Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Νέος Ευρωπαικός Διαφωτισμός


Ουδείς μπορεί να κλείσει τα μάτια του στη νέα πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς, από το 2007, οπότε και ξεκίνησε η τεράστια αυτή οικονομική κρίση. Ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει στοιχεία και παραμέτρους, αλλά και τους ισχυρούς παίκτες του παιχνιδιού αυτού.
Κατ’ αρχήν υπάρχει μια βασική παραδοχή. Όλο αυτό το παιχνίδι με την οικονομική κρίση είναι στημένο και μάλιστα πολύ καλά. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, μετά από ένα απίστευτο άνοιγμα στην κοινωνία και τους λαούς, με τη συνεχή χρηματοδότηση του life style, με την απίστευτη άνεση στην έκδοση πλαστικού χρήματος, αποφάσισε να αλλάξει πολιτική, στραγγαλίζοντας, πλέον, ακόμη και την επιβίωση των ανθρώπων. Και γίνεται αυτό, σε μια εποχή, που δυο κυρίαρχα νομίσματα, εξαρτούν το ένα την παρουσία του από το άλλο. Δολάριο και ευρώ, ή, ευρώ και δολάριο, σε ένα ταγκό χωρίς τέλος.
Και εδώ αρχίζουν τα σενάρια. Τι ευρώ χρειάζεται το δολάριο; Ποια ισοτιμία; Ας μη λησμονούμε ότι η Νέα Υόρκη έχει καταστεί ένας απίστευτα προσιτός οικονομικά προορισμός για πολλούς Έλληνες, όταν η αγορά της είναι εξαιρετικά φτηνή! Στην ισοτιμία 1,40 ή 1, 38 κάνει ο Έλληνας ταξίδι στην Νέα Υόρκη, ζει για λίγες μέρες το αμερικάνικο όνειρο και επιστρέφει με τις βαλίτσες γεμάτες ρούχα!
Όμως, το σενάριο δεν απαντήθηκε… Τι θέλει η παγκόσμια οικονομία; Πέρα από το κέρδος; Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε πως σταδιακά, είτε το θέλουμε, είτε όχι, οδεύουμε προς μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση, με ότι αυτό συνεπάγεται. Και η χώρα μας βρίσκεται στην πρωτοπορία αυτής της ιδέας! Πώς; Μα με τη διακυβέρνηση των τελευταίων ετών. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης; Τρόικα! Μαγική συνταγή δια πάσαν νόσον! Αρκεί; Όχι! Η τρόικα ζητεί και οι εδώ εντολείς εκτελούν! Τι εκτελούν; Την κυριαρχία της χώρας! Πώς; Με τη λήψη μέτρων, με την ψήφιση μεσοπρόθεσμων, με την υπογραφή Μνημονίων. Και αυτά, το πρώτο που προβλέπουν είναι η απώλεια μέρους της κυριαρχίας, η παραχώρηση φιλέτων, η εξάντληση μέχρις εξουθενώσεως του λαού. Και πιο πολύ, η μερική κατάργηση του Συντάγματος, του κυρίαρχου χάρτη υπάρξεως του Κράτους.
Και η μικρά Ελλάς είναι το στοίχημα, το πείραμα. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι Ευρωπαίοι δοκιμάζουν τα όρια ανοχής και αντοχής του Έλληνα, περιμένοντας τη μεγάλη έκρηξη. Γιατί και αυτή βρίσκεται προ των πυλών. Είτε το βλέπουν κάποιοι, είτε όχι.
Η Ευρώπη των λαών έχει καταστεί Ευρώπη των μονοπωλίων, οι λαοί υποχείρια κυβερνώντων χαμηλού βεληνεκούς. Πίστεψαν στην ΟΝΕ, χωρίς προηγουμένως να λάβουν υπόψη τους την πολιτική ένωση. Και βάσισαν την ένωση στο Νόμισμα. Δηλαδή, ΝΟΜΙΣΑΝ πως ενώνονται! Αλλά, φευ! Πώς μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο, χωρίς να προηγηθεί ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ένωση, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ένωση. Μια Ευρώπη από τη Λισσαβώνα μέχρι τα Ουράλια και από το Όσλο μέχρι τη Λευκωσία. Αντί γι αυτό, έχουμε μια Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη, με τη Γαλλία του Διαφωτισμού και της Επανάστασης ως εξαπτέρυγο. Και την Ιταλία με την Ισπανία να καταρρέουν! Το Δ’ Ράιχ σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Το μάρκο αντικατέστησε το ευρώ. Σκληρό μάρκο, σκληρό ευρώ. Και παντού ύφεση. Και αν αυτή τη στιγμή Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία και Ισπανία βουλιάζουν, θεωρούν οι πεφωτισμένοι Γερμανοί οικονομολόγοι, ότι θα γλυτώσουν; Απατώνται!
Η λύση είναι ΑΜΕΣΑ οι λαοί του Ευρωπαϊκού Νότου να στοιχηθούν συγκροτώντας ένα ισχυρό μέτωπο. Και να διατυπωθεί ένας νέος Διαφωτισμός. Μια νέα Χάρτα στην οποία να περιγράφεται η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα στηρίζεται ΠΡΩΤΙΣΤΑ στην πολιτική ένωση και ακολούθως στη νομισματική. Εξάλλου, αποδείχτηκε πως αν οι λαοί της Ευρώπης δεν αποδεχτούν τις ιδιαιτερότητές τους, δε μπορούν να ενωθούν. Και η αρχή μπορεί να γίνει από τις χώρες που το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει στοχοποιήσει. Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιταλία, Ισπανία. Το φιλέτο της Ευρώπης! Οι χώρες που γνώρισαν στυγνά καθεστώτα και που βγήκαν αλώβητες. Οι χώρες που οφείλουν να αντισταθούν στο Δ’ Ράιχ ενός αφιονισμένου και αχόρταγου κατακτητή. Που τα πλεονάσματα του τα οφείλει στα ελλείμματα των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης…
Σημαντικό στοιχείο είναι να συνειδητοποιήσουν οι λαοί του Νότου, πως ΔΕΝ έχουν να χάσουν κάτι από μια πιθανή έξοδό τους από το ευρώ. Άλλοι χάνουν, όχι οι λαοί. Οι λαοί οφείλουν να συνεχίσουν την ιστορική τους διαδρομή. Τα νομίσματα δεν γράφουν ιστορία. Ιστορία γράφουν οι λαοί και μάλιστα οι λαοί που ξέρουν να σηκώνουν το κεφάλι τους στους κατακτητές τους. Ιστορία γράφουν οι λαοί που υπάρχουν για να χρησιμοποιούν και όχι να χρησιμοποιούνται από τα νομίσματα!
Η στιγμή προς το σημείο μηδέν πλησιάζει. Ο Ευρωπαϊκός Νότος έχει τη χρυσή ευκαιρία στα χέρια του, να σπάσει τα δεσμά των ανελεύθερων πολιτικών και να αποφασίσει μια νέα αρχή. Αρχή με προοπτική και όραμα. Με το βλέμμα προς μια Ευρώπη των λαών και όχι των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

γγα