1963, 45 χρόνια μετά!

Ναι, είχα την ανάγκη να βάλω τη φωτογραφία του Προέδρου. Γιατί το δικαιούται! Γιατί στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, όταν το Κίνημα περνούσε τη χειρότερη φάση από την ίδρυσή του. Γιατί κατάφερε, μέσα από διαδικασίες σκληρές, να κρατήσει το Κίνημα ενωμένο, βάζοντας στο περιθώριο της συνείδησης του λαού, όλους όσους τον αμφισβήτησαν, τον μείωσαν, τον ειρωνεύτηκαν, από την ημέρα που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ. Γιατί, ακολουθώντας τον μοναχικό του δρόμο, δικαιώθηκε! Ναι, δικαιώθηκε! Και κατάφερε να αλλάξει το κλίμα, με μόνο οδηγό τη δική του φιλοσοφία.
Να, λοιπόν, γιατί είναι ηγέτης! Αδιαμφισβήτητος από εχθρούς και φίλους...
Σήμερα, που η χώρα βρίσκεται στη δίνη μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, σήμερα, που η χώρα παλινωδεί στην ακυβερνησία μιας α-Δέξιας κυβέρνησης, είναι η ώρα του Γιώργου Παπανδρέου. Και σήμερα, είναι η δική του μέρα, καθώς πήρε στα χέρια του την κατάσταση, μιλώντας για εκτροπή της Δημοκρατίας...
Γιατί η περίοδος μου θυμίζει έντονα 1963; Μήπως ήρθε η ώρα του Τριανταφυλλίδη του νεότερου;

ΓΓΑ