Πριν 16 ακριβώς χρόνια, εκλεγόταν ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Δημοκρατικός Μπιλ Κλίντον. Λίγους μήνες μετά θριάμβευε ο Ανδρέας Παπανδρέου, επανερχόμενος στην πρωθυπουργία, μετά την περιπέτεια με το κατασκευασμένο σκάνδαλο Κοσκωτά. Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε τη χώρα επί σχεδόν 11 χρόνια, με λαμπρές επιτυχίες, όπως την ΟΝΕ, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την αναμόρφωση της χώρας.
Σήμερα, εκλέχτηκε ως Πρόεδρος των ΗΠΑ ο Μπάρακ Ομπάμα. Τα άστρα δείχνουν ότι στις επερχόμενες εκλογές έρχεται η ώρα του Γιώργου Παπανδρέου. Του πολιτικού που μειώθηκε και υποτιμήθηκε όσο κανένας άλλος στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας.
Είναι σημαντική αυτή η αλλαγή στις ΗΠΑ. Σηματοδοτεί την ανάγκη για το διαφορετικό στην διακυβέρνηση, για την εμπιστοσύνη σε νέους ανθρώπους, για την υποχρέωση της πολιτικής να βρίσκει λύσεις στα αδιέξοδα. Η πρόκληση ξεκίνησε. Είμαστε εδώ και αναμένουμε με αισιοδοξία την επόμενη μέρα. Για έναν διαφορετικό πλανήτη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Απο τότε που υπήρχαν οι οιλιγαρχικοί και οι δημοκρατικοί στην αρχαία Αθήνα, οι Πράσινοι και οι Βένετοι στο Βυζάντιο, οι Βασιλικοί/Δεξιοί και οι Δημοκρατικοί/Κεντρώοι και Αριστεροί σε όλες τις χώρες, δυστυχώς ή ευτυχώς ο δικομματισμός είναι μια πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα η δεξιά παράταξη μας έδωσε τα χάλια του 1922 όταν Βασιλόπαιδες αξιωματικοί ανέλαβαν τα ινία του στρατού, μας έδωσε την δικτατορία του Μεταξά και την Χούντα του 67. Τελευταία η φασιστική δεξιά έχει συρρικνωθεί και η "φιλελεύθερη" δεξιά της αγοράς πήρε την σκυτάλη με τα γνωστά αποτελέσματα.
Από την άλλη η Δημοκρατική παράταξη έδωσε λαμπρά δείγματα ριζοσπατικών αλλαγών και έχανε την εξουσία όποτε στελέχη της (και δυστυχώς πάντα υπήρχαν τέτοια) ακολουθούσαν τις σειρήνες του εύκολου πλουτισμού μέσα από τη διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας.
Ο Σημίτης με όλα τα λάθη του και τα τρωτά του, για ένα πράγμα δεν μπορεί να κατηγορηθεί: ότι ήταν ο "Αρχάγγελος της διαφθοράς" όπως τον αποκαλούσε ο "Σεμνα και ταπεινά" πρωθυπουργός μας. Είχε όμως δείξει ΑΝΟΧΗ σε τέτοια φαινόμενα και οι γύρω του οργίασαν.
Τώρα που από ότι φαίνεται ο Γιώργος θα πιάσει το τιμόνι του καραβιού μέσα σε μεγάλη φουρτούνα, θα μπορέσει να έχει δίπλα του στελέχη νέα και άφθαρτα που να εμπνένουν εμπιστοσύνη;
Ο Παπακωνσταντίνου, ο Ραγκούσης, ο Μπεγλίτης, ο Τσιόκας, ο Ρόβλιας και πολλοί άλλοι νέοι στην πολιτική πιστεύω ότι θα δώσουν κάτι το καινούργιο. Θα θελήσει ο Γιώργος να στηριχθεί σε αυτούς ή θα δούμε πάλι πρόσωπα παληά;
Και για να εξηγούμαι, δεν έχω τίποτα ενατίον του Πάγκαλου, του Σκανδαλίδη, του Λαλιώτη, της Βάσως κι όλων αυτών. Ισα-ισα τους τιμώ για όσα προσέφεραν, αλλα ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Ας ασχοληθούν και με κάτι άλλο, η πολιτική όταν γίνει δια βίου επάγγελμα γίνεται επικίνδυνη.
Γιαννη μου τα πιστευεις αυτα?Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο Καραμανλης ειναι κι ο Παπανδρεου!μερικοι εχουμε και κριση και μνημη !μην μας υποτιματε !!!!ΞΑΔΕΛΦΗ
Όχι ακριβώς! Δεν είναι όλοι ίδιοι, τώρα που το σύμβολο της πολιτικής ανυπαρξίας καταρρέει! Πότε αμφισβητήθηκε ο "καταλληλότερος" και από ποιον; Μήπως από τα ΜΜΕ που τους τα έδωσε όλα; Μήπως από τους δήθεν νταβατζήδες που επίσης τους στήθηκε; Από τους τραπεζίτες που τους κατέστησε ασύδοτους και τώρα δήθεν τους απειλεί ενώ τους προσφέρει απλόχερα 28 δις;
Το πρόβλημά μου δεν είναι η σύγκριση Γιώργου και Κωστάκη, γιατί δεν συγκρίνονται ανόμοια είδη. Αυτό που με απασχολεί είναι το ποιοι θα βρεθούν σε υπουργικές θέσεις. Αυτό και μόνο είναι το πρόβλημά μου. Γιατί δε χρειάζονται άλλοι απατεώνες στην πολιτική ζωή του τόπου. Και τουλάχιστον την καθαρότητα στην πολιτική ζωή την εγγυάται η παρουσία του Γιώργου, σε αντίθεση με τον Κωστάκη...
Δημοσίευση σχολίου