Ήδη εδώ και 2 ώρες έχει ξεκινήσει η εκλογική διαδικασία. Η μόνη ημέρα που ο λαός έχει την εξουσία στα χέρια του. Ο καιρός είναι εξαιρετικός, αν και κάποια συννεφάκια θέλουν να μας χαλάσουν τη διάθεση. Δε θα περάσει.
Χτες βράδυ μίλησα με το μικρό ξάδερφο Γιώργο στο τηλέφωνο. Τον άκουσα απαισιόδοξο. Είναι από τις ελάχιστες φορές που τον ένιωσα τόσο προβληματισμένο.
"Ο λαός δεν είναι ώριμος να δεχτεί το Γιώργο Παπανδρέου". Όταν κλείσαμε το τηλέφωνο αισθάνθηκα ο προβληματισμός του να έχει περάσει σε μένα. Αμέσως ήρθε στο μυαλό μου η επόμενη μέρα. ΠΑΣΟΚ σε Συνέδριο. Ποια η απαίτηση; Με τι όραμα; Για ποιον ως αρχηγό;
Εφιάλτης πραγματικός. Κυρίως, γιατί σε αυτή τη χώρα, όπου εξοστρακίστηκε ο Αριστείδης ο Δίκαιος, όλα είναι πιθανά. Ακόμη και να δούμε πάλι τα λαμόγια της δεξιάς, τα τρωκτικά του κράτους, στην εξουσία, με ανανεωμένη τη λαική εντολή. Δε θα το αντέξω. Άλλη μια τετραετία ακυβερνησίας, με έναν ανύπαρκτο πρωθυπουργό να ομιλεί περί μεταρρυθμίσεων. Και από κάτω, κάποιοι χαχόλοι να τον χειροκροτούν!
Πόσο πιο κάτω μπορεί να φτάσει μια κοινωνία, μια χώρα; Με ανύπαρκτο κυβερνήτη και όλα στον αυτόματο πιλότο. Χωρίς πυξίδα, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς όραμα. Και κυρίως, χωρίς ελπίδα για το αύριο.
Όλοι οι Δημοκράτες πολίτες αυτής της χώρας έχουμε μια τεράστια υποχρέωση.
"Εμπρός για να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα."
Να δώσουμε τον τελευταίο αγώνα στην κάλπη. Γιατί σήμερα αποφασίζουμε για το παρόν και το μέλλον. Η ψήφος μας είναι δημοψήφισμα σε μια πορεία προς το χτες ή το αύριο. Έχουμε χρέος απέναντι στη νεολαία, να τους προσφέρουμε το μέλλον.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου