Το άσπρο μαύρο

Είναι εντυπωσιακό πώς μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει το άσπρο μαύρο. Αναφέρομαι στην παρουσία του Βαγγέλη Βενιζέλου, στην τηλεόραση του ALPHA χτες το βράδυ και στη συνάντηση που είχε με τους δημσιογράφους λίγες ώρες νωρίτερα στο εσττιατόριο "Πάρκο".

Είναι προφανές ότι υπό το φόβο της ήττας , που πλέον μοιάζει πολύ πιθανή, έχει αρχίσει την κινδυνολογία.

Αντιγράφω από το www.ethnos.gr, αναφερόμενος στη συνέντευξη του Γεωργίου Παπανδρέου στο ALTER:

Ο κ. Βενιζέλος υπήρξε σαφής. «Είδα έναν Γιώργο Παπανδρέου απειλητικό. Μια λέξη έλειπε ακόμα από το στόμα του, για να πει ότι θα διώξω τον Βενιζέλο, τον Λοβέρδο, τον Βερελή, τον Φλωρίδη, τον Παπαδόπουλο». Χαρακτήρισε, μάλιστα, την όλη εμφάνιση του κ. Παπανδρέου ως «διχαστική». Οπως δε είπε, για να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη, θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα, που θα εγγυάται την ενότητα του ΠΑΣΟΚ. Και όταν ερωτάται ποιο θα είναι αυτό το αποτέλεσμα, απάντησε «το αποτέλεσμα που θα εκλέγει εμένα».
«Εμείς λέμε όλοι μαζί για τη σύνθεση» είπε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι το κόμμα που αναφέρει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ («όλοι μαζί συζητάμε και όλοι μετά υπερασπιζόμαστε την άποψη της πλειοψηφίας») είναι ένα κλασικό λενινιστικό μοντέλο δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, το λεγόμενο και «κόμμα νέου τύπου».

Άνθρωποι, όπως ο Βενιζέλος, επιδιώκουν να βρίσκονται σε ασταθή περιβάλλοντα, ώστε να καταφέρνουν να προβάλλονται. Τι άλλο από "ασταθές περιβάλλον" ήταν το ΠΑΣΟΚ που έφτασε στο τραγικό αποτέλεσμα των εκλογών της ήττας; Και ποιοι προκάλεσαν το "ασταθές περιβάλλον"; Ποιοι ήταν οι βασικοί υπαίτιοι ώστε το ΠΑΣΟΚ να φτάσει στην εκλογική μάχη με θολό ιδεολογικό στίγμα; Σίγουρα, όχι μόνο ο Γεώργιος Παπανδρέου. Γιατί, είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί κάποιος μαζί του, ο Γιώργος έχει θέσεις για όλα τα ζητήματα. Μήπως κάποιοι τον έφθειραν με απώτερο σκοπό τη σημερινή προσφυγή σε εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη νέου αρχηγού;

Τώρα, ο "εξαίρετος" επιστήμων και "έγκριτος" κύριος καθηγητής, αναφέρεται σε διαγραφές και επιδιώκει να εγκλωβίσει τον Γεώργιο Παπανδρέου για πολλοστή φορά, ώστε αν επανεκλεγεί ο Γεώργιος Παπανδρέου, να εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ομηρεία, μη προχωρώντας στις επιλογές του. Μόνο που σήμερα δεν είναι 2004.

Ήδη οι τρεις ήττες είναι πολλές και ένα καλό μάθημα ακόμη και για έναν ήπιο άνθρωπο, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου. Συνειδητοποίησε ότι το περιβάλλον Βενιζέλου τον ροκάνιζε τόσα χρόνια. Το ΖΑΠΠΕΙΟ είναι ακόμη νωπό.

Δεν υπάρχουν συμβιβασμοί για τον ηγέτη, αγαπητέ κύριε Βενιζέλε. Γιατί όταν ο ηγέτης συμβιβάζεται, τότε αναπτύσσονται σαπρόφυτα, όπως εσείς και τα περιβάλλοντά σας, που αποτέλεσαν βαρίδια για την Παράταξη. Καλύτερα μικρό και συμπαγές με προοπτική νίκης, παρά "όλον" και ασαφές, συμβιβασμένο με την ήττα. Δεν υπάρχει διάσπαση ΜΟΝΟ όταν υπάρχει σεβασμός στο πρόσωπο του αρχηγού. Όταν δεν υπάρχει σεβασμός, τότε ο ΜΟΝΟΣ δρόμος είναι η πόρτα της εξόδου.

Αυτά τα ολίγα για αρχή. Έπεται και συνέχεια.