Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007

Σάββατο, 25/8/07

Ήταν 12.25, όταν οι σειρήνες διέκοψαν την οικογενειακή ηρεμία. Από την προηγούμενη μέρα καιγόταν όλος ο νομός Ηλείας. Οι φωτιές άναβαν η μια μετά την άλλη και τελειωμό δεν είχαν... Οι σειρήνες της Πυροσβεστικής ήταν το τίναγμα από την καναπέ... Πετάχτηκα επάνω και βγήκα στη βεράντα. Το θέαμα αποκρουστικό. Το δασάκι στη Ναυαρίνου καιγόταν... Τι άλλο χρειαζόταν;
"Φεύγω" και γρήγορα φόρεσα ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, πήρα έναν κουβά και ξεχύθηκα στο δασάκι. Πόσοι βρεθήκαμε εκεί γύρω, δεν μπορώ να το σκεφτώ... Όλοι στο δρόμο, για το δασάκι μας... Με κουβάδες, νέοι, γέροι, μεσήλικες, χωρίς διάκριση, για το μέλλον των παιδιών μας, για την ανάσα μας, για το πράσινο που μας αναλογεί... Η ώρα κυλούσε σαν τρελή. Εγώ δεν κύτταζα το χρόνο, ήθελα να σβήσει, ήθελα να είναι ηρεμήσουμε όλοι...
Και την άλλη μέρα, Κυριακή, ακούστηκε το αμίμητο... "Ασύμμετρη απειλή", από το στόμα του σαμουράι Βύρωνα, του άρχοντα της Δημόσιας Τάξης... Αντί για σιωπή, προτιμήσανε την παρουσία στα μέσα... Το είχανε ανάγκη, όσο ο ηλικιωμένος την επιβεβαίωση όταν συνάπτει σχέση με μικρότερη...
Μόνο που δεν το έχουμε ανάγκη εμείς. Εμείς θέλουμε τα δασάκια μας, τα πάρκα μας, τα άλση μας, την ηρεμία μας και την ασφάλειά μας, Αν δεν μπορούν, που τελικά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ, να μας τα διασφαλίσουν, καλό ταξίδι... Τα έδρανα της αντιπολίτευσης τους είναι υπεραρκετά... Δε χρειάζονται κάτι άλλο... Γιατί το πήρανε και δεν ήξεραν τι να το κάνουν. Γι΄αυτό καλό ταξίδι στη δεξιά της βιβλικής καταστροφής. Το πράσινο το χρειαζόμαστε έστω και σαν ελπίδα...

Τρίτη 28 Αυγούστου 2007

Ασύμμετρη απειλή

Και ξαφνικά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ( ή παντελούς διάλυσης και αταξίας;) ανεκάλυψε την "ασύμμετρη απειλη". Όλοι αναρωτηθήκαμε σαν τι να εννοούσε ο ποιητής; Ο ποιητής προφανώς, θέλοντας να καλύψει την ανεπάρκειά του, αλλά και την ανεπάρκεια της παράταξής του γενικότερα, "ανεκάλυψε" δράκους και άλλα τινά παραμύθια. Γιατί; Αφού ο ίδιος σχεδόν μας είπε προ καιρού ότι κάνει αγγαρεία, ποιος τον κρατάει στη θέση του; Μήπως ο κος πρωθυπουργός, ο άρχων της Ραφήνας, κυττάζει στον πάγκο και δε βρίσκει παίχτη για αλλαγή; Ή τον διατηρεί στη θέση του για να υπάρχουν ισορροπίες στην Β΄ Αθηνών; Ποιος θα πληρώσει για τη βιβλική καταστροφή, σε όλη τη χώρα, που όμοιά της δε γνώρισε σε οποιαδήποτε φάση της ιστορίας της;
Πολλά τα ερωτήματα. Χάθηκαν ζωές, περιουσίες, καταστράφηκε γη εύφορη, που τροφοδοτούσε όλη τη χώρα. Και δεν υπήρξε μια παραίτηση, για λόγους ευθιξίας, βρε αδερφέ! Δεν υπήρξε κάποια διορθωτική κίνηση, έστω για τα μάτια του κόσμου...
Και για πολλοστή φορά οι ανίκανοι κυβερνώντες, αναζητούν ομοιότητες με την 11η Σεπτεμβρίου της Νέας Υόρκης... Και ομιλούν περί "ασύμμετρης απειλής" οι εκφραστές της απύθμενης βλακείας και της καταστροφικής ανικανότητας...