Αντιγράφω από το in.gr :
«Η Ελλάδα αδικείται» δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. «Υπάρχουν πιέσεις από συμμάχους και φίλους» τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε έτοιμος ακόμα και να επισκεφθεί τα Σκόπια, προκειμένου να ενδυναμώσει τη διεθνή θέση της Ελλάδας, ξεκαθαρίζοντας ότι η ώρα αυτή δεν προσφέρεται για κριτική.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε τη θέση του κόμματος για μια ονομασία για όλες τις χρήσεις και ξεκαθάρισε ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτραπεί η είσοδος της ΠΓΔΜ «από την πίσω πόρτα», εφόσον δεν υπάρχει συμφωνία για την ονομασία.
Τέλος, καταδίκασε τις πρόσφατες προκλητικές ενέργειες κατά της Ελλάδας από πλευράς Σκοπίων.
«Θέλω με την ευκαιρία αυτή να απευθυνθώ και στον σκοπιανό λαό, το λαό της γείτονος χώρας, λέγοντας ότι οι όποιες πράξεις ακραίων συμβολισμών, όπως είδαμε τις τελευταίες μέρες, που θίγουν όλους μας, ακόμα και τα εθνικά μας σύμβολα, όπως είναι η Σημαία μας, είναι καταδικαστέες. Πιστεύω ότι δεν εκφράζουν είμαι σίγουρος ότι δεν εκφράζουν το σύνολο του λαού της γειτονικής χώρας, διότι έχουμε ένα κοινό μέλλον μαζί, ένα κοινό μέλλον για τα Βαλκάνια, ένα κοινό μέλλον ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή.»
Σημειώνεται ότι ήταν η πρώτη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον πρωθυπουργό από τον Ιούλιο του 2006. Τότε, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε μεταβεί στο Μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου να συζητήσει με τον Κώστα Καραμανλή τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Το βράδυ της Δευτέρας ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ. Ο κ. Παπανδρέου επανέλαβε στον Αμερικανό πρέσβη τη θέση του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων: Μία σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες ανεξαιρέτως τις χρήσεις.
Ο Γιώργος Παπανδρέου καταφέρνει μέσα σε ελάχιστο χρόνο, να «κερδίσει» τη μάχη των εντυπώσεων, αλλά και να στείλει ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, με το οποίο αποδεικνύεται η ποιότητά του ως πολιτικού άνδρα. Απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι πάνω από οτιδήποτε, τοποθετεί το εθνικό συμφέρον, θέτοντας τον εαυτό του στη διάθεση της πατρίδας, ακόμη και να ταξιδέψει μέχρι τα Σκόπια, προκειμένου να ασκήσει την επιρροή του, ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αλλά και ως βαθύς γνώστης της διπλωματίας και των τερτιπιών της. Είναι ευτύχημα για τη χώρα, για το Κίνημα, που υπάρχει ο Γιώργος Παπανδρέου. Μόνο που η ατυχής συγκυρία έχει για πρωθυπουργό τον Καραμανλή, έναν άνθρωπο, που παρέλαβε την Ελλάδα ως χώρα-ηγέτιδα της περιοχής και στον σκληρό πυρήνα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών και με την άγνοιά του, ή και την υποβάθμιση των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής, φτάσαμε στο σημείο να είμαστε ουραγοί. Και η Αμερική, διαπιστώνοντας αυτό το τεράστιο «κενό», προσπαθούν να περάσουν με κάθε τρόπο τις θέσεις τους, που είναι μια όσο το δυνατόν πιο ανίσχυρη Ευρώπη.
Πώς παίζεται το περίεργο παιχνίδι της τύχης με την ιστορία; Επί Μητσοτάκη «άνοιξε» ως ζήτημα το Σκοπιανό, με Μητσοτάκη «οδηγούμαστε» σε μια λύση που δε θα ικανοποιεί την ελληνική πλευρά. Και βρίσκεται ένας άλλος Έλληνας πολιτικός, Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και προσφέρει «χείρα βοηθείας» σε μιαν ανίκανη κυβέρνηση, έχοντας ο ίδιος προσβληθεί από τις αφίσες των Σκοπιανών, που αφορούσαν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που για μια ακόμη φορά, κάνει εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση. Εκτρέφει δε και στους κόλπους της η παράταξή του, γραφικούς «Μακεδονομάχους», τύπου Ψωμιάδη. Είναι οι περίφημοι «υπερ-πατριώτες», γνωστή κατηγορία ατόμων, που, ΠΑΝΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΑΠΟΝΤΕΣ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΘΝΙΚΑ ΣΤΙΓΜΕΣ! Ίσως, γιατί η συγκεκριμένη παράταξη είναι της γνωστής φιλοσοφίας των αρχών του προηγούμενου αιώνα, «της μικράς, πλην τιμίας Ελλάδος».
Η ιστορία αυτού του τόπου, που έχει γραφτεί με κόκκινα γράμματα, μας δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο τις διαφορές της Δημοκρατικής από τη συντηρητική παράταξη. Μας περιγράφει με σαφήνεια και με κάθε τρόπο, πώς η Ελλάδα των τριών ηπείρων και των πέντε θαλασσών του μεγάλου Ελευθέριου Βενιζέλου, έγινε η Ελλάδα της Μικρασιατικής καταστροφής του Δημητρίου Γούναρη. Και επειδή η ιστορία διδάσκει και επειδή ΠΑΝΤΟΤΕ στην πλευρά της Δημοκρατικής Παράταξης βρισκόντουσαν ικανοί ηγέτες, και τότε ο Βενιζέλος είχε ζητήσει να βοηθήσει την κυβέρνηση Γούναρη. Του το αρνήθηκαν, με οδυνηρές συνέπειες.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά την έξοδό του από το Μέγαρο Μαξίμου, έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους, αυτές που περιγράφονται παραπάνω. Η γενναία στάση του και η όλη συμπεριφορά του, μας έχει κάνει περήφανους. Γιατί, ξεπερνώντας τις μικροκομματικές αγκυλώσεις, ο γιος του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, αποδεικνύεται ότι είναι άξιος συνεχιστής του ονόματος και της ιστορίας των Παπανδρέου. Και τώρα, περισσότερο από ποτέ, εμείς, τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να αισθανόμαστε περισσότερο σίγουροι για την επόμενη μέρα. Και έχουμε μεγαλύτερη ευθύνη μπροστά σε όσα μέλλει να συμβούν. Το ΠΑΣΟΚ, το λαϊκό, ριζοσπαστικό και πατριωτικό Κίνημα των πρώτων χρόνων, δεν ξεχνά τον πραγματικό του χαρακτήρα. Και αυτές τις στιγμές, τις κρίσιμες εθνικά στιγμές, δείχνει προς όλους πως έχει αφήσει πίσω του και τις εσωτερικές έριδες και προχωρά στο μέλλον, για το μέλλον. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, πως η πορεία που ξεκίνησε αμέσως μετά το Συνέδριο, επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία και τους αγώνες της. Και ειλικρινά, αισθάνομαι συγκρατημένα αισιόδοξος, για πρώτη φορά. Μάλλον αρχίζουμε να βρίσκουμε τα βήματά μας! Και όπως λέει και ο Άγγελος Σικελιανός:
Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω άπ' την Ελλάδα, ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο. Τί, Ιδέτε. έκόλλησεν ή ρόδα του βαθειά στη λάσπη, κι ά, δετέ χώθηκε τ' άξόνι του βαθειά μέσ' το αίμα. Όμπρός, παιδιά,. και δε βόλει μονάχος ν’ ανέβη ό ήλιος, σπρώχτε με γόνα και με στήθος να τον βγάλουμε άπ' τη λάσπη, σπρώχτε με στήθος και με γόνα να τον βγάλουμε απ’ το γαιμα. Δέστε, ακουμπάμε απάνω του όμοαίματοι αδελφοί του.
Ομπρός, αδέλφια, και μας έζωσε με τη φωτιά του, ομπρός, ομπρός κι ή φλόγα του μας τύλιξε αδελφοί μου.
Έτοιμη και η αφίσα μας! Τι απομένει; Να έρθετε κοντά μας, σε μια πρωτοβουλία ζωής. Γιατί το πράσινο είναι η ζωή. Ακούμε πολλά για το περιβάλλον, μεγάλα και δυσνόητα. Η πρόκληση είναι η καθημερινότητα και πόσο μπορούμε να ανταποκριθούμε εμείς σε αυτή. Να ρίχνουμε τα σκουπίδια στους κάδους ανακύκλωσης, να χωρίζουμε τα σκουπίδια από τα ανακυκλώσιμα, να μη ρίχνουμε σκουπίδια στους δρόμους, να μη σπαταλάμε το νερό, να προσέξουμε σε λίγο καιρό τις παραλίες που θα βρεθούμε, να χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν πιο πολύ οικολογικά προϊόντα και τόσα άλλα. Τα προσέχουμε όλα αυτά στην καθημερινότητά μας; Αν τα προσέχουμε, έχουμε κάνει ένα βήμα. Το άλλο είναι να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή, να προσφέρουμε σε εθελοντική βάση, για την προστασία κάθε σημείου πρασίνου στην πόλη μας. Αυτό θα είναι η καλύτερη απάντηση στην αδιαφορία του Δημάρχου και των δημοτικών παρατάξεων.
Αναρτήσεις
