Γιατί ψηφίζουμε στις 7 του Ιούνη

Στις 7 του Ιούνη, σε μια εβδομάδα, διεξάγονται και στη χώρα μας, όπως είναι γνωστό οι Ευρωεκλογές. Είναι η έβδομη φορά που η χώρα μας καλείται να συμμετάσχει στη μεγάλη πολιτική εορτή της Ευρώπης. Μόνο που αυτή τη φορά υπάρχει μια σημαντική ιδιαιτερότητα. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, εκτός από την εκλογή ευρωβουλευτών, η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία λαμβάνει χαρακτήρα δημοψηφίσματος.
Είναι η πρώτη φορά που μια εκλογική αναμέτρηση λαμβάνει τέτοιο χαρακτήρα, γιατί είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας βρίσκεται σε τόσο δεινή θέση. Ο πολίτης που θα προσέλθει στην κάλπη, πριν ψηφίσει, πρέπει να σκεφτεί μια πλειάδα καταστάσεων.
Να αναλογιστεί πού βρισκόταν η χώρα 5 χρόνια πριν και πού βρίσκεται σήμερα.
Να θυμηθεί πως η σημερινή κυβέρνηση είναι η μόνη σε ολόκληρη τη σύγχρονη ιστορία, που ανέλαβε τα καθήκοντά της και έκοβε κορδέλες από τα έργα της προηγούμενης κυβέρνησης, ενώ κλείνοντας την πρώτη της θητεία, παραμονές εθνικών εκλογών του 2007, δεν έκοψε κορδέλες! Γιατί; Γιατί ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ ΕΡΓΟ!!!
Να σκεφτεί πως ο σημερινός πρωθυπουργός τον εξαπάτησε πολλαπλώς με το σύνθημα "σεμνά και ταπεινά".
Να κυττάξει πίσω, εκεί στο Μάρτη του 2004, όταν παραλάμβαναν τη διακυβέρνηση της χώρας αυτοί που τελικά αφού την έκλεψαν, την έγδυσαν, τη βίασαν με κάθε τρόπο, στο τέλος την έκαψαν, ως άλλοι κουρσάροι!
Να συγκρίνει τον πρωθυπουργό της εικόνας και του "όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά", με αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στην ΟΝΕ, ώστε να μην έχουμε "πέσει" ΑΚΌΜΗ στα δίχτυα του ΔΝΤ.
Να αποφασίσει αν η σημερινή Ελλάδα, που συνεχώς συρρικνώνεται, ανταποκρίνεται στο δικό του όραμα, για την Ελλάδα των παιδιών του.
Να συνειδητοποιήσει τι σημαίνει ήθος και τι αλαζονεία.
Και αφού καταλάβει την ανάγκη να αλλάξουν όλα τα παραπάνω, να προσέλθει στην κάλπη, σίγουρος πως πράττει το δημοκρατικό του δικαίωμα.
Γιατί αυτή η ψήφος κατοχυρώνει το δικαίωμα σε όσους συμμετάσχουμε, να λέμε "όχι άλλο", να απαιτούμε το διαφορετικό, την Αλλαγή.
Συμμετοχή, λοιπόν, στις 7 του Ιούνη. Συμμετοχή και όχι αποχή! Για μια Ελλάδα κυρίαρχη και όχι την Ελλάδα της ψωροκώσταινας.

ΓΓΑ

ΝΑΙ στη Συμμετοχή!

"Όταν ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ισχυρίζεται πώς μόνο αυτός εκφράζει τη Δημοκρατία, καλό είναι να θυμάται τι έλεγαν οι σύντροφοί του. Καλό είναι να θυμάται και τί έλεγε ο ίδιος για τις Κυβερνήσεις του κόμματός του. Δήλωνε -ναι ή όχι;- ότι το ΠΑΣΟΚ είναι μέρος του κατεστημένου; Μιλούσε -ναι ή όχι;- για κράτος φέουδο; Ομολογούσε -ναι ή όχι;- ότι οι πολίτες αηδίαζαν από την έκταση της διαφθοράς; Οι πολίτες λοιπόν θυμούνται και ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει «σύστημα ΠΑΣΟΚ»." (Απόσπασμα από την ομιλία Καραμανλή στη Λάρισα)
Να, λοιπόν, που ο εξαφανισμένος Καραμανλής, επανεμφανίζεται στο πολιτικό προσκήνιο ενόψει Ευρωεκλογών. Μετά την ομολογία του πως είχε κουραστεί, επανέρχεται για να δώσει μια χαμένη μάχη. Και είναι χαμένη η μάχη, γιατί ο κόσμος ΞΥΠΝΗΣΕ!
Δεν είναι δυνατόν, ο πρωθυπουργός των σκανδάλων, των συγκαλύψεων, των διαδοχικών εθνικών ταπεινώσεων, του Βατοπεδίου, των λαμογιών, των κουμπάρων, των ομολόγων, των υπουργών που ρήμαξαν τα ταμεία, της SIEMENS, των παρακολουθήσεων, του ξυλοδαρμού των αλλοδαπών και τόσων άλλων εκλεκτών προσώπων και πράξεων, να ζητεί με θράσσος την ψήφο του Ελληνικού λαού, επανερχόμενος στα όσα δήλωνε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ.
Ίσως να πρέπει να θυμίσει κάποιος στον Καραμανλή, πως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, παραμονές εκλογών του 2004, στην υπόνοια σκανδάλου στο ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ (υπόθεση που χειρίστηκε το γραφείου του πρωτοκλασάτου υπουργού και συνταγματολόγου Προκόπη Παυλόπουλου), "καθάρισε" δέκα στελέχη πρώτης γραμμής!
Ίσως να πρέπει κάποιος να θυμίσει στον Καραμανλή, πως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στην υπόνοια εμπλοκής στελεχών του ΠΑΣΟΚ, στην υπόθεση της SIEMENS, έστειλε στο σπίτι τους μερικούς ακόμη.
Ίσως να πρέπει να θυμίσει κάποιος στον Καραμανλή, πως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επί 5 και πλέον χρόνια, δίνει μια μάχη ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, απέναντι σε εκδοτικά και άλλα συμφέροντα, καταφέρνοντας να σταθεί στα πόδια του και να ανατρέψει το σκηνικό,, βασιζόμενος στο ήθος του και την προσωπικότητά του και κυρίως στην αδιαμφισβήτητη εντιμότητά του.
Ίσως να πρέπει να θυμίσει κάποιος στον Καραμανλή, πως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πριν ακόμη αναλάβει, ζήτησε από τη σύζυγό του να σταματήσει οποιαδήποτε επαγγελματική της ενασχόληση! Σημειώνεται ότι η σύζυγος του Παπανδρέου, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΧΑΡΗ ΣΤΙΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΗΣ, ενώ η "σεμνοταπεινή" Νατάσα, από Νηπιαγωγός έγινε διδάκτωρ της Ιατρικής και ακολούθως ιατρός και τώρα ειδικευόμενη!
Ίσως να πρέπει κάποιος να θυμίσει στον Καραμανλή, πως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι εγγονός και γιος πρωθυπουργών, έχει ΑΜΚΑ, υπήρξε παιδί μεταναστών, έδωσε προσωπικούς αγώνες, ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ του σπιτιού του, αλλά μέσα από το λαό.
Κυρίως, όμως, πρέπει κάποιος να τονίσει στον Καραμανλή πως η συνεχής αναφορά του στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, διαγράφουν τη δική του παρουσία, αν και δεν πιστεύω πως θα ήθελαν και πολλοί συν-Έλληνες να τη θυμούνται! Γιατί, στην 5ετία του κυβερνητικού αίσχους, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξελέγη 2 φορές Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, διαμόρφωσε ένα νέο Κίνημα, ζωντανό, με συμμετοχικότητα, προώθησε τις θέσεις της χώρας μας εκεί που ο πρωθυπουργός της Ραφήνας ήταν ΣΥΝΕΧΩΣ απών.
Στον πρωθυπουργό με την επιλεκτική μνήμη, αξίζει κάποιος να του θυμίσει πως δεν ανέχεται άλλο παραμύθι ο κόσμος! Γι αυτό οι Ευρωεκλογές είναι ένα δημοψήφισμα, ένα ράπισμα στην κυβέρνηση των συμφερόντων. Γι αυτί στις 7 του Ιούνη ΝΑΙ στη Συμμετοχή, ΟΧΙ στην Αποχή!

ΓΓΑ

Πάλι έκθετος ο Καραμανλής!

Πριν περίπου 2 χρόνια, είχε, εν μέσω πυρκαγιών, ο τότε πρωθυπουργεύων, προκηρύξει εθνικές εκλογές, για τις 16/9. Τότε, λοιπόν, μεταξύ των υποψηφίων βουλευτών της Ν.Δ., στην Α΄ Αθηνών ήταν και η σημερινή επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου, Μαριέττα Γιαννάκου.
Η Μαριέττα Γιαννάκου είχε τοποθετηθεί ως υπουργός Παιδείας, μετά τις εκλογές του 2004 και είναι αλήθεια πως όσο και αν διαφωνεί κάποιος μαζί της, εργάστηκε με ζήλο και προκάλεσε πολλές φορές την ίδια της την τύχη. Αποτέλεσμα της προσπάθειάς της αυτής, ήταν να καθυβριστεί, να συκοφαντηθεί, να απομακρυνθεί από το περιβάλλον του Καραμανλή και τελικά να χάσει τη βουλευτική της έδρα.
Είναι γεγονός πως στη χώρα του περίπου, πέρα από κομματικές θέσεις και προτιμήσεις, οι άξιοι άνθρωποι αξιοποιούνται για όσο χρόνο δεν βλάπτεται η εικόνα του αρχηγού και στη συνέχεια, μόλις διαπιστωθεί πως ο αρχηγός κινδυνεύει, ρίχνονται βορά στην ανάγκη της ψηφοθηρίας.
Αυτό πλήρωσε η Μαριέττα. Και φυσικά, δεν εξελέγη βουλευτής τον Σεπτέμβρη του 2007.
Ο άνθρωπος Μαριέττα, όμως, επλήγη καίρια! Βρέθηκε στο νοσοκομείο και τελικά για να σωθεί, ακρωτηριάστηκε. Είναι αλήθεια πως το δράμα της έμεινε κρυφό, μέχρι που κάποια στιγμή από τα κανάλια, μαθεύτηκε πως κινδυνεύει η ζωή της. Προσωπικά, συγκλονίστηκα από το δράμα της γυναίκας.
Η παράταξη της δεξιάς την είχε στην αφάνεια, ίσως γιατί δημοσκοπικά ακόμη, κρατούσε τα ηνία. Από τον Σεπτέμβρη του 2008, οπότε και η κατάσταση αντιστράφηκε πλήρως, άρχισε ο μηχανισμός προπαγάνδας της δεξιάς, να εμφανίζει την Μαριέττα και πάλι στο προσκήνιο. Και τελικά, ο Καραμανλής, προκαλώντας το θυμικό των ψηφοφόρων της παράταξής του, την τοποθέτησε επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο. Από ανθρώπινης πλευράς, η Μαριέττα δικαιώθηκε, γιατί δέχτηκε βρώμικο πόλεμο όσο πολλοί λίγοι. Από πλευράς ηθικής, όμως, μένει έκθετος ο Καραμανλής, που θα έπρεπε να ζητήσει συγνώμη από αυτή τη γυναίκα, που έφτασε στο χείλος του θανάτου και τελικά βγήκε νικήτρια. Και οφείλει να ζητήσει συγνώμη, γιατί όταν ήταν υπουργός Παιδείας ουδέποτε την κάλυψε, για να μείνει ο ίδιος στο απυρόβλητο.
Η Μαριέττα Γιαννάκου δικαιώθηκε από την στάση ζωής. Όποιος επιτίθεται σε έναν άνθρωπο, που πήγε και γύρισε, είναι τουλάχιστον απαράδεκτος. Δεν δικαιώθηκε από τον Καραμανλή και από την παράταξη της δεξιάς, αλλά από την ίδια τη ζωή, που της έδωσε το χέρι και την κράτησε δίπλα της.
Χαίρομαι που θα τεθεί απέναντί της, ένας άνθρωπος, όπως ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με εξαίρετο ήθος. Ίσως, είναι ένα μικρό λιθαράκι. Προσωπικά, ουδέποτε ψήφισα και φυσικά δεν πρόκειται να ψηφίσω τη δεξιά. Όμως, είναι τιμή για την παράταξη των σκανδάλων να τοποθετείται επικεφαλής της ένας άνθρωπος όπως η Μαριέττα Γιαννάκου.

ΓΓΑ

Άλλος διαγράφει, άλλος παραγράφει!

Και ξαφνικά, ο κύριος επικοινωνιακός, ενώ με εντολή του τύπου "αποφασίζομεν και διατάσσομεν", πριν μια εβδομάδα, έκλεισε τη Βουλή, παραγράφοντας όλες τις ανομίες της κυβέρνησής του, χτες, μετά το τέλος της Κυβερνητικής Επιτροπής και σε σχετική του δήλωση ο πρωθυπουργός αποδέχθηκε την πρόταση Αλαβάνου για αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών «και κάθε άλλη» από τα άλλα κόμματα, με στόχο «γενναίες αλλαγές, συμβατές προς το Σύνταγμα»!
Να, λοιπόν και πάλι ο κλώνος του Μουσολίνι, να δίνει παράσταση Δημοκρατικού ήθους! Πότε; Τώρα! Εκ του ασφαλούς, έχοντας ήδη κλείσει τη Βουλή με το πρόσχημα των Ευρωεκλογών!
Κι έρχεται να δώσει το στίγμα του ηγέτη (!!!) που βλέπει στο μέλλον! Όμως, μέχρι το 2013 δεν πρόκειται να γίνει κάτι!
Αλλά, ο συγκεκριμένος πολιτικός, που βάσισε την σταδιοδρομία του στην ευγλωττία του και κατάφερε να αποσύρει την παράταξή του τρεις φορές από το Κοινοβούλιο, που διέσυρε τη χώρα στο εξωτερικό με τις αλλοπρόσαλλες επιλογές του, που προκάλεσε τεράστια κρίση στην οικονομία και βίαιη ανακατανομή του πλούτου υπέρ των οικονομικά ισχυρών, δεν έχει δικαίωμα να μιλά για θεσμούς, που ο ίδιος και ο θίασός του κατ΄επανάληψη έχουν καταπατήσει, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή και υπουργού του, κου Πάκη!
Πάμε σε Ευρωεκλογές, με πολωμένο κλίμα, με αγορά στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και με μια κυβέρνηση "άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε"!
Έτσι κατάντησε τη χώρα ο "καταλληλότερος"! Που παραγράφει εγκλήματα, αντί να διαγράφει όσους τα διαπράττουν!
Όσο για τη στάση Βερελή, ναι, πρόλαβε! Γι αυτό και πήγε πρώτα στον Πρόεδρο της Βουλής και μετά στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Υποτίθεται για να γίνει "καταλύτης των εξελίξεων"! Ή, για να μπει ως λαγός σε μια νέα φάση πολιτικών σεναρίων, που στοχεύουν στη φθορά του Γιώργου Παπανδρέου οι εκδότες και τα μεγαλοσυμφέροντα.
Όμως, όλα θα αποκαλυφθούν, αργά ή γρήγορα!
Γι αυτό για μια ακόμη φορά επιμένω σε Συμμετοχή και όχι αποχή στις 7 του Ιούνη...

ΓΓΑ

Ευρωεκλογές 2009: Συμμετοχή και όχι αποχή

Βρισκόμαστε στα μέσα του Μάη και ο πολύς κόσμος ετοιμάζεται για το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Παρακολουθώ να κλείνονται ξενοδοχεία, οι ακτοπλοικές γραμμές ήδη παρουσιάζουν μια σχετική πληρότητα, ενώ οι συζητήσεις μεταξύ φίλων αναφέρονται στο πώς και πού θα βρεθούν για να ηρεμήσουν το τελευταίο τριήμερο πριν τις καλοκαιρινές διακοπές.
Μήπως λησμονούμε κάτι σημαντικό; Μήπως φροντίζουμε με τη στάση μας, όλοι ανεξαιρέτως, να δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτό το θίασο της συμφοράς, που αποκαλείται κυβέρνηση;
Στις 7 Ιουνίου είναι η Ευρωεκλογές! Στις 7 Ιουνίου διεξάγεται ένα δημοψήφισμα και οφείλουμε όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες να δώσουμε βροντερό παρών! Κάθε άλλη πράξη, θα είναι ένα ακόμη συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση Καραμανλή, τη χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα...
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία απαιτείται συμμετοχή και όχι αποχή!
Οφείλουμε όλοι να στείλουμε το μήνυμα πως οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν λόγο και άποψη, έχουν βαρεθεί την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, λόγω της αστοχίας των χειρισμών των κυβερνώντων.
Οφείλουμε να στείλουμε μήνυμα και σε όλους όσους με κάθε τρόπο προσπαθούν να ψαλιδίσουν και πάλι τον Πρόεδρο του Κινήματος, τώρα, παραμονές των εκλογών για το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.
Να καταλάβουν όλοι πως ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι μόνος του αυτή τη φορά!

ΓΓΑ

Ο θίασος της συμφοράς

Αγωνιούν οι βουλευτές της κυβέρνησης μήπως υπάρξει διαρροή και χαθεί η εξουσία. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της δεξιάς, Πάνος Παναγιωτόπουλος, σε μια έκρηξη κακίας και γλειψίματος, αναφέρθηκε σε κίνηση ανατροπής του Καραμανλή! Ποιου Καραμανλή; Του απόντα πρωθυπουργού! Του πρωθυπουργού, που μέσα σε μια 5ετία ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ τη χώρα! Τη βύθισε, την διέλυσε!
Με τα πάσης φύσεως τρωκτικά, που αποτελούν την παρέα του και την παρέα της ιατρού-συζύγου του!
Αθλιότητα! Και αυτή την αθλιότητα επιθυμούν να αποδεχτούμε ΟΛΟΙ οι Έλληνες, στο όνομα της ψευδεπίγραφης εισαγόμενης οικονομικής κρίσης!
Ντροπή κύριοι βουλευτές της δεξιάς! Αίσχος!
Κι όσο για τον διασυρμό της χώρας από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, έχω να πω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερος διασυρμό της χώρας από την ίδια της κυβέρνηση Καραμανλή! Τι να θυμηθούμε; Απογραφή; Εξοπλισμοί; Απουσία από τα διεθνή fora; Διαφθορά; Πόσα να θυμηθεί κάποιος από αυτό τον θίασο της συμφοράς;
Και σήμερα, τρέμοντας μήπως και χάσουν την κουτάλα, εκβιάζουν και απειλούν! Όμως, ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης Καραμανλή έχει ήδη τελειώσει! Και προσπαθούν να δουν τι θα περισώσουν!

ΓΓΑ

«Ώρα ευθύνης»

Καλείται αύριο το Ελληνικό Κοινοβούλιο να κρίνει και να πάρει θέση.

Να κρίνει μια από τις πολλές πρόσφατες υποθέσεις κακοδιοίκησης και διαφθοράς για τις οποίες κατηγορούνται και πολιτικά πρόσωπα.

Μαζί κρίνεται και η πολιτική ζωή της χώρας. Αξιολογείται και κρίνεται από τον Ελληνικό λαό η λειτουργία των θεσμών μας. Αξιολογείται και κρίνεται η βούληση του πολιτικού κόσμου να δώσει τέλος σε παρόμοιες πρακτικές και αντιλήψεις στη διακυβέρνηση της χώρας.

Αύριο βράδυ, στην ψηφοφορία της Βουλής, δεν κρίνεται μόνο η αναγκαιότητα περαιτέρω διερεύνησης μιας υπόθεσης που αφορά σε έναν πρώην υπουργό.

Κρίνεται η βούλησή μας να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της διαφθοράς στη δημόσια ζωή, από όπου και εάν προέρχεται.

Η καταπολέμηση της διαφθοράς αποτελεί καθήκον μας.

Διότι η διαφθορά, μαζί με την πελατειακή αντίληψη άσκησης εξουσίας, γιγαντώνει τη σπατάλη του κράτους, τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος, της περιουσίας του Ελληνικού λαού. Μόνοι ευνοημένοι είναι οι ισχυροί, οι «ημέτεροι» και η παρασιτική οικονομία.

Καλλιεργεί την ανομία, δηλαδή υπονομεύει κάθε έννοια δικαίου και εδραιώνει την πεποίθηση ότι στη χώρα μας κυριαρχεί μόνο το δίκιο του ισχυρού.

Για τον πολίτη η διαφθορά σημαίνει ότι υπονομεύονται τα βασικά του δικαιώματα, κάνοντας τα αγαθά της υγείας, της παιδείας, της σωστής συγκοινωνίας, της εργασίας, της ανάπτυξης, της ποιότητας ζωής, αντικείμενο συναλλαγής, αγαθά δυσπρόσιτα ή ακριβότερα και χαμηλής ποιότητας.

Γίνονται τα αγαθά αυτά προνόμια για τους λίγους.

Η διαφθορά ενισχύει την κοινωνική ανισότητα, την κοινωνική αδικία, ενώ παραμερίζει στην πράξη κάθε έννοια αξιοκρατίας.

Η εκτεταμένη αίσθηση και εικόνα διαφθοράς και πελατειακής πολιτικής υπονομεύει έτι περαιτέρω την αξιοπιστία της χώρας μας, μειώνει την ανταγωνιστικότητα και την αξία των προϊόντων μας, εμποδίζει τον σοβαρό επενδυτή - που θέλει ένα περιβάλλον επενδυτικό σταθερό και διάφανο - εκτροχιάζει και την αναπτυξιακή μας πορεία, σε μια κρίσιμη στιγμή για την οικονομία μας.

Για όλους αυτούς τους λόγους η καταπολέμηση της διαφθοράς και της πελατειακής πολιτικής είναι σήμερα εθνικό καθήκον.

Δεν αφορά μόνο στη ΝΔ, αφορά στους πάντες.

Και είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν δείξουμε έμπρακτα τη βούλησή μας να βάλουμε φρένο στην κατάχρηση και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, η χώρα δεν θα μπορέσει να ορθοποδήσει.

Να κατανοήσουμε ότι αναγκαία προϋπόθεση αντιστροφής του αρνητικού οικονομικού κλίματος και της τραγικής εικόνας των δημόσιων οικονομικών, είναι η αποκατάσταση σχέσεων διαφάνειας, λογοδοσίας, ευνομίας και τελικά εμπιστοσύνης.

Κύριε Καραμανλή,

έχω επανειλημμένα ζητήσει να προχωρήσετε - να προχωρήσουμε μαζί - στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Έχω πει ότι εάν το είχατε κάνει θα με βρίσκατε αλληλέγγυο και υποστηρικτή απέναντι στα όποια συμφέροντα που πιθανά θα εμπόδιζαν την πολιτεία να βάλει τέλος σε αυτή την πρακτική και αντίληψη.

Έχω καταθέσει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τις προτάσεις μας, προτάσεις που αντλούν και από την ελληνική και από τη διεθνή εμπειρία στην καταπολέμηση αυτού του φαινομένου.

Με βαθύ αίσθημα δικαίου σας ζήτησα να προχωρήσει η Βουλή - να διαλευκάνουμε κάθε υπόθεση που βαραίνει τον πολιτικό κόσμο. Είτε αφορά στην δικιά σας παράταξη, είτε στην παράταξη τη δικιά μας ή οποιουδήποτε άλλου.

Ζήτησα το αυτονόητο. Ζήτησα αυτό το οποίο είχατε προσωπικά υποσχεθεί στον Ελληνικό λαό σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις.

Ζήτησα να τιμήσετε τη σημαία της καταπολέμησης της διαφθοράς που προεκλογικά σηκώσατε και για το οποίο ένα σημαντικό μέρος του Ελληνικού λαού σας εμπιστεύτηκε.

Δυστυχώς το αρνηθήκατε και το αρνηθήκατε σταθερά, επίμονα, ανεπίτρεπτα.

Είναι η δικιά σας έλλειψη αποφασιστικότητας που παρατείνει τη σκανδαλολογία, τη σεναριολογία και την αβεβαιότητα στην καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη. Όχι η ομόθυμη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης για διαφάνεια και δικαιοσύνη.

Είναι η δικιά σας πολιτική στάση που υπονομεύει την αξιοπιστία των θεσμών της δημοκρατίας, των θεσμών μιας ευνομούμενης πολιτείας.

Αλήθεια, ζητάτε σήμερα από τους Έλληνες να καλύψουν τα νέα ελλείμματα που δημιουργήσατε, τους ζητάτε να δεχτούν να πληρώσουν τα τεράστια δημόσια χρέη που φορτώσατε στον τόπο τα τελευταία πέντε χρόνια, και από την άλλη δεν παρέχετε καμιά εγγύηση ότι τα χρήματα αυτά θα αξιοποιηθούν προς όφελος του Ελληνικού λαού, για την περιφερειακή ανάπτυξη, για τα δημόσια αγαθά, για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, για τη στροφή σε μια ανάπτυξη βιώσιμη, πράσινη, για το καλό του τόπου.

Αντιθέτως, συνεχίζετε να συγκαλύπτετε τη διαφθορά των στελεχών σας. Δίνετε το σήμα ότι τα δικά σας σπασμένα θα τα πληρώσει - ποιος; Ο Ελληνικός λαός; Οι Έλληνες της άγονης γραμμής; Αυτοί που τελικά είναι θύματα της νεοσυντηρητικής σας πολιτικής ενίσχυσης των ισχυρών;

Βρίσκεστε σε απόλυτη δυσαρμονία με το δημόσιο αίσθημα.

Σας απευθύνω έκκληση. Μια έκκληση που έκανα και έναν χρόνο πριν.

Να παραπέμψετε την υπόθεση αυτή - κάτι για το οποίο συμφωνούν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης - αλλά και όλες τις άλλες υποθέσεις διαφθοράς που ταλανίζουν τον τόπο, στη Δικαιοσύνη, μετά από τις απαραίτητες κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Ζητώ απλά να αποδοθεί η δικαιοσύνη. Να μπει τέλος στην ατιμωρησία. Να αφήσετε τους βουλευτές σας να λειτουργήσουν πραγματικά κατά συνείδηση.

Είναι ώρα να κάνουμε μια καινούργια αρχή.

Να πάμε μπροστά.

Αυτό που μας κινεί και καθορίζει τη στάση μας, δεν είναι μια ρεβανσιστική ή μικροκομματική αντίληψη.

Η εικόνα μιας κυβέρνησης που μοιάζει όμηρος της διαφθοράς μας πλήττει όλους. Πλήττει το ίδιο το δημοκρατικό σύστημα και την αυτοπεποίθηση του Ελληνικού λαού.

Πλήττει την αξιοπρέπεια όλων μας και καλλιεργεί την ηττοπάθεια σε μια στιγμή που χρειάζεται να δώσουμε ελπίδα και λύσεις στα προβλήματα του τόπου.

Να ασχοληθούμε με την ανασύνταξη της οικονομίας μας και τις νέες προκλήσεις της εποχής.

Η αντιμετώπιση της διαφθοράς δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μια κομματική αντιδικία. Είναι όρος εθνικής επιβίωσης.

Δεν βλέπουμε κοντόθωρα. Θέλουμε να βλέπουμε πιο μακριά.

Αυτό που μας κινεί είναι η βαθιά μας πεποίθηση ότι ένας ολόκληρος κύκλος που πρόσβαλλε τον Έλληνα πολίτη πρέπει να κλείσει.

Όσο και αν ματώσουμε, δεν έχουμε άλλα περιθώρια. Θα βγούμε όλοι καλύτεροι απ' αυτό, πιο χρήσιμοι για τη χώρα.

Είναι ώρα χρέους και εθνικής αποδοχής των βασικών αρχών επάνω στις οποίες στηρίζεται το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Είναι ώρα ευθύνης για όλες και όλους.

Πρωτομαγιά

Πρώτη Μαΐου σήμερα, η περίφημη Εργατική Πρωτομαγιά.
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, η Πρωτομαγιά, ως εργατική εορτή, καθιερώθηκε στις 20/7/1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνούς), στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών την 1η Μαΐου 1886, που διεκδικούσαν το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας και κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα, με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας.
Στη χώρα μας, ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς έγινε το 1893 στην Αθήνα, με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη. Η 1η Μαΐου ήταν Σάββατο κι εργάσιμη και έτσι αποφασίστηκε ο εορτασμός να πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 2 Μαΐου, για να έχει μαζικό χαρακτήρα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο μύλο της ιστορίας.
Οι συγκεντρώσεις απέκτησαν μεγάλη αίγλη τα χρόνια αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση. Ιδιαίτερα, την 1η Μαΐου 1976, τότε που τα ξημερώματα σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος Παναγούλης. Τα επόμενα χρόνια στον εορτασμό ακουγόταν και το όνομα του μεγαλύτερου εχθρού της Χούντας, του ανθρώπου, που αψηφώντας τον κίνδυνο, προσπάθησε να δολοφονήσει τον παντοδύναμο δικτάτορα στις 13/8/1968.
Η μνήμη σε αυτή τη χώρα, τις περισσότερες φορές, ασθενεί γρήγορα.
Σήμερα, για άλλη μια χρονιά, πραγματοποιούνται οι καθιερωμένες συγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας. 33, όμως, χρόνια αργότερα, λίγοι θυμόμαστε τον Αλέξανδρο Παναγούλη. Κι αν πέρυσι μαζευτήκαμε μια χούφτα άνθρωποι και στη μνήμη του αποφασίσαμε να δράσουμε, αντί να διαδηλώσουμε εις ώτα μη ακουόντων, φέτος παραμένουμε σιωπηλοί, τιμώντας τη μνήμη του κατά μόνας.
Η Εργατική Πρωτομαγιά και οι αγώνες των εργαζομένων σήμερα ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές και τους σφετεριστές των εργατικών αγώνων. Δεν είναι τυχαίο, ότι οι κατ΄έτος συγκεντρώσεις μειώνονται θεαματικά σε όγκο. Οι εργαζόμενοι προτιμούν την απουσία, αντιδρώντας στο συνδικαλιστικό κατεστημένο.
Πώς θα μπορούσαμε και πάλι να αναστήσουμε την Εργατική Πρωτομαγιά; Με δράσεις για το Περιβάλλον, για τον άνθρωπο, για την κοινωνία. Η αποστροφή του λαού στις αδιέξοδες συγκεντρώσεις πρέπει να προβληματίσει. Όμως, πως να προβληματίσει όλους τους αργόμισθους συνδικαλιστές;

ΓΓΑ