Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

17 Νοέμβρη 1973

Μια μια οι σταγόνες του χρόνου, ήδη έφτασαν να μετράνε 35 χρόνια από εκείνη τη συγκλονιστική περίοδο, από εκείνη τη μοναδική νύχτα. Κι αν τα χρόνια περνάνε, η μνήμη στέκεται πάντα για λίγο εκεί, σε κείνες τις ώρες, όπου έμελλε να αλλάξουν την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Κείνες τις ώρες, που νομίζεις ότι το ρολόι του χρόνου σταματά και αρχίζει να μετρά αντίστροφα. Τις ώρες που κάποιοι, με μακριά μαλλιά και γένια και στρατιωτικά αμπέχονα, γνήσιοι απόγονοι των πιο λαμπρών σελίδων της πατρίδας μας, εμπνευσμένοι από τον αγώνα του Τσε και των κινημάτων στη Λατινική Αμερική, από το Μάη του '68 στη Γαλλία, αποφάσιζαν να δουν το πράγμα λίγο διαφορετικά. Γέμισαν τους δρόμους με συνθήματα, με την παρουσία τους, με τραγούδια και όνειρα. Ήθελαν να γκρεμίσουν και να χτίσουν ξανά το καινούργιο παραμύθι τους. Ήθελαν να αναπνεύσουν ελεύθερα, σε μια πατρίδα που στέναζε. Κάθε αέρας λευτεριάς πνιγόταν στα κρατητήρια, στα κολαστήρια της Χούντας.
Μια μια οι φωνές μέσα από το Πολυτεχνείο, από τον ραδιοφωνικό σταθμό, που εξέπεμπε στους 1050 χιλιόκυκλους. Μηνύματα, συνθήματα, εκκλήσεις για βοήθεια. Κοσμοσυρροή. Ο λαός της Αθήνας, ο ελληνικός λαός, έλαβε το μήνυμα και έτρεχε εκεί, στο νέο βωμό της Ελευθερίας.
Κι αν η ιστορία μιλήσει για Μαραθώνες και Σαλαμίνες, για Δερβενάκι και Οχυρά του Ρούπελ, στέκει και κλίνει το γόνυ ευλαβικά και στο Πολυτεχνείο, ως το τελευταίο χρονικά στοιχείο ηρωισμού.
Πέρασαν 35 χρόνια. Ήμουν 11 και είμαι 46. Και πλέον, έχω το δικαίωμα να πω πως πρέπει όλοι εμείς, που ζήσαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτό το τριήμερο, να μην είμαστε παρόντες εκεί. Ας αφήσουμε τα νιάτα της Πατρίδας μας, με τα δικά τους οράματα, να ζήσουν το δικό τους παραμύθι. Ας μη μολύνουμε άλλο τη φρεσκάδα της νιότης τους και ας τους δώσουμε τη χαρά να φωνάξουν για τα αιτήματα του δικού τους καιρού, χωρίς εμάς.
Κι εμείς, ας αναλογιστούμε τι πράξαμε ή τι παραλείψαμε να πράξουμε. Είναι, εξάλλου τόσο πολλά αυτά, που φροντίσαμε να τα κρύψουμε κάτω από το χαλί της ιστορίας...

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Δεν πάει άλλο

«Το μήνυμα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς προς τις 20 οικονομικές δυνάμεις του κόσμου που συναντώνται είναι πολύ απλό. Ζητούμε κανόνες», τόνισε ο πρόεδρός της Γ. Παπανδρέου πριν την ομιλία του σε συνέδριο στη Νέα Υόρκη, με θέμα «οικονομία για την ειρήνη και την ασφάλεια».
«Απαιτούμε η ανάπτυξη και η οικονομία να έχουν ως επίκεντρο τον άνθρωπο. Δεν μπορεί την κρίση να την πληρώνει ο πολίτης, ενώ σε άλλους να δίνονται λευκές επιταγές και τεράστια χρηματικά ποσά», πρόσθεσε.
Για πολλοστή φορά ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς εκφράζει και σε διεθνές συνέδριο αυτό που πάντοτε επιμένει να τονίζει στο εσωτερικό και δεν είναι άλλο από το "πρώτα ο άνθρωπος". Ως ηγέτης της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης που έρχεται, με σύνεση και σοβαρότητα, επιδιώκει να γεφυρώσει χάσματα, επιδιώκει να προτάξει το εμείς αντί του εγώ, προκειμένου να έχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα την επόμενη μέρα.
Το ΠΑΣΟΚ, ως Κίνημα πρωτοπορίας, έρχεται για να διατυπώσει μια διαφορετική πολιτική σε όλα τα θέματα που απασχολούν την πληττόμενη ελληνική κοινωνία. Φιλοδοξεί να δώσει ένα άλλο στίγμα, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για την παγκόσμια κοινότητα. Κι εδώ αναδεικνύεται η σημαντικότητα του ρόλου του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θέση στην οποία για πρώτη φορά επανεκλέγεται Έλληνας πολιτικός, ο Γιώργος Παπανδρέου. Αυτό, επί μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν "έκανε" για τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια. Εδώ και κάποιους μήνες, όμως, το σκηνικό αλλάζει θεαματικά! Και ακολουθείται και παρακολουθείται η πορεία που χαράσσει ο Γιώργος Παπανδρέου, διαμορφώνοντας έναν άλλο τρόπο προσέγγισης της πολιτικής. Και εδώ και παντού ακουγόταν και ακούγεται η φωνή της Ελλάδας. Περισσότερο σήμερα, που η χώρα δεν κυβερνάται, αλλά πλέει αβοήθητη προς τον τεράστιο οικονομικό κυκλώνα...
Σύντομα θα έχουμε εκλογές. Η κατάσταση ανυπαρξίας ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Η χώρα χρειάζεται πρωθυπουργό με τεράστιο ειδικό βάρος, κάτι που διακρίνει τον Γιώργο Παπανδρέου. Η ώρα του πρωθυπουργού της Ραφήνας τελείωσε. Φυσικά, έχει κάθε δικαίωμα να διατηρήσει τον τίτλο του, ως πρωθυπουργός της Ραφήνας και να παραμείνει σε αυτόν. Ο θίασος Καραμανλή, εκτός από γέλιο, μας πρόσφερε απλόχερα και αγωνία, αβεβαιότητα, δυστυχία, οικονομική δυσπραγία, εθνικό ρεζίλεμα, ανασφάλιστη εργασία. Μας έδειξε ότι οφείλουμε να ζυγίζουμε πολύ καλά την ψήφο μας πριν αυτή καταλήξει στην κάλπη. Γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση, καραδοκούν οι Ρουσόπουλοι, οι Βουλγαράκηδες και όλος αυτός ο συρφετός της αθλιότητας.

ΓΓΑ

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Μιά λέξη

Κατά έναν περίεργο τρόπο, όταν ακούω τον Καραμανλή να ομιλεί για οποιοδήποτε θέμα και κυρίως όταν εγγυάται για κάτι, νιώθω μιαν ανατριχίλα περίεργη στη σπονδυλική μου στήλη! Αυτό μου συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα, από τότε που συνειδητοποίησα ότι ετοιμάζεται για πρωθυπουργός! Προσπαθούσα με κάθε τρόπο, είναι η αλήθεια, να αποτρέψω φίλους που τελικά τον ψήφισαν, να τους πείσω ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να εγγυηθεί το παραμικρό γιατί δεν έχει τη γνώση και την εμπειρία, αλλά κυρίως τη βούληση να επιβάλλει την άποψή του. Τότε δεν έγινα πιστευτός, όσοι τον άκουγαν ενθουσιάζονταν και τελικά ο Καραμανλής προέκυψε πρωθυπουργός αυτής της χώρας. Βέβαια, από τη στιγμή που την χώρα αυτή την κυβέρνησε ο Μητσοτάκης, όλοι έχουν δικαίωμα να θέλουν να γίνουν πρωθυπουργοί, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα...
Χτες, μετά τη σύνοδο κορυφής, απηύθυνε ένα ακόμη αυστηρό μήνυμα προς τις τράπεζες να επιδείξουν κοινωνική ευαισθησία. Και μάλιστα συνέχισε λέγοντας «ο καθένας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Το μήνυμα είναι σαφές», και πρόσθεσε με νόημα ότι «η ένταξη στο σχέδιο ρευστότητας παραμένει εθελοντική, αλλά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μετακυλήσει το κόστος της κρίσης στους πολίτες. Δεν επιτρέπουμε συμπεριφορές που στρέφονται εναντίον του συμφέροντος της χώρας».
Πολύ ωραία μας τα είπε πάλι ο "καταλληλότερος"! Πάλι μια γενικόλογη αναφορά για το συμφέρον της χώρας, το οποίο τελικά δεν μας εξηγεί κανένας ποιο είναι!
Όμως, πώς να γίνει πιστευτός ο εκλεκτός της πλουτοκρατίας στη χώρα αυτή; Πώς μπορεί να περιορίσει την ασυδοσία, ο άνθρωπος που την εξέθρεψε επί μια 5ετία στο Μαξίμου και σε όλους τους υπουργικούς διαδρόμους; Πώς μπορεί να μιλήσει αυτός που ανέχτηκε και συγκάλυψε σκάνδαλα, όπως της Μονής Βατοπεδίου, του απότομου πλουτισμού των υπουργών του, των κουμπάρων, της καταλήστευσης των Ταμείων μέσω των ομολόγων; Πώς μπορεί να καταφέρεται κατά των Τραπεζών ο πρωθυπουργός με τους off-shore υπουργούς; Αλλά και πώς μπορεί να συμμαζέψει τις ορέξεις των τραπεζιτών για υψηλότατες αμοιβές, όταν στη ΔΕΘ κάλυπτε τη συμμορία των υπουργών του;
Κυττάξτε το ρολόι σας κύριε Καραμανλή! Είναι ώρα να φεύγετε εσείς και η συμπαθής ομάδα των απατεώνων σας, που διέλυσαν τη χώρα και την έριξαν στην ανυποληψία. Θα γραφτείτε στην ιστορία, όχι ως μαύρη σελίδα, αλλά ως λευκή σελίδα! Θα παραδώσετε το τίποτα στους επόμενους! Είστε ένας τυχαίος που βρέθηκε στο τιμόνι αυτής της χώρας μόνο και μόνο λόγω ονόματος! Φυσικά, δεν ευθύνεστε εσείς για αυτό. Ας όψονται κάποιοι δήθεν σοσιαλιστές, που με το μανδύα της Κοκκινοσκουφίτσας κατάφεραν να σας στρώσουν το δρόμο προς την εξουσία. Όμως, πλέον είσαστε γυμνός.
Η ώρα σας να αποχωρείτε σιγά σιγά φτάνει. Προτιμήστε την ηρωική έξοδο των πρόωρων εκλογών. Είναι η μόνη πολιτική πράξη την οποία αν υλοποιήσετε θα δικαιολογήσετε την παρουσία σας. Δείξτε τώρα υπευθυνότητα, για μια και μοναδική φορά στην πολιτική σας σταδιοδρομία, επιτρέποντας να έρθει μια σοβαρή κυβέρνηση για να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο την εγκλωβίσατε.
Γιατί τελικά κάνατε τον πρωθυπουργό σε αυτή τη χώρα για 5 χρόνια. Ας γράψει έστω και μια θετική λέξη για σας η ιστορία δίπλα σε αυτή που ήδη έχει γραφεί χαρακτηρίζοντας την διακυβέρνησή σας και είναι η λέξη ΑΙΣΧΟΣ!

ΓΓΑ

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Πριν 16 χρόνια...

Πριν 16 ακριβώς χρόνια, εκλεγόταν ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Δημοκρατικός Μπιλ Κλίντον. Λίγους μήνες μετά θριάμβευε ο Ανδρέας Παπανδρέου, επανερχόμενος στην πρωθυπουργία, μετά την περιπέτεια με το κατασκευασμένο σκάνδαλο Κοσκωτά. Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε τη χώρα επί σχεδόν 11 χρόνια, με λαμπρές επιτυχίες, όπως την ΟΝΕ, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την αναμόρφωση της χώρας.
Σήμερα, εκλέχτηκε ως Πρόεδρος των ΗΠΑ ο Μπάρακ Ομπάμα. Τα άστρα δείχνουν ότι στις επερχόμενες εκλογές έρχεται η ώρα του Γιώργου Παπανδρέου. Του πολιτικού που μειώθηκε και υποτιμήθηκε όσο κανένας άλλος στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας.
Είναι σημαντική αυτή η αλλαγή στις ΗΠΑ. Σηματοδοτεί την ανάγκη για το διαφορετικό στην διακυβέρνηση, για την εμπιστοσύνη σε νέους ανθρώπους, για την υποχρέωση της πολιτικής να βρίσκει λύσεις στα αδιέξοδα. Η πρόκληση ξεκίνησε. Είμαστε εδώ και αναμένουμε με αισιοδοξία την επόμενη μέρα. Για έναν διαφορετικό πλανήτη...