Εξουσιαστές και αντιεξουσιαστές

Η καθημερινότητα, οι διαδοχικές σφυγμομετρήσεις, η ολοένα και αυξανόμενη κοινωνικη δυσφορία, η οικονομικη δυσπραγία, τα φαινόμενα βίας, η ανεξελεγκτη δράση των οικονομικών μεταναστών, η συνεχής υποβάθμιση της χώρας στο εξωτερικό, η διαφθορά των κυβερνώντων και τόσα άλλα που όλοι διαπιστώνουμε ζώντας σε αυτή τη χώρα, μας "δείχνουν" πως οι εθνικές εκλογές είναι πλέον αναπόφευκτες, για την κυβέρνηση Καραμανλή. Κι επειδή πάντοτε πίστευα πως πρωταρχική σημασία έχει τι διαθέτω εγώ και όχι τι δεν διαθέτει ο αντίπαλος, σήμερα μου δίνεται η αφορμή να αναπτύξω ένα θέμα που με βασανίζει και το βασανίζω αρκετό καιρό.
Το ΠΑΣΟΚ, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Ήδη, από τον περασμένο Σεπτέμβρη και τη συνέντευξη του Προέδρου στη ΔΕΘ, οπότε και ανατράπηκε το αρνητικό κλίμα, όλα τα στοιχεία οδηγούν στο ότι ό Παπανδρέου θα είναι ο τρίτος στη σειρά Παπανδρέου, που θα κληθεί να οδηγήσει τη χώρα μακριά από τα σημερινά της αδιέξοδα. Εξαιρετικά δύσκολη η συγκυρία, αν λάβουμε υπόψη μας και το τσουνάμι της επερχόμενης οικονομικής κρίσης από το εξωτερικό. Και απο εδώ, ουσιαστικά, ξεκινά ο προβληματισμός.
Στο ΠΑΣΟΚ, όπως και σε κάθε κόμμα εξουσίας, υπάρχουν δυο κυρίαρχες τάσεις.
Η μια, είναι η τάση των εξουσιαστών. Ποιοι ανήκουνσε αυτή την τάση; Όλοι όσοι επιδιώκουν την εξουσία για την εξουσία. Αυτοί, που όταν διαπίστωσαν την ανατροπή των δεδομένων στην κοινή γνώμη από το Σεπτέμβρη, ξαφνικά "βαπτίστηκαν" Παπανδρεϊκότεροι του Παπανδρέου και αμέσως άρχισαν να "ράβουν κοστούμια"! Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που έναν Σεπτέμβρη πριν, το 2007, ζητούσαν το κεφάλι του Παπανδρέου, μετά την εκλογική ήττα του βαθύτατα διχασμένου, τότε, ΠΑΣΟΚ. Οι ίδιοι, λοιπόν, άνθρωποι, σήμερα, με τα νέα δεδομένα, έχουν συνταχθεί πίσω από τον Γιώργο, που έδωσε ΜΟΝΟΣ του, αυτή τη σκληρή μάχη της ανατροπής και μοιράζονται καρέκλες! Η φυλή, ας μου επιτραπεί, των εξουσιαστών θέλει την εξουσία και μόνο. Να καθέξουν την καρέκλα και βλέπουμε τι θα γίνει μετά. Δηλαδή, ας κερδίσουμε με το καλό και όλα τα υπόλοιπα θα γίνουν με ενα μαγικό ραβδάκι! Οικονομία; Υπάρχουν χρήματα και έσοδα; Πώς; Από την εκκλησιαστική περιουσία, την οποία θα φορολογήσουμε! Και πώς θα την φορολογήσουμε αν δεν καταγράψουμε για να δούμε ποια και πόση είναι; Θα την καταγράψουμε!
Σε όλα ένα συνεχές "θα" ανέξοδο και σίγουρο για μια πρόσκαιρη νίκη, αλλά όχι αρκετό για τις ανατροπές και τις ρήξεις που απαιτούνται σε αυτή τη χώρα, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, για να βγεί από τα αδιέξοδα που την έριξε η κυβέρνηση απραξίας του Καραμανλή. Οι εξουσιαστές, ΠΑΝΤΟΤΕ, είχαν και έχουν την τάση να διαμορφώνουν πρόγράμματα "ελπίδας", τα οποία στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από προγράμματα αγοράς χρόνου. Τάζουν εύκολα, χαιρετούν με θερμές χειραψίες, κάνουν πολυπληθείς συγκεντρώσεις σε ακριβούς χώρους και την επαύριο των εκλογών, όταν πλέον θα είναι οι νικητές, πουλάνε ακριβά την ελπίδα που έδιναν στην κοινωνία.
Την παρουσία αυτής της φιλοσοφίας πολιτκών (ή πολιτικάντηδων;) πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ από το 2004 μέχρι και σήμερα.
Ποια είναι η άλλη τάση; Θα μπορουσαμε να τους χαρακτηρίσουμε "ρομαντικούς", ή και αντιεξουσιαστές. Αυτοί αισθάνονται βαριά την κληρονομιά της εξουσίας, μετά από μια εκλογική νίκη και επιδιώκουν να είναι όσο το δυνατόν πιο έτοιμοι για να αντεπεξέλθουν στο κυβερνητικό έργο. Παλεύουν, μέσα στο βαθύ περιβάλλον των εξουσιααστών, για να διαμορφώσουν πολιτικές, να καταγράψουν θέσεις, να διατυπώσουν πρόγραμμα, που να έχει τη δυνατότητα να υλοποιηθεί. Η καρέκλα δεν είναι αυτοσκοπός. Γιατί η υπευθυνότητά τους, τους δίνει το πλεονέκτημα να γνωρίζουν κάθε φορά το ύψος τους μέσα στους κομματικούς μηχανισμούς.
Είναι οι άνθρωποι αυτοί, που δίνουν τη μάχη της καθημερινότητας, που δεν προβάλλονται, που αγωνιούν για την διακυβέρνηση της χώρας, που θέτουν συνεχώς ερωτήματα και επιδιώκουν συνεχείς επικαιροποιήσεις των θέσεων. Είναι οι άνθρωποι αυτοί που με τον τρόπο τους πιέζουν για αλλαγές ουσίας, για ανανέωση, για ρήξεις και ανατροπές. Είναι αυτοί που αισθάνονται υπεύθυνοι για ότι πουν, όπου το πουν. Δεσμεύονται πρώτα απέναντι στους εαυτούς τους και μετά απέναντι στην κοινωνία, πως τα λόγια τους θα γίνουν πράξεις, πως δε θα διαψεύσουν τις προσδοκίες ενός ολόκληρου λαού.

Το ευτύχημα για το ΠΑΣΟΚ είναι πως ο Πρόεδρός του ανήκει στην ομάδα των αντιεξουσιαστών! Το πρόβλημα είναι πως πολλοί από τους υπόλοιπους ανήκουν στην ομάδα των εξουσιαστών, στο περίφημο "βαθύ πράσινο κράτος"! Κι εκεί κάπου χαλάει η συνταγή...
Ας ελπίσουμε ότι ο Πρόεδρος, που είναι πραγματικά διαφορετικός στην επιλογή των προσώπων για την εκλογική μάχη, θα παρατάξει αυτούς που τον αντιπροσωπεύουν...

ΓΓΑ