Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Καλημέρα

http://www.youtube.com/watch?v=YxjF1s2T7GI&feature=related

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες,
χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά,
δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί,
εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χτες,
δανείσου κι εσύ μια φορά και βρες μονοπάτι ξανά
κι αν χάνεις αυτό που σε ζει δεν έφταιξες μόνον εσύ,
αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά.

Τον πόλεμο ζητώ για μια ζωή που δεν τη ζω,
να μην μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά,
πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.

Η πιο τρυφερή έκφραση έρωτα για τη ζωή, από έναν άνθρωπο που τερμάτισε τη ζωή του αρκετά νωρίς. Κι αν κάτι αξίζει είναι αυτά τα λίγα λόγια, μεστά και πλούσια. Ίσως γιατί τον πλούτο τον νιώθουν καλύτερα οι άνθρωποι που ξέρουν να υμνούν, αρκούμενοι στον πλούτο των συναισθημάτων τους.
Πρωί Πέμπτης, ίσως ιδιαίτερα πρόωρο για φιλοσοφικές αναζητήσεις. Άρα; Ας αρκεστούμε σε αυτό και βλέπουμε... Η μέρα είναι μπροστά μας, θα μας πλημμυρίσουν τόσα κακόηχα...
Καλημέρα

ΓΓΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: