Για να μην νομίζουν οτι δεν θυμόμαστε...

Οι ώρες προς τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου όλο και λιγοστεύουν. Η στιγμή της συζήτησης για το τι συμβαίνει και προς τα πού θα πάει το Κίνημα, πλησιάζει. Άρα, πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα ακουστούν και πολιτικές θέσεις.

Λίγο πριν από όλη αυτή τη διαδικασία, καλό θα είναι να γίνει μια αναδρομή στο 2004 και στην απονομή του "δαχτυλιδιού" της ηγεσίας του Κινήματος στον Γεώργιο Παπανδρέου, από τον τότε Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη.

Από το καλοκαίρι του 2003 και λίγο πριν τον περίφημο ανασχηματισμό και την απομάκρυνση του Κώστα Λαλιώτη, συζητιόταν η αποχώρηση Σημίτη και η προώθηση του Γεωργίου Παπανδρέου στην Προεδρία του Κινήματος και την Πρωθυπουργία. Αυτό δεν έγινε τότε. Αντι για αυτό, είδαμε κάτι που πολύ λίγοι καταλάβαμε εκείνη τη στιγμή, απλά το καταλάβαμε λίγο καιρό αργότερα.

Ο Σημίτης προχώρησε σε μια κίνηση, που ο ίδιος ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ κατά το παρελθόν, αυτή της δυαρχίας. Δηλαδή, ο ίδιος Πρωθυπουργός και άλλος Πρόεδρος. Και ποιος ήταν ο ιδανικός "άλλος" για να περιορίσει την έκταση της ήττας, από την καλπάζουσα προς την εξουσία Δεξιά; Ο Γεώργιος Παπανδρέου. Πράγματι, αυτό έγινε. Με δόξα και τιμή παρέδωσε ο Κώστας Σημίτης την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας τον Γεώργιο Παπανδρέου να διαχειριστεί την προεκλογική περίοδο, με υποψήφιους που είχε επιλέξει ο ίδιος ο Σημίτης. Το αποτέλεσμα των εκλογών του 2004 είναι γνωστό. Ήττα για το ΠΑΣΟΚ και άνοδος της νεο-Καραμανλικής Δεξιάς στην εξουσία. Η ήττα χρεώθηκε στον Γεώργιο Παπανδρέου. Την ήττα αυτή ακολούθησε η ήττα στις Ευρωεκλογές, η μέτρια παρουσία του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2006 για την τοπική Αυτοδιοίκηση, με ένα πλήθος εσφαλμένων επιλογών προσώπων και τέλος η ήττα στις εθνικές εκλογές του 2007, την οποία η πλευρά του Κώστα Σημίτη χρέωσε στον Γεώργιο Παπανδρέου.

Δε θέλω να κάνω ανάλυση λαθών, εξάλλου αυτό θα το καταγράψει ο ιστορικός του μέλλοντος, κάτι που δεν φιλοδοξώ να γίνω. Είναι, όμως, σημαντικό να επισημανθεί ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου, έστω και τώρα, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι υπήρξε θύμα μιας μεγάλης και οργανωμένης σκευωρίας, που ήθελε να του χρεώσει ανικανότητα και αδυναμία στο να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ. Ο κοινός νους αυτό μπορεί να το αντιληφθεί, γι΄αυτό και όλος ο κόσμος στέκεται στο πλευρό του Προέδρου Γεωργίου Παπανδρέου.

Θα ήθελα να κλείσω υπενθυμίζοντας στους σκευωρούς και τους ανθρώπους των μεγάλων συμφερόντων, ότι ο Έλληνας, όπου κληθηκε να επιλέξει ανάμεσα στο συμφέρον και το συναίσθημα, επέλεξε το συναίσθημα. Για να μην αναζητούν κάποιοι την 12η Νοεμβρίου τους λόγους της ήττας τους...