Περί αγιοποίησης

Τελευταία όλοι μας γινόμαστε μάρτυρες μιας προσπάθειας, από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, να καταδειχτεί η αδυναμία του Γεωργίου Παπανδρέου να ηγηθεί της Δημοκρατικής Παράταξης. Ταυτόχρονα, τα ίδια μέσα, "φτιάχνουν" εικόνα στο αντίπαλον δέος, καθηγητή Βενιζέλο, τέτοια, που αν κάποιος βρίσκεται εκτός Ελλάδας, θα πιστέψει ότι πρόκειται για τον Αη Γιώργη τον καβαλλάρη, που θα σκοτώσει το δράκο (όρα πρωθυπουργός).

Ταυτόχρονα, οι ίδιοι κύκλοι, εκφραστές τεράστιων οικονομικών και εκδοτικών συμφερόντων, αναφέρονται συνεχώς στο έργο της περιόδου της πρωθυπουργίας Σημίτη -αναμφίβολα τεράστιο- υποβαθμίζοντας, όμως, το γεγονός ότι τα σημερινά αποτελέσματα των συνεχών εκλογικών αποτυχιών του ΠΑΣΟΚ είναι συνέπεια της αδιέξοδης πολιτικής, σε κοινωνικο επίπεδο, των κυβερνήσεων Σημίτη.

Αυτή, λοιπόν, η αγιοποίηση που επιχειρείται για τον πρωην πρωθυπουργό, καλό είναι να περιοριστεί. Όλοι ζούμε σε αυτή τη χώρα, στηρίξαμε τον τότε πρωθυπουργό, αλλά όλα έχουν ένα τέλος. Και μην λησμονούμε ότι όλα όσα σήμερα γίνονται στο ΠΑΣΟΚ οφείλονται στο ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός ήθελε να φύγει αήττητος, μεταφέροντας τα δικά του χρέη στην πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου.

Τι πληρώνει ο σημερινός Πρόεδρος του Κινήματος; Τη διάθεσή του να κρατήσει μια Παράταξη, που ήταν έτοιμη να διαλυθεί, ενωμένη. Το πέτυχε, εν πολλοίς, σήμερα, όμως, πληρώνει αυτό ακριβώς.

Η επόμενη μέρα δεν ξέρω πώς θα ξημερώσει. Πάντως προτιμώ, από μια σπαρασσόμενη, από εσωτερικές έριδες, τεράστια Παράταξη, μια μικρότερη και ομοιογενή. Γιατί η ομοιογενής Παράταξη έχει τη δυναμική να γίνει Κυβέρνηση, η άλλη όχι.