

Αντιγράφω από το ethnos.gr

"H αφοπλιστική ειλικρίνεια του διεθνούς μεσολαβητή για το Σκοπιανό, Mάθιου Nίμιτς ότι δεν έχει ακούσει από κανέναν στην Aθήνα το οτιδήποτε για θέματα ταυτότητας και γλώσσας αφήνει εκτεθειμένη την ηγεσία του υπουργείου Eξωτερικών και καθιστά ακόμη δυσκολότερη τη μεθόδευση σιωπηρής αποδοχής της κατοχύρωσης διεθνώς της «μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας με αντάλλαγμα το όνομα «Δημοκρατία της Bόρειας Mακεδονίας» για... μερική μόνον διεθνή χρήση.

O κ. Nίμιτς, έχοντας εξαντλήσει κάθε δυνατό συνδυασμό στη δεκαπενταετή ενασχόλησή του με το πρόβλημα, επανέρχεται στις ιδέες του 1993 με παραλλαγές της «Διπλής ονομασίας».

Δείχνει μάλιστα να αγνοεί επιδεικτικά τα νέα δεδομένα που επήλθαν στο Σκοπιανό, όταν η Eλλάδα με το βέτο στο Bουκουρέστι έδειχνε ότι είχε λάβει την απόφαση να αντιμετωπίσει την αδιάλλακτη εθνικιστική γραμμή της σκοπιανής ηγεσίας με όρους ισχύος. Eπιλογή στην οποία δεν εμφανίζεται σήμερα καθόλου σταθερή...

H ξαφνική αισιοδοξία του κ. Nίμιτς την οποία έδειξε να συμμερίζεται και η κ. Mπακογιάννη δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό, καθώς η πρόταση της 8ης Oκτωβρίου την οποία είχε σπεύσει να αποδεχθεί ως βάση διαπραγμάτευσης η υπουργός Eξωτερικών έχει αποκαλυφθεί (από το EΘNOΣ της KYPIAKHΣ) ότι βασιζόταν στα όσα περιέγραφε σε απόρρητο τηλεγράφημά της η τότε Aμερικανίδα πρεσβευτής στα Σκόπια T. Mιλοβάνοβιτς ως συμπέρασμα έπειτα από επαφές και διαβουλεύσεις με τη σκοπιανή ηγεσία.

Το παζάρι
H πρόταση της 8ης Oκτωβρίου του 2008 στη βάση της οποίας τώρα διαπραγματεύεται ο κ. Nίμιτς δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα παζάρι στην προσπάθεια αναζήτησης σοβαρότατων και κρίσιμων ανταλλαγμάτων προς τα Σκόπια, προκειμένου να δεχθούν έστω και για μερική διεθνή χρήση το όνομα «Bόρεια Mακεδονία».

Mερικά από τα ανταλλάγματα που έχει προσφέρει ο κ. Nίμιτς ήταν η αναγραφή και της συνταγματικής ονομασίας στα διαβατήρια, η μη υποχρεωτική χρήση της νέας ονομασίας από τα κράτη μέλη του OHE, η αναγνώριση της συνταγματικής ονομασίας «Δημοκρατία της Mακεδονίας» για τις εσωτερικές υποθέσεις και κυρίως η αποδοχή και της Eλλάδας ότι στα έγγραφα του OHE η εθνικότητα και η γλώσσα εναλλακτικά (με τη νέα ονομασία) θα αναφέρονται ως «μακεδονική».

H πρόταση της 8ης Oκτωβρίου δεν επιδέχεται διορθωτικές αλλαγές γιατί είναι δομημένη με τέτοιον τρόπο ώστε να ικανοποιεί σε μείζονα βαθμό την ιστορική επιδίωξη της σκοπιανής πλευράς για αναγνώριση και από την Eλλάδα «μακεδονικής ταυτότητας».

O κ. Nίμιτς πιθανότατα θα αποσύρει τις αναφορές στο πρωτόκολλο του OHE που περιείχε η αρχική πρόταση (και αναφέρονταν στη «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα») ελπίζοντας ότι αυτή είναι μια από τις... βελτιώσεις, μαζί με μια διαφορετική ρύθμιση για τα διαβατήρια που θα ικανοποιήσουν την ελληνική πλευρά.

ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ
Ανοίγουν πόρτα στον σκοπιανό αλυτρωτισμό

Tο στημένο παιχνίδι από τον κ. Nίμιτς έχει διαφανεί εδώ και μήνες και έχει επισημανθεί ότι η σκοπιανή πλευρά ακόμη και στις πιο ακραίες δηλώσεις της δεν απέκλειε την αλλαγή του ονόματος (για χρήση με την Eλλάδα, όπως επιμένει προκειμένου να δεχθεί την... παραχώρηση να ισχύει το όνομα και για κάποιους διεθνείς οργανισμούς) και έχει αναγάγει σε μείζον και κυρίαρχο ζήτημα τη διατήρηση και διασφάλιση της εθνικής ταυτότητας.

Eτσι η επιδίωξη της σκοπιανής ηγεσίας δεν είναι άλλη από το να αντικαταστήσει το υπάρχον FYROM με το «Δημοκρατία της Bόρειας Mακεδονίας» για ορισμένες διεθνείς χρήσεις και για τις σχέσεις με την Eλλάδα και αυτό να γίνει με μεγάλα και κρίσιμα ανταλλάγματα που σε αυτή την ιστορική αντιπαράθεση (και για τις διεθνείς σχέσεις γενικώς αλλά και για το βαλκανικό στάτους μετά τον Ψυχρό Πόλεμο) θα καταστήσει τη σκοπιανή πλευρά τον απόλυτο νικητή.

O κ. Nίμιτς έχει εν μέρει δίκιο όταν αναφέρει ότι στόχος της διαπραγμάτευσης είναι το όνομα. Aυτό ισχύει μόνον όμως εφόσον επιλεγεί ένα όνομα για όλες (χωρίς καμία εξαίρεση) τις χρήσεις. Διαφορετικά για την Eλλάδα είναι εκ των ων ουκ άνευ η αντιμετώπιση στο πλαίσιο μιας συνολικής λύσης και του ζητήματος της ονομασίας της ταυτότητας και της γλώσσας. H Eλλάδα δεν είχε ούτε έχει πρόβλημα θεωρητικό και τυπικό με την ονομασία της πΓΔM.

Πολύ περισσότερο δεν αποτέλεσε καπρίτσιο της Eλλάδας το θέμα της ονομασίας, όπως πολλοί κατηγόρησαν τη χώρα μας (και δυστυχώς τείνει να επιβεβαιώσει με τη σημερινή πολιτική της η ηγεσία του υπουργείου Eξωτερικών). O «μακεδονισμός» και ο σκοπιανός αλυτρωτισμός δεν εξαντλείται μόνο στο όνομα του κράτους, καθώς ακόμη και αυτή η ονομασία είναι η έκφραση της προσπάθειας για κατοχύρωση και εμπέδωση της «μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας.

Mόνον εάν η νέα ονομασία αφορά όλες ανεξαιρέτως τις χρήσεις (συμπαρασύροντας έτσι και τον καθορισμό της ταυτότητας και της γλώσσας) δεν θα προκύψει από την επόμενη ημέρα (και αφού τα Σκόπια έχουν πάρει το πράσινο φως για E.E. και NATO) πρόβλημα ντε φάκτο και ντε γιούρε κατοχύρωσης της «μακεδονικής» ταυτότητας.

Σε κάθε άλλη περίπτωση μπορεί μεν η κ. Mπακογιάννη να είναι περήφανη ότι απάλλαξε τη χώρα από το Σκοπιανό και... πήρε το όνομα της «Bόρειας Mακεδονίας», η κυβέρνηση αυτή όμως θα έχει βάλει τη σφραγίδα της σε μια παταγώδη αποτυχία της εθνικής εξωτερικής πολιτικής.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr"


H κυβέρνηση Καραμανλή των "βέτο" κλπ, αποδεικνύεται ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ! Ο "υπερήφανος Μακεδόνας", κατά δήλωσή του, πρωθυπουργός, δείχνει για πολλοστή φορά ΑΝΕΠΑΡΚΕΣΤΑΤΟΣ να χειριστεί οποιδήποτε ζήτημα. Πού έβαλε το χέρι του και δεν οδηγηθήκαμε ως χώρα στο χείλος του γκρεμού; Στην Παιδεία; Στην Οικονομία; Στην Άμυνα; Στην Ασφάλεια; Στην Υγεία; Στην Πρόνοια; Πού;
Αποδείχτηκε ένας καταστροφικός θίασος, μια ληστρική συμμορία.
Έχουν εξαντλήσει πλέον όχι μόνο τον πολιτικό τους χρόνο, αλλά και την ανοχή και αντοχή της κοινωνίας. Δεν αρκεί μόνο να ηττηθούν στις εθνικές εκλογές. Πρέπει να συντριβούν. Για να υπάρξει μια και καλή λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας.

ΓΓΑ

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Αμ΄ έπος, αμ΄ έργον

Ο Ιούλιος "τρέχει" να καλύψει το πρώτο του 15νθήμερο, οι καλοκαιρινές αλλεργίες φουντώνουν, οι άδειες του καλοκαιριού βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Στα κομματικά επιτελεία, πάλι, παρατηρείται έντονη κινητικότητα, που οδηγεί σε σκέψεις για το τι πρόκειται να συμβεί αμέσως μετά τις 15 Αυγούστου, οπότε και αρχίζει ουσιαστικά η επιστροφή όλων στις θέσεις τους. Φυσικά, ούτε το καλοκαίρι τελειώνει, ούτε οι διακοπές. Απλά, αναμένεται να ανοίξει ο πρωθυπουργός της Ραφήνας τα χαρτιά του, για να δούμε όλοι οι πολίτες εάν θα ξεσκονίσουμε τα εκλογικά μας βιβλιάρια ή θα τα έχουμε σε αναμονή μέχρι το Μάρτη.
Πέραν των όποιων σκέψεων και διαθέσεων του κου Καραμανλή, αυτό που οφείλουμε όλοι όσοι ανήκουμε στο χώρο της προοδευτικής παράταξης να πράξουμε, είναι να ξεκινήσουμε δυναμικά από τις 17/8, γνωρίζοντας πως οι εθνικές εκλογές είναι αναπόφευκτες. Και μάλιστα, έχοντας βαθιά ριζωμένη μέσα μας την πεποίθηση πως αυτές οι εθνικές εκλογές πρέπει να είναι νικηφόρες.
Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, οφείλουμε να ριχτούμε στον αγώνα για να ανατραπεί η κυβέρνηση της φαυλότητας και της αδιαλαξίας, η κυβέρνηση του αίσχους και των υπόγειων διαδρομών.
Έχει μεγάλη αξία το γεγονός πως της Δημοκρατικής Παράταξης, ηγείται ο Γιώργος Παπανδρέου, ένας πολιτικός με όραμα και πάθος για τη χώρα. Ένας πολιτικός αμέμπτου ηθικής, που προκαλεί με τη στάση και την παρουσία του το φθόνο των ΜΜΕ και των πάσης φύσεως εργολάβων!
Αυτόν τον άνθρωπο, τον πολιτικό αρχηγό, τον ηγέτη, έχουμε την τύχη να είναι μπροστάρης στο μεγάλο αγώνα για τη νίκη. Μια νίκη που όταν έρθει οφείλουμε να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού. Γιατί η Δημοκρατική Παράταξη θα κριθεί ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ και δεν θα έχει περίοδο χάριτος. Γιατί η Δημοκρατική Παράταξη, ΠΑΝΤΑ έβγαζε το φίδι από την τρύπα. Γιατί η Δημοκρατική Παράταξη είναι η παράταξη της ευθύνης και του δύσκολου δρόμου. Είναι η παράταξη της υλοποίησης των μεγάλων οραμάτων, η παράταξη των έργων και της πράξης.
Έχουμε ευθύνη, έχουμε όραμα, έχουμε ΑΡΧΗΓΟ.
Να δείξουμε ΚΑΙ ωριμότητα!
Αμ΄ έπος, αμ΄ έργον!

ΓΓΑ

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Εν αναμονή...

Όλα καλά και όλα ωραία, το καλοκαίρι βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο χρόνο μας και περιμένουμε με ανυπομονησία (;;;) να δούμε αν ο "καταλληλότερος" αποφασίσει και πάλι αρχές του Σεπτέμβρη να στείλει τη χώρα σε κάλπες.
Φυσικά, το ερώτημα είναι, με ποια αιτιολογία θα ζητήσει εκ νέου πρόωρες εκλογές; Γιατί το χαρτί της οικονομίας, το έκαψε το 2007. Τι του μένει; Εθνικό θέμα, τύπου "Σκόπια"! Αν και ως "υπερήφανος Μακεδόνας", κατά δήλωσή του, δεν βλέπω να το πολυπιστεύει ως πρόβλημα, δεδομένου ότι ήδη κάνει όλα τα χατίρια της κας ΥΠΕΞ.
Εν αναμονή, λοιπόν, των αποφάσεων του πλέον ακατάλληλου πολιτικού που κυβέρνησε τη χώρα...

ΓΓΑ

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Αλογοσκούφης...

Είναι, πράγματι, εντυπωσιακό, νά έρχεται σήμερα ο πρώην τσάρος της ελληνικής οικονομίας, καθηγητής Γιώργος Αλογοσκούφης και να κρίνει τα πάντα! Μα τα πάντα! Έχει άποψη, ο άνθρωπος που διέλυσε την οικονομία με την περίφημη δημοσιονομική απογραφή, εκτινάσσοντας το χρέος, ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με τα διεθνώς παραδεκτά!
Και αφού προέβη σε αυτή την ατιμωτική, για τη χώρα μας, πράξη, έρχεται να κρίνει τα μέτρα του διαδόχου του! Και είναι αυστηρός!!!
Ελικρινά, θα μας τρελάνουν! Ο καθηγητής Αλογοσκούφης, ο οποίος γιαουρτώθηκε στο LSE, όπου είχε πάει για μια ομιλία του στους εκεί φοιτητές, επανέρχεται σήμερα, ως τιμητής των πάντων. Προτείνει, μάλιστα, να γίνουν γρήγορα οι εκλογές για να μη σύρεται η χώρα σε μια μακρά προεκλογική περίοδο. Αυτοί μας κυβέρνησαν και εξακολουθούν να μας κυβερνάνε! Αρισβίστες της πολιτικής και μικρολαμόγια!
Τα πάντα για την τσέπη τους!
Γιατι δεν είδα κάπου ο κος καθηγητής να πρότεινε, στα πλαίσια της περιστολής των δημοσιονομικων εξόδων, κατάργηση κάποιας από τις πολλές ατέλειες που έχουν οι βουλευτές....
Έτσι, για να ισορροπήσει το κακό από τη δημοσιονομική απογραφή! Αλλά, ξέχασα! Για όλα φταίει η διεθνής οικονομική κρίση! Ή, αλλιώς, τι σημαίνει στην πολιτική να είσαι τυχεράκιας!

ΓΓΑ